Μαμά Ελλάς

Μανούλα το τραγούδι αυτό

το έγραψα για σένα

για να σου πω ευχαριστώ

που αγαπάς εμένα

Σε πότισα πολλές φορές

με το πικρό ποτήρι

μα δεν σε άκουσα να λες

ούτε ένα «άι σιχτίρι!»

Και πάντοτε στις σκανταλιές

εσύ που μ’ αγαπούσες

μου ’δινες πρώτα παντοφλιές

κι ύστερα με φιλούσες

Αλλά κι εγώ σαν μαθητής

έφερνα κάθε χρόνο

για να υπερηφανευτείς

το άριστα με τόνο

Ήμουνα στα δεκαοχτώ

και είπα μια Τρίτη

πως θέλω μόνος να ψαχτώ

κι έφυγα από το σπίτι

Εσύ που έμεινες εκεί

μου έλεγες: «Γιωργάκη,

έλα να φας την Κυριακή

να πάρεις ταπεράκι»

Σαν τα δικά σου φαγητά

δεν φτιάχνει άλλη καμία

τυρόπιτες και γεμιστά

και μπακλαβάς γωνία

Και σαν καλή νοικοκυρά

φροντίζεις τόσα χρόνια

να έχω ρούχα καθαρά

και κάτασπρα σεντόνια

Μου ’δωσες τόσες συμβουλές

δεν άκουσα καμία

και δεν σταμάτησες να λες

να κάνω οικονομία

Μανούλα μου να ’σαι καλά

θα ανάψω μια λαμπάδα

δεν είσαι μάνα έτσι απλά

εσύ είσαι η Ελλάδα!