Διαστημικός σταθμός Καλαμάτας

Διαστημικός σταθμός Καλαμάτας

Ήπια ένα γάρο το πρωί

κι ακούω να λέει μια φωνή

«Τις έγνοιες σου παράτα

κι έλα στην Καλαμάτα!»

Στο διαστημικό σταθμό

πήγα με ενθουσιασμό

μπήκα στον πύραυλό μου

κι έκανα το σταυρό μου

Κι έφυγα μακριά απ’ τη Γη

μακριά από τη Χρυσή Αυγή

τη Μέρκελ, τον Αντώνη

τα φάρμακα του Αδώνη

Όταν κοιτάς από ψηλά

η Αθήνα μοιάζει κουτσουλιά

οι δρόμοι μοιάζουνε με φίδια

τα λεωφορεία με παιχνίδια

Μοιάζει σπιρτόκουτο η Βουλή

μοιάζει το Σύνταγμα με αυλή

οι βουλευτές μας με ποντίκια

κι οι ψηφοφόροι με μυρμήγκια

Οι έρωτες και οι δεσμοί

τα χρέη κι οι λογαριασμοί

από ψηλά φαίνονται αστεία

χωρίς καμία σημασία

Είπα να προσεληνωθώ

απ’ όλα τούτα να σωθώ

όμως επάνω στο φεγγάρι

ήταν πολλοί που είχαν παρκάρει

Έψαχνα εδώ, έψαχνα εκεί

για κάποια θέση βολική

μα είχαν γεμίσει οι πλανήτες

γκέι, λεσβίες και τουρίστες

Και ξαφνικά μες στο κενό

βλέπω τον Κλούνεϊ ζωντανό

να λέει: «Προσγειώσου!

τέλειωσε το στριφτό σου!»

Αγαπημένη μου μην κλαις

και τα Χριστούγεννα αν θες

θα σου αγοράσω σοκολάτα

και θα σε πάω στην Καλαμάτα!