Λυπάμαι που θα λυπήσω κάποιους, αλλά είμαστε 100 χρόνια πίσω από την Τουρκία. Στο Τελωνείο της Χίου (γυρίζοντας από Τσεσμέ) δεν υπήρχε μηχάνημα ελέγχου αποσκευών με αποτέλεσμα να μας ανοίγουν τις βαλίτσες εν έτει 2009… (διότι το Υπουργείο Οικονομικών δεν έχει εγκρίνει το κονδύλι), αντίθετα από το Τελωνείο του Τσεσμέ που έλαμπε από καθαριότητα, τάξη και πολιτισμό. Σε εμάς, παντού μια εικόνα εγκατάλειψης και ωχαδελφισμού. Απέναντι, όλα στην εντέλεια, περιμένουν να υποδεχτούν τον τουρίστα κάνοντας τεμενάδες. Μπορεί στα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων οι γείτονες να πάσχουν, αλλά σε πολλά άλλα έχουν περάσει μπροστά… - ΑΝΝΙΤΑ ΚΟΥΡΑΚΟΥ
Τελευταίο sms
Aπό τον «604» στο «Μικρό City στο Λιβάδι». Το περασμένο καλοκαίρι «έπιασα» μια συχνότητα στο ραδιάκι (που μόνιμα παίζει στη δουλειά) – κι είχε δροσερές μουσικές μέρα-νύχτα. Και τον Σεπτέμβρη άρχισε κουβέντες: αληθινές, εύστοχες, ειλικρινείς, ανεπιτήδευτες… Μέρα τη μέρα ένιωθα πως οι εργαζόμενοι στον City 99,5 έδιναν ψυχή σ’ ένα στοίχημα: μαζί, μια ανάσα της πόλης – με άποψη, κριτική, διεισδυτικό αλλά απλό λόγο, άλλη αντίληψη, ενημέρωση και χαλαρότητα, ευαισθησία και πάθος, το άκουγα, μερικές φορές δεν το πίστευα, επιτέλους γούσταρα ραδιόφωνο, και χωρίς να φαίνεται ότι κάποιος με το ζόρι θέλει να στις «φυτέψει» για κατήχηση και ποδηγέτηση… Δεν μ’ ενδιαφέρει τι παιχνίδια ήθελε να παίξει η Γιάννα, ποιους να στηρίξει, πώς να παρεμβαίνει, ραδιάκι είναι, οι Άνθρωποί του, σ’ αυτούς θα ’θελα να στείλω την αγκαλιά και το ευχαριστώ μου, κρίμα που δεν ακούσαμε ό,τι ζήσαμε, λυπάμαι που ο City δεν μένει πια εδώ! Κι εκείνο που ξέρω πια, μετά από τόσους ζωντανούς χωρισμούς, είναι πως ναι μεν ο κόσμος είναι μικρός και θα ξανασυναντηθούμε πάλι για «καλή ακρόαση!», αλλά θα ’μαστε πια πάλι επιφυλακτικοί, πάλι με ρωγμή στην αθωότητα, πάλι αμήχανοι για την αλήθεια. - Ν.Π.
Πίσω ολοταχώς
Να που το είδαμε κι αυτό. 7% στην Ακροδεξιά του Καρατζαφέρη, του Άδωνι και του Πλεύρη. Και κάποιες ακόμα χιλιάδες ψήφοι στους «ανυπότακτους εθνικιστές» (όπως αυτοαποκαλούνται) της Χρυσής Αυγής και της Πατριωτικής Συμμαχίας. Ψήφος εμπιστοσύνης, δηλαδή, στους αρχιερείς του μίσους και του ρατσισμού, στους θεματοφύλακες του «Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια». Πριν την είσοδο του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού στη Βουλή γελάγαμε με τη γραφικότητα αυτών των τύπων και τις επιδόσεις τους ως τηλεπλασιέ εθνικιστικού χαρτοπολτού. Πλέον δεν γελάμε. Τα φοβικά σύνδρομα που υποδαυλίζονται, με την αρωγή πάντα των Μέσων Μαζικής Εξαχρείωσης, μας τρομοκρατούν και μας οργίζουν. Κι έτσι, όλοι μαζί, αποτελούμε μια θυμωμένη, φοβισμένη κοινωνία. - ΕΛΛΗ ΚΑΡΝΕΖΗ
6°
