Athens Voices 475

-Ναι, καλημέρα. Η αισθησιακός είστε;

-………..

-Συγγνώμη, η αισθητικός ήθελα να πω.

-Δερματολόγος είμαι, κύριε.

(Τηλεφωνικός διάλογος, απόγευμα Πέμπτης, κέντρο Αθήνας)

-Τι ώρα μπορείτε να με δεχθείτε;

-Μετά τις 7 και 45.

-Πιο νωρίς δεν γίνεται; Κατά τις 6;

-Α, δεν μπορώ πιο πριν. Έχω να κάνω πολύ μεγάλη επιφάνεια και θα αργήσω.

(Συνέχεια του παραπάνω διαλόγου. Είναι η εποχή που αρχίζουν τα bikini wax)

«Θείε, γιατί έχει ασανσέρ το κτίριο; Σε ξενοδοχείο μένεις;»

(Απορία μικρής, ετών 5, στην είσοδο πολυκατοικίας. Μελίσσια, Πέμπτη απόγευμα)

-Έχεις ξαναδουλέψει;

-Σε ζαχαροπλαστείο όχι. Μόνο σε παπούτσια και ρούχα. Το ζαχαροπλαστείο είναι πιο εύκολο, χαλαρά. Μόνο τις κρέπες δυσκολεύτηκα να μάθω.

(Νεαρά κορίτσια. Ηλεκτρικός Μοναστηράκι-Πατήσια,  Κυριακή βράδυ)

Μαμά με πιτσιρίκι στο λεωφορείο, προσπαθεί να κάτσει σε μονή θέση, δίπλα σε μία κοπέλα.

Μαμά: Έλα, Στέλιο, κάτσε, θα χωρέσουμε, η κοπέλα είναι αδύνατη.

Πιτσιρίκι: Εμ, δεν είναι.

(Γραμμή Γ18, Πέραμα-Ομόνοια, Τρίτη πρωί)

«Πριν λίγκο πέρασα από εντώ, ήταν τίγκα-τίγκα. Τώρα ξεβούλωσε».

(Αλλοδαπός ταξιτζής περιγράφει το κυκλοφοριακό της Κολοκοτρώνη. Σάββατο μεσημέρι με ήλιο)