Σκοτώστε τα όπου τα βρείτε: τo καρκινοειδές που τρομοκρατεί τους Βρετανούς

Στο Ηνωμένο Βασίλειο υπάρχει ένα πλάσμα που μαστίζει τους ποταμούς του, γι’ αυτό και το τελευταίο διάστημα έχει δοθεί οδηγία εξόντωσής του, με αφαίρεση του εγκεφάλου του ει δυνατόν, κάτι που φέρνει στο νου μας Αποκάλυψη Ζόμπι και τα συναφή. Μόνο που εδώ μιλάμε για ένα καρκινοειδές, μικρού μεγέθους  και για την ακρίβεια για την αμερικανική καραβίδα που πλέον απειλεί το βρετανικό περιβάλλον με σοβαρή οικολογική καταστροφή.

Αυτό το μικρό ποτάμιο πλάσμα που μεταφέρθηκε σε ιχθυοτροφεία του Μπλάιτι πριν από δεκαετίες, δραπέτευσε πριν από χρόνια προς τα γλυκά νερά της χώρας. Ωστόσο είναι είδος χωροκατακτητικό και απολύτως μολυσματικό, καθώς πάνω του μεταφέρει μία ασθένεια που έχει παρομοιαστεί με την πανούκλα των καραβίδων που μολύνει και σκοτώνει τα τοπικά είδη στη Βρετανία. Επίσης, το αμερικανικό καρκινοειδές κυνηγά και κατατρώγει τις μικρότερες τοπικές ποικιλίες, προκειμένου να μείνει ελεύθερο το πεδίο για τροφή και φωλιές.  

Μπορούν επίσης να σκάψουν στις όχθες των ποταμών, γεγονός που τελικά αποδυναμώνει τον ίδιο τον ποταμό και καθιστά την τοπική περιοχή πιο επισφαλή σε πλημμύρες.

Εν ολίγοις, πρόκειται για ένα είδος που μόνο κακό μπορεί να κάνει η εξάπλωσή του στη βρετανική εξοχή και τα γλυκά νερά της. Ήδη στο βρετανικό έδαφος θεωρείται παράνομο το να μην τη σκοτώσει όποιος την εντοπίσει, αρκεί να είναι απολύτως σίγουρο ότι πρόκειται για την αμερικανική καραβίδα και όχι για τη λευκή βρετανική καραβίδα που πλέον έχει αφανιστεί κατά 90% και θεωρείται είδος υπό εξαφάνιση.

Η Helen Carter-Emsell, ειδική στα καρκινοειδή και τους αστακίδες, δήλωσε στο North Wales Live: «Αντιλαμβανόμαστε ότι δεν θα έχουν όλοι μαζί τους μαχαίρι. Η εναλλακτική λύση είναι να τις λιώσετε κάτω από μια πέτρα, αν και αναγνωρίζουμε ότι κάποιοι άνθρωποι μπορεί να το βρουν αυτό δυσάρεστο».

Ο κύριος τρόπος για να ξεχωρίσει κανείς τις δύο αυτές καραβίδες είναι το χρώμα των αρθρόποδων τους. Οι απολήξεις της αμερικανικής καραβίδας είναι κόκκινες από κάτω με μια λευκή ή μπλε κηλίδα, ενώ πιστά στο όνομά τους, οι απολήξεις των λευκών καραβίδων είναι σε  πολύ πιο ανοιχτό χρώμα.

Σχετικό Άρθρο

Περιβαλλον Κάτι ανησυχητικό συμβαίνει με τις σφήκες και πρέπει να το γνωρίζουμε

A.V. Team 12.08.2024, 15:05

Για να σταματήσει η επιμόλυνση σε άλλα ύδατα, η Carter-Emsell συμβουλεύει επίσης τους πολίτες να πλένουν καλά τα παπούτσια τους, να στεγνώνουν τα σκυλιά τους και να καθαρίζουν τις βάρκες και τα αλιευτικά τους εργαλεία πριν επιστρέψουν στο σπίτι τους. Κι αυτό γιατί οι αμερικανικές καραβίδες μπορούν να φτάσουν σε μήκος έως και 12 ίντσες και τα θηλυκά μπορούν να μεταφέρουν έως και 250 αυγά, τα οποία μπορούν να αφήσουν παντού, ειδικά αν υπάρχει υγρασία στο μέρος που βρήκαν εύκαιρο να αποθέσουν τα αυγά.

Όπως προαναφέρθηκε, το θανάσιμο για το οικοσύστημα είδος εισήχθη στο Ηνωμένο Βασίλειο από τις ΗΠΑ στα τέλη της δεκαετίας του '70, όταν η πανούκλα των καραβίδων είχε σχεδόν εξαφανίσει τους πληθυσμούς των λευκών καραβίδων. Σημειώνεται δε ότι η «πανώλη των καραβίδων» δεν επηρεάζει τις –απέθαντες απ’ ό,τι φαίνεται- αμερικανικές καραβίδες, που μπορούν να είναι φορείς της ασθένειας, χωρίς να νοσούν, ωστόσο, μεταδίδουν την ασθένεια στις λευκές, τις οποίες και κατόπιν εξολοθρεύουν με χαρακτηριστική ευκολία.

Αλλά δεν είναι μόνο η ασθένεια που τους δίνει τη φήμη του παρασίτου. Οι αμερικανικές καραβίδες τρέφονται επίσης με αυγά άλλων ψαριών, σκάβουν στις όχθες των ποταμών - συχνά προκαλώντας την κατάρρευσή τους – ενώ μπορούν να καταβροχθίσουν ακόμα και λευκές καραβίδες.

Σε μια προσπάθεια να σταματήσει η εξάπλωσή τους, η Carter-Emsell - η οποία είναι αξιωματούχος του πιλοτικού προγράμματος North Wales Resilient Ecosystems - ζητά από τους πολίτες να μην αφήσουν αυτά τα πλάσματα να ζήσουν, αν τα εντοπίσουν και κυρίως να μην τα λυπηθούν, καθώς ευθύνονται για την καταστροφή του βρετανικού οικοσυστήματος.

Σχετικό Άρθρο

Κοσμος Βρετανία: Διεγράφη βουλευτής των Εργατικών - Γρονθοκόπησε περαστικό

Newsroom 27.10.2024, 22:07

 «Θα ενθαρρύναμε επίσης τους ανθρώπους να μην τρώνε αυτό το είδος και να μην αρχίσουν να δημιουργούν τα δικά τους αποθέματα τροφής στα ποτάμια, καθώς αυτό ενέχει τον κίνδυνο εξάπλωσης των συγκεκριμένων καραβίδων σε νέες περιοχές», πρόσθεσε.