Athens Voices 776: Λόγια που ακούστηκαν στην Αθήνα

Σκηνή σε ταµείο ιδιωτικού θεραπευτηρίου:
Ταµίας: Όνοµα πατρός;
Πελάτης: Τι;
Ταµίας: Όνοµα πατρός.
Πελάτης: Τι πράµα;
Ταµίας: ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΣΑΣ, ΚΥΡΙΕ!
Πελάτης: Εµ, πες µου έτσι να καταλάβω!
(Αμπελόκηποι, Τρίτη πρωί)

«…και του λέω, να ξυρίζεσαι, τι γυρνάς έτσι και είσαι σαν µπάµια µε χνούδι;»
(Κορίτσια στο μετρό, Σάββατο πρωί)

«Παρακαλώ, να σας ρωτήσω κάτι; Πιαστήκαμε στην κουβέντα εδώ με τους κυρίους και έχασα τη σειρά μου. Μπορώ να μπω τώρα;»
(60άρης κύριος στον νοσηλευτή στην είσοδο εμβολιαστικού κέντρου. Δάφνη, Τρίτη μεσημέρι)

«Μέχρι τον Μάιο που θα ανοίξει η εστίαση, θα είμαι free. Κάθε μέρα θα πηγαίνω για κολύμπι».
(Πολύ fit, 60άρης κύριος με μαύρισμα, μιλώντας στο κινητό του. Κολωνάκι, πλατεία, Σάββατο μεσημέρι)

«Είμαι 62 χρονών, κύριε. Δεν θα καθίσω σε αυτή τη χώρα να με τρώει. Θa φύγω. Η Ούμπερ 
σου δίνει παντού δουλειά. Όπου θέλω πάω. Καναδά, Ιρλανδία, Τζαμάικα…»
(Ιστορίες με ταξιτζήδες. Διαδρομή Αμπελόκηποι - Εξάρχεια, Πέμπτη πρωί)

«Παρακαλώ, δύο λαγάνες για τη μανούλα μου κι ένα πεϊνιρλάκι για μένα».
(Βενέτης, Βασιλίσσης Σοφίας, Σάββατο μεσημέρι)