Athens Voices 470

Η δασκάλα, κάπως εύσωμη, μιλάει στα παιδιά για τις Απόκριες και τα ρωτά τι θα ντυθούν.

-Εσείς, κυρία, θα ντυθείτε;

-Πώς δεν θα ντυθώ. Θα ντυθώ σοκολάτα.

-Ποια; Από εκείνες τις μεγάλες, τις χοντρές; (Μαρτυρία της ίδιας της δασκάλας, η οποία διδάσκει σε γκρουπ παιδιών σε ειδική τάξη)

«Πάρ’ την, ρε, να την πας καμιά βόλτα, καλή είναι». (Nεαρός σε σκαλάκια πολυκατοικίας μιλάει στο κινητό του, ή για γκόμενα ή για μηχανή. Άγιος Θωμάς, Γουδή, Δευτέρα πρωί)

Κύριος που περιμένει έξω από τις τουαλέτες του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, χτυπάει το κινητό του, απαντάει και λέει… «Δεν μπορώ να σου μιλήσω τώρα, είμαι στην ουρά προς ουρείν…» (Πέμπτη βράδυ)

«Εδώ, ε! Πρόσεχε μη σε χάσω, χόμπιτ!» (Φίλος στη φίλη του, βγαίνοντας από το βαγόνι του Ηλεκτρικού, Μοναστηράκι, Κυριακή απόγευμα)

-Τι κάνουν τα διδυμάκια του;

-Το ένα είναι άρρωστο.

-Ποιο από τα δύο;

-Το χοντρό. (Κυρίες συζητούν στη Σκουφά. Κυριακή πρωί)

«Προχώρα λίγο και θα με δεις. Ένα πλάσμα με μαύρα είμαι». (Κοπέλα στο κινητό της, πηγαίνοντας προς το ραντεβού της. Πεζόδρομος Ερμού, Κυριακή μεσημέρι)

«Είναι 15Αύγουστος και είμαι μόνη, μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι» (Σε τοίχο. Περιφερειακός Λυκαβηττού, Δευτέρα πρωί)

panikoval500@gmail.com