Φτιάξε μου τη μέρα 714

Δεκαετία του ’60. Εκτός από τον Adamo αγαπώ πολύ και το Hervé Vilard, μεγάλο ποπ είδωλο της εποχής με επιτυχίες όπως το Capri c’est fini. Σε μένα, εκτός από το τραγούδι, μου αρέσει πολύ και η ζακέτα του. Στην Πάτρα, που ζούσα τότε, καμιά ελπίδα να βρω τη ζακέτα του Ερβέ. Έτσι καταλήγω στη μεγαλοψυχία της αδερφής μου. «Ελένη μου, δεν έχεις μια φίλη που ο πατέρας της έχει βιοτεχνία πλεκτών;» καθώς της δείχνω το εξώφυλλο του Ερβέ Βιλάρ. Δεν χρειάστηκε να την παρακαλέσω. Κι έτσι, η αδερφή μου η Ελένη με το εξώφυλλο του δίσκου στο χέρι πάει σε μια φίλη της που ο πατέρας της είχε βιοτεχνία πλεκτών και φτιάχνουν ΜΟΝΟ ΜΙΑ ζακέτα για να τη φοράω εγώ μ’ αυτό το στριμμένο αντιπαθητικό ύφος στη φωτογραφία. 

Η Ελένη ακόμα και τώρα με φροντίζει, έρχεται και με βλέπει, τυλιγμένη στις ευωδιές των λουλουδιών και της κανέλας από τα κουλουράκια που φτιάχνει για μένα.

-Ντίνος Πετράτος