»Μυρτούλα, είμαι 30 χρονών και είμαι 4 χρόνια με ένα παιδί, τι παιδί δηλαδή 30 χρονών γάιδαρος κι αυτός! Τα πρώτα 2-3 χρόνια περνούσαμε τέλεια... αγάπες, λουλούδια κτλ.Τον τελευταίο χρόνο νιώθω ένα σιβιρικό αεράκι να πνέει στη σχέση αυτή. Ακόμα και το σεξ έχει γίνει μονότονο, όοοταν κάνουμε σεξ! Δεν ξέρω τι φταίει, αν βαρεθήκαμε ο ένας τον άλλο ή αν απλά περνάμε μια κρίση, όπως όλα αυτό τον καιρό. Αυτό που ξέρω είναι ότι νιώθω πολύ μόνος μου και αποκομμένος από τον κόσμο του, με κάνει να νιώθω ότι δεν με γουστάρει πια, ότι θέλει κάτι άλλο και ας λέει ότι μ’ αγαπάει. Έχω προσπαθήσει να του μιλήσω, αλλά χωρίς να πάρω κάποια απάντηση τελικά… Πες μου, ρε συ Μυρτώ, αφού μια χαρά παιδί είμαι, τόσο καιρό είμαστε καλά μαζί, γιατί συμπεριφέρεται έτσι; Μήπως πρέπει να χωρίσουμε τελικά; Τον αγαπάω πολύ, όμως, ρε γαμώτο... - Ο αποκομμένος
Ότι η κρίση θα έφτανε στο σημείο να απειλεί ακόμα και τα γκομενικά μας δεν το είχα φανταστεί. Όντως, είναι πολύ πιθανό: η κρίση επηρεάζει την τσέπη μας, η τσέπη μας τη διάθεσή μας και η διάθεσή μας τη σχέση μας. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Υ.Γ. Πάντως παίζει και το άλλο: να έχει βαρεθεί, αλλά να μη χωρίζει γιατί σας συνήθισε και σας αγαπάει. Δηλαδή, άλλο ένα μικρό δράμα καθημερινής ζωής.
»Ύστερα από 7 χρόνια, αποφάσισα επιτέλους να σου γράψω για πρώτη φορά! Ρε συ Μυρτώ… το ξέρω ότι θα στο έχουν ξαναρωτήσει χιλιάδες φορές, αλλά ΠΩΣ γίνεται να τρώω συνέχεια χυλόπιτες; Θα αναρωτηθείς «μήπως είσαι 123 κιλά, καραφλός, έχεις 5 δόντια και βρωμάς σαν ασβός;». Όχι! Πίστεψέ με, είμαι μια χαρά εμφανισιακά! Χωρίς πλάκα, μοιάζω με τον Ματ Ντέιμον επί «Ταλαντούχου κύριου Ρίπλεϊ» εποχή! Μέσα στο 2010 έχω 5 απορρίψεις, από διάφορες ηλικίες (από 20 έως 45!). Από singles, ε; Όχι από δεσμευμένες! Δεν μπορώ να καταλάβω, τι θέλουν πια οι γυναίκες; Εντάξει, επειδή είμαι άνεργος και δεν είμαι πολύ άνετος οικονομικά; Αν δεν κάνω λάθος, στην κατάστασή μου βρίσκεται η μισή Ελλάδα! Τουλάχιστον έχω δικό μου σπίτι, και δεν μένω με τους δικούς μου (αντίθετα με τη μισή Ελλάδα, επίσης…). Εσύ που είσαι γυναίκα και έχεις πολλές φίλες και ξέρεις κάτι παραπάνω, είναι όντως αλήθεια ότι η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών θέλει ο άντρας να έχει ένα… status; Αν ναι, οk, τότε να το πάρω απόφαση ότι θα ξανακάνω σχέση όταν θα ξαναπάρει η Ελλάδα το Euro (άσχετο…)! Είμαι