Το post της ημέρας: Νίκος Κουσούλης

«Σπίτι μετά από 61 ημέρες στο Αττικό Νοσοκομείο. "Νικητής" σε μια μάχη που για βδομάδες φαινόταν χαμένη και παιζόταν στην τρίχα. Βγήκα ζωντανός αν και λιγότερος (άφησα κάπου εκεί... 26 κιλά), με μάσκα οξυγόνου (στην... πρίζα, άρα χωρίς δυνατότητα μετακίνησης εκτός σπιτιού), αλλά βγήκα. Και άλλη μια φορά είμαι ακόμα εδώ. Άδειος από δυνάμεις, αλλά γεμάτος ζεστασιά από τη συμπαράσταση και το νοιάξιμο όσων ενδιαφέρθηκαν και θέλησαν να απαλύνουν λίγο τις δυσκολίες με ένα μήνυμα. Δύο μήνες μοναξιάς, απομονωμένος σε ένα δωμάτιο, αποκλεισμένος, μιας και δεν μπορούσα να δω κανέναν, παλεύοντας να ανασάνω, χωρίς να μπορώ να μιλήσω ούτε στο τηλέφωνο, βλέποντας μόνο πράσινες και άσπρες πλαστικές στολές και τριπλές μάσκες προσώπου σε γιατρούς και νοσηλευτές. Κι όμως, μέσα στις ψυχρές στολές υπήρχαν άνθρωποι που πάλεψαν για μένα, ξενύχτησαν, έκλαψαν, έκατσαν μαζί μου, μου κράτησαν το χέρι, πόνεσαν με τον πόνο μου, άφησαν τη ζωή τους για να είναι δίπλα μου εκτός ωραρίου, έκαναν τα πάντα για να ζήσω. Και συνεχίζω...»