Athens Voice 821: Λόγια που ακούστηκαν στην Αθήνα

Κυρία μπαίνοντας σε κινηματογραφική αίθουσα χαιρετάει φίλο της ο οποίος κάθεται μόνος του.
-Μόνος σου είσαι;
-Όχι, εδώ με τα παιδιά.
(Δείχνει άλλους δύο που κάθονται με 2-3 θέσεις κενές ανάμεσά τους)….

… Η κυρία ρωτάει απορημένη:
-Τσακωμένοι είστε;
-Όχι, είπαμε να απλωθούμε λίγο.
(Cine Νιρβάνα, Τετάρτη απόγευμα)

«Θυμάστε, κύριέ μου, τότε που δίνατε υποχρεωτικά στο ταξί με κάθε κούρσα και δώρο 
Χριστουγέννων ή Πάσχα;… Και αν θέλατε και κλιματιστικό μαζί η χρέωση ήταν ένα χιλιάρικο παραπάνω;… Αααχ, εκείνες ήταν εποχές».
(Γυναίκα οδηγός ταξί, διαδρομή Κολωνάκι - Αμπελόκηποι, Πέμπτη πρωί)

Τύπισσα σε καφέ:
«Ο Αντώνης είναι τέρμα χειριστικός. Μου λέει όλο γλυκόλογα για να πέφτω και να με φιλάει όσο θέλει. Πού ξέρω εγώ ότι τα εννοεί; Ε; Εε;»
(Στο Καφενείο του Ρίζου, Θησείο, Παρασκευή βράδυ)

Πολύ ξινισμένος ηλικιωμένος περπατάει στον δρόμο και, βλέποντας έναν υπάλληλο του ΟΤΕ σε ένα καφάο, μουρμουρίζει:
«Αυτές είναι δουλειές. Πρωί πρωί παίρνουν ένα ρολό και βάφουν τα καφάο!»
(Λεωφόρος Κηφισίας, Τρίτη πρωί)

«Πορτοκαλόπιτα θέτε; Τώρα τη βγάλαμε».
(Φούρνος Παγκράτι, Δευτέρα μεσημέρι)