Γόβες μπλε και κούνια μπέλα

Το σχέδιο ήταν να σπάσει ο πάγος κατά λάθος. Θα σκόνταφτε πάνω του πατώντας τον ελαφρά στο αριστερό. Θα ζητούσε συγγνώμη δίχως να το εννοεί και μιλώντας για άσχετα, θα περπατούσαν μαζί την Αθήνα. Στην πρώτη παιδική χαρά η Λίζα θα έπαυε να τον ακούει. Θα περνούσε την είσοδο και καθισμένη στην πιο ψήλη από τις κούνιες θα χάζευε τις μπλε γόβες να χάνουν, μα πιο πολύ να κερδίζουν ύψος στο «κούνια μπέλα».

Το σχέδιο δεν προέβλεπε καμιά του αντίδραση. Κάπως έτσι η Λίζα θα έπαιρνε την πρωτοβουλία να λιώσει και όχι να σπάσει τον μεταξύ τους πάγο, τυλίγοντάς τον με τα πόδια της στο ύψος της μέσης του. Οι μπλε γόβες ακόμα φορεμένες… ναι. Και λόγια λίγα.