Η μνήμη της πόλαροϊντ

Μια άγρια δολοφονία, που διεπράχθη στο Πήλιο το ’76 και η οποία έμεινε ανεξιχνίαστη. Ο αστυνομικός που ανέλαβε την υπόθεση προχώρησε την έρευνα μέχρι να φθάσει σε αδιέξοδο και έπειτα έβαλε την υπόθεση στο αρχείο.

Τριάντα χρόνια μετά ο γιος του, αρχιτέκτονας, σκιτσογράφος και ειδικός συνεργάτης της αστυνομίας Παύλος Γ., ξανανοίγει το φάκελο. Οι έρευνες τον οδηγούν στη Θεσσαλία, στο Πήλιο, τα χωριά του Κισσάβου, τα τσιπουράδικα του Βόλου, στη Σκόπελο. Σε μέρη όπου οι αναμνήσεις από τον Εμφύλιο παραμένουν ζωντανές (και καλοκρυμμένες) για τις μεγαλύτερες γενιές. Πεπεισμένος ότι τα κίνητρα για τη δολοφονία ανάγονται στην εποχή του Εμφυλίου, ο ερευνητής θα συναντήσει τους επιζήσαντες και θα αναμοχλεύσει το παρελθόν. Κυρίως δυο αδελφών, που ο ένας τους είχε επιλέξει το στρατόπεδο του Δημοκρατικού Στρατού και ο άλλος αυτό των παρακρατικών της Δεξιάς… Δημοσιογράφος και πανεπιστημιακός, η Μαρλένα Πολιτοπούλου είναι γνωστή από βιβλία της όπως τα «Ήχος της σαύρας» (Καστανιώτης), «Η γυναίκα στο νησί» (Εξάντας), «Δώδεκα θεοί, τρεις φόνοι» (Κέδρος) κ.ά. καθώς και από τη συμμετοχή της στα «Ελληνικά εγκλήματα».  

Ο Εμφύλιος, βεβαίως, έχει χρησιμοποιηθεί ως  background επανειλημμένα από τους Έλληνες συγγραφείς του αστυνομικού (Μάρκαρης, Φιλίππου κ.ά.). Εντούτοις, έχω την εντύπωση ότι η Μαρλένα Πολιτοπούλου αντιστρέφει αυτή τη χρήση. Στα χέρια της, η φόρμα του αστυνομικού δεν εξυπηρετεί μια διάθεση πολιτικοκοινωνικού σχολιασμού (αν και υπάρχει και αυτός), αλλά, αντίθετα, τα γεγονότα και η ανθρωπογεωγραφία του Εμφυλίου εξυπηρετούν την αστυνομική πλοκή καθαυτή. Έξοχοι είναι επίσης οι χαρακτήρες της: ο μεθοδικός αλλά και κάπως μποέμ Παύλος Γ., η συνεσταλμένη συνεργάτης του Ηρώ, ο παλαιών αρχών τίμιος μπάτσος Περικλής Γιατζόγλου, καθώς και ολόκληρος ο θίασος των πιθανών ενόχων/θυμάτων. Οι μεταξύ τους διάλογοι βρίθουν από ψυχολογικά παιχνίδια. Ειδικά η τελευταία σκηνή, όπου άπαντες μαζεμένοι γύρω από το τραπέζι ξαναζωντανεύουν τα συμβάντα του ’76 κι ανοίγουν σιγά σιγά τα χαρτιά τους, είναι υπόδειγμα ενός “who-dunn’-it” αλά ελληνικά.

info: τεύχος 264, 376 σ.