ωραίος, με γαμάτα ενδιαφέροντα από μουσική, ταινίες, έχω χιούμορ, είμαι ευχάριστος… Μήπως όμως είμαι και τρομερά γκαντέμης; Όποτε «πλησιάζω» κάποια, ξενερώνει! Πρόσφατα είχα γνωρίσει μια συνομήλική μου που είχαμε ΑΚΡΙΒΩΣ τα ίδια γούστα! Μα ΑΚΡΙΒΩΣ! Και ενθουσιαστήκαμε και οι δύο! Και μου έκανε αυτή πρώτη κίνηση! Περνάγαμε ωραία, βγαίναμε, γελάγαμε… Και ξαφνικά μου άρχισε τα «περίεργα». Ε, και κόψαμε. Εντάξει, θα πεις ΕΤΥΧΕ να πέσω σε περίεργη. Αλλά όπως σου είπα, έφαγα άλλες 4 παρόμοιες απορρίψεις. Οk, δεν είναι το στιλάκι μου να «παίζω» και να φλερτάρω κάποια, όπως κάνουν οι γόηδες στις ταινίες. Θέλω να το πηγαίνουμε φιλικά στην αρχή και σιγά σιγά να δείχνω το ενδιαφέρον μου. Απλά πράγματα. Αλλά 5 απορρίψεις; (Και μιλάμε για κοπέλες με τις οποίες έβγαινα, όχι χυλόπιτες σε μπαράκια…). Τα ρίχνω σε μεγάλη, με φτύνει, μου λένε άσ’ την, βρες καμιά πιτσιρίκα. Βρίσκω μια πιτσιρίκα, με φτύνει, μου λένε άσε, βρες καμιά συνομήλικη. Βρίσκω συνομήλικη, με φτύνει, μου λένε άσ’ την, βρες καμιά τουρίστρια. Ε, ξέρω γω, καλοκαίρι είναι, το σκέφτομαι. Είμαι τόσο γκαντέμης τελικά, ή κάτι άλλο λες να φταίει; Τι κάνω λάθος; - Mr. God-damn
Τι να πω; Αν είσαστε ένα χρόνο άνεργος και δεν έχετε τι να κάνετε και όλη μέρα κάθεστε στο σπίτι και παίζετε πόκερ στο δίκτυο, δεν πα να μοιάζετε και με τον Τζόνι Ντεπ, σιγά μη βρείτε γκόμενα. Και τι σημαίνει «άνεργος»; Ότι δεν μπορείτε να πληρώσετε ένα σινεμά; Να πάτε ένα διήμερο; Να φάτε ένα «βρώμικο» – ή έστω ένα σούσι; Και τι είδους γυναίκες σας αρέσουν;
»Μετά από μια ιδιαίτερα πιεστική μέρα στη δουλειά (δεν ξεκίνησε καλά ο μήνας) σκέφτηκα να περπατήσω για να χαλαρώσω και ο καιρός ήταν συνοδοιπόρος. Δροσιά και λίγες σταγόνες βροχής παρέα στις συννεφιασμένες μου σκέψεις. Σκέφτομαι το μέλλον, αλλά δεν μπορώ να αποκοπώ από το παρελθόν. Οι δυσκολίες, τα προβλήματα, ο χρόνος φέρνουν κοντά ή απομακρύνουν τους ανθρώπους αναλόγως την περίσταση. Όταν όμως οι ζωές των ανθρώπων («που όντως αγαπήθηκαν με τόσο κόπο») χωρίζουν, τότε ένα κομμάτι του εαυτού μας παραμένει δεμένο με τα συναισθήματα και τις αναμνήσεις αλλά ένα άλλο κομμάτι πρέπει να προχωρήσει τη ζωή του. Πώς κόβεις τις ατσάλινες κλωστές που σε ενώνουν με κάποιον; Τραβάς σκανδάλη;
Υ.Γ.1 Επειδή οι τίτλοι τέλους της σειράς πλησιάζουν, περιμένουμε τα τραγούδια. - Th.
Αχ, σταματήστε γιατί δυο μέρες κλαίω. Γαμώ την ιδρυματοποίηση!
12°
