Μίλα μου βρώμικα 515

Αγαπημένη Μυρτώ. Πριν κάποια χρόνια, όσο ο καλύτερός μου φίλος έκανε τη θητεία του στο στρατό, πηδήχτηκα κατά λάθος 5-6 φορές με τον γκόμενό του. Ο ίδιος φυσικά δεν το ’μαθε ποτέ. Η σχέση τους δεν επηρεάστηκε καθόλου από το γεγονός. Το ένοχο μυστικό θάφτηκε κι όταν ο φίλος μου επέστρεψε στην Αθήνα όλα ήταν όπως πριν. Εδώ και μια εβδομάδα όμως και σε καθημερινή πλέον βάση δέχομαι υβριστικά και απειλητικά μηνύματα στο Facebook από κάποιον άγνωστο χρήστη ο οποίος δηλώνει ότι γνωρίζει τι έκανα όσο ο φίλος μου υπηρετούσε τη μαμά πατρίδα, με έχει κοσμήσει με πάμπολλα επίθετα και χαρακτηρισμούς και μου δίνει χρονικό περιθώριο ως το τέλος του μήνα να ομολογήσω το γεγονός στο φίλο μου, αλλιώς θα το κάνει ο ίδιος. Στα μηνύματά του φυσικά δεν απαντώ, ώστε να μην υπάρχουν αποδείξεις. Ειλικρινά έχω χάσει τον ύπνο μου, φοβάμαι και δεν ξέρω τι να κάνω. Σε παρακαλώ. Βοήθεια.

Τι άλλο από το να καταγγείλετε στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος ότι ένας άγνωστος σας ενοχλεί;

Υ.Γ. Όσο για το δεύτερο σκέλος του προβλήματός σας, έχω να σας πω αυτό: οι φορές που «αιωρήθηκα» πάνω από κάποιο δικό μου πρόβλημα σαν να μη με περιέχει, ήταν οι φορές που έπαψα να φοβάμαι. Αμέσως μετά αποφάσισα το χειρισμό μου. Έτσι κι αλλιώς, η μαλακία έχει γίνει.

Γεια σου, υπέροχο πλάσμα. Είμαι 22 χρονών και έχουμε και λέμε: Στα φοιτητικά μου χρόνια έχω κάνει 2 ερωτικές εξομολογήσεις (λίγο παιδικές, που η τελευταία όμως ήταν τραυματική για πολλούς και σύνθετους λόγους, γεγονός που με αποτρέπει από το να κάνω την οποιαδήποτε πρώτη κίνηση ξανά), 2 προσεγγίσεις face(book) to face(book) στις οποίες κι εκεί κουβάς, 2 φασώματα της κακιάς ώρας, 1/4 (κυριολεκτώ!) sex με μία «σχέση» (!) 2 εβδομάδων. Δεν φλερτάρω αυτούς που μου αρέσουν ούτε καν κίνηση ΔΕΝ ΚΑΝΩ - ΔΕΝ ΚΑΝΩ! Γενικά δεν θα με χαρακτήριζα και πολύ άνετη! Έχω βαρεθεί την μπακουριά! Έχεις να πεις κάτι εκτός του ότι δεν την παλεύω; -Λίλα

Δώστε μια ευκαιρία στον εαυτό σας να σας αποκαλύψει και τις άλλες του εκδοχές. Κοινώς, κάντε την κίνηση που ΔΕΝ ΚΑΝΕΤΕ-ΔΕΝ ΚΑΝΕΤΕ. Είτε πετύχει είτε όχι, οπωσδήποτε θα έχετε μετακινηθεί από την εικόνα μιας τύπισσας που «δεν την παλεύει», όπως λέτε.

Υ.Γ. Τραύματα φάγαμε όλοι. Πάμε παρακάτω;

Αχ, βρε Μυρτώ, πώς τα ’χω κάνει έτσι! Είμαι 24 ετών και αν και ήξερα πάντα τι θέλω πραγματικά στη ζωή μου, ουσιαστικά ελάχιστα από αυτά έχω πετύχει. Χάνοντας σε μικρή ηλικία τον μπαμπά μου ανέλαβα από νωρίς αρκετές ευθύνες και στερήθηκα πράγματα που άλλα παιδιά στην ηλικία μου έχουν χορτάσει, αλλά ποτέ δεν παραπονέθηκα. Στα 18 κατάλαβα πως αυτό που θα με γέμιζε όσο τίποτε άλλο είναι να ασχοληθώ με την υποκριτική. Όχι από ψώνιο, αλλά από μεγάλη αγάπη για το θέατρο που από μικρή με ενθουσίαζε. Ωστόσο, από τη μία ο φόβος για την αντίδραση των δικών μου και από την άλλη ξέροντας πως κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να αποτελέσει σταθερό επάγγελμα, επέλεξα να τελειώσω τη σχολή που είχα περάσει και να ασχοληθώ μετά με αυτό. Kάτι όμως που ως τώρα δεν έγινε. Στα προσωπικά, ενώ πάντα ονειρευόμουν να ζήσω έναν αληθινό και δυνατό έρωτα, κατέληξα (μετά από καιρό μοναξιάς) να μπω σε μια σχέση με κάποιον που θα έκανε τα πάντα για μένα αλλά ποτέ δεν με έκανε να τρελαθώ μαζί του. Και, ξαφνικά, νιώθω να ζω σε μια σχέση ρουτίνας (το μόνο που ποτέ δεν ήθελα). Όσο για δουλειά, μετά από καιρό ψαξίματος βρήκα σε μια εταιρεία marketing ως promotion πόρτα-πόρτα, αλλά εδώ και 1 μήνα έχω κερδίσει μόνο ταλαιπωρία και ελάχιστα χρήματα. Το να τα παρατήσω, λοιπόν, είναι κάτι που με προέτρεπαν όλοι. Ζήτησα να φύγω. Φεύγοντας όμως αφήνω και τον Τίμο, το παιδί που με εκπαίδευε και που άθελά μου άρχισε να μου αρέσει επικίνδυνα. Έξυπνος, επικοινωνιακός, ώριμος, παρότι 1 χρόνο μικρότερος, και εμφανισιακά στα γούστα μου. Με ζόριζε καμία φορά, εκνευριζόμουν, του την έλεγα και γέλαγε, πίστεψε όμως σε μένα περισσότερο απ’ ό,τι εγώ. Και κάθε που τον κοιτούσα ένιωθα κάτι περίεργο να συμβαίνει μεταξύ μας. Αλλά τι να πω και τι να κάνω έχοντας σχέση και οι δυο; Και τώρα φεύγω, κι ούτε καν θα τον βλέπω. Όλα χάλια!

Το πρόβλημά σας είναι ο Τίμος ή ότι ακόμα δεν λέτε να ξεκινήσετε τίποτα από αυτά που ονειρευτήκατε; Ότι πήγατε και σπουδάσατε κάτι που δε σας ενδιαφέρει μόνο για το χατίρι των άλλων και τώρα είσαστε σε αυτή τη θέση δεν σας απασχολεί σοβαρά; Ότι έχετε νετάρει άλλα αντ’ άλλων δεν το βλέπετε; Η γνώμη μου είναι να επανεξετάσετε τις προτεραιότητές σας συνολικά και μετά συζητάμε για τον Τίμο. Είσαστε 24. Σας παίρνει ακόμα.