Η Ιωάννα Σουλιώτη έχει τα tips για τη σωστή θέση του ψηφοφόρου

Η Ιωάννα Σουλιώτη,  υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με τον συνδυασμό «Συμμαχία Πολιτών» του Δημάρχου Παντελή Ξυριδάκη, Ψυχικό-Φιλοθέη-Νέο Ψυχικό, διεκδικεί την ψήφο των συνδημοτών της και πριν… τη δύσκολη ώρα της κάλπης μοιράζεται μαζί μας εύκολες κινήσεις για να διατηρήσουμε τη φόρμα αλλά και την ψυχραιμία μας...

---

«Κι αυτή η μέρα έρχεται. Από την πρώτη στιγμή της ανακοίνωσης των εκλογών, η σκέψη μου τρέχει και σταματά εκεί… Σε αυτή την πολυτάραχη Κυριακή,  που πάντα γίνεται η Κυριακή του προσωπικού μου άγχους. Να ξεκινήσω την ημέρα μου από το εκλογικό τμήμα ή να την  καταλήξω εκεί; Πότε θα έχει λιγότερο κόσμο; Απεχθάνομαι τις ουρές και δεν αντέχω την ορθοστασία. Κι όσο κι αν απολαμβάνω την υπομονή μου, οι μακροσκελείς σειρές με εξαντλούν τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Τελικά -πάντα- πηγαίνω απογευματάκι κοντά στην δύση του ηλίου. Έχοντας ευχαριστηθεί την ημέρα, περπατώ μέχρι το εκλογικό κέντρο και βρίσκω την ευκαιρία να αφουγκραστώ την πόλη. Αναπνέω. Εισπνέω ζωή και εκπνέω όσα θέλω να αποβάλλω.

Η ψήφος μου μετράει, με την ψήφο μου δίνω στην καθημερινότητα μου μια ευκαιρία να γίνει καλύτερη. Ευχαριστιέμαι την βόλτα μου, αλλά όσο πλησιάζω στο εκλογικό κέντρο πλησιάζω στο άγχος της μακρόσυρτης σειράς και στο βασανιστήριο της ορθοστασίας. Ευτυχώς, όμως, υπάρχουν κάποια μικρά τεχνάσματα που μετατρέπουν αυτό το βασανιστήριο, σε ευκαιρία για ενδυνάμωση σώματος και ηρεμία πνεύματος. Φτάνοντας έξω από την αίθουσα της ψήφου παίρνω μια βαθιά απολαυστική εισπνοή και οπλίζω τον εαυτό μου με αποφασιστικότητα. Βρίσκω τη θέση μου πίσω  από τον τελευταίο στη σειρά. Στέκομαι αγέρωχα. Ναι, τώρα είμαι έτοιμη να βιώσω ένα αξέχαστο ταξίδι υπομονής και κατανόησης. Αφήνω το κινητό στην τσάντα και συγκεντρώνομαι στην αναπνοή μου.

Η Θέση του Βουνού. Ή αλλιώς Πώς θα Αντέξω Όρθιος (και με σώας τας φρένας) στην Σειρά του Εκλογικού Κέντρου

Α. Μοιράζω το βάρος και στα δύο πόδια και δίνω έμφαση στα γόνατα που τα έχω χαλαρά ή ελαφρώς λυγισμένα. Αισθάνομαι να πατάω γερά στο έδαφος με όλο το πέλμα, ακόμα κι αν φορώ τακούνια, και φέρνω την προσοχή μου στην σπονδυλική μου στήλη. Κατεβάζω τον κόκκυγα, σπρώχνοντας λίγο τους μηρούς μου προς τα έξω. Η κίνηση είναι ίδια όπως όταν ανεβάζω το φερμουάρ ενός στενού παντελονιού. Νιώθω να πατώ γερά και με όλο μου το πέλμα στο έδαφος.

Φέρνω την προσοχή μου στον κορμό μου και ανασηκώνω τους ώμους περιστρέφοντας τους γλυκά, από μπροστά προς τα πίσω. Τους αφήνω να «κάτσουν» μακριά από τα αυτιά μου, προτάσσοντας ελαφρώς το στήθος/στέρνο μου μπροστά.

Τα χέρια μου είναι χαλαρά δίπλα στους μηρούς με τις παλάμες να κοιτάζουν προς τα μέσα. Κατεβάζω το πηγούνι ώστε να είναι παράλληλο με το έδαφος και νιώθω το πίσω μέρος του λαιμού μου να μακραίνει. Χαλαρώνω τον λάρυγγα. Διατηρώ την θέση αυτή φροντίζοντας τα πόδια μου να πατούν ισομερώς και ο κορμός μου να μακραίνει προς στον ουρανό.

Γείωση και ανάταση. Αυτές οι αντίρροπες δυνάμεις με ισορροπούν μοιράζοντας το βάρος μου σε όλο μου το σώμα. Αυτός, άλλωστε είναι και ο σωστός τρόπος να στεκόμαστε όρθιοι, χωρίς να επιβαρύνουμε την μέση και τα ισχία μας ή να καμπουριάζουμε. Όταν αισθανθώ κούραση ή βαρεθώ στην ακινησία θα μεταφέρω χαλαρά το βάρος από την μια πλευρά στην άλλη, σαν εκκρεμές, χωρίς να χάσω την αρχική μου στάση.

Εισπνέω αργά φουσκώνοντας την κοιλιά μου. Εκπνέω αργά, βγάζοντας όλο τον αέρα από μέσα μου, σπρώχνοντας τον αφαλό μου μέσα σαν να θέλω να ακουμπήσει την ραχοκοκαλιά.

Περιμένω! Οι διευκρινιστικές απαντήσεις που ζητά ο κυριούλης από τους εκλογικούς αντιπροσώπους, είναι εξουθενωτικές και οι κάλπες περισσότερες από κάθε άλλη φορά. Δημοτικές, κοινοτικές, περιφερειακές κι αυτές της Ευρώπης. Υπομένω!

Β. Αισθάνομαι άνετα στη Θέση του Βουνού. Τώρα πλέκω τα χέρια μου πίσω στην βάση της σπονδυλικής μου στήλης και εισπνέοντας τεντώνομαι προς τα επάνω. Τα χέρια μου έχουν την τάση να με τραβάνε προς το κάτω ενώ το στήθος/στέρνο, ο λαιμός και το κεφάλι τεντώνονται προς τα επάνω. Κρατώ για λίγο τη θέση αυτή και επανέρχομαι στην αρχική μου στάση, αφήνοντας, και πάλι, τα χέρια χαλαρά δίπλα στους μηρούς μου.

Η σειρά κινείται με ρυθμούς χελώνας! Εισπνέω αργά φουσκώνοντας την κοιλιά μου. Εκπνέω αργά, βγάζοντας όλο τον αέρα από μέσα μου, σπρώχνοντας τον ομφάλιο λώρο σαν να θέλω να ακουμπήσει στην ραχοκοκαλιά μου. Συνεχίζω!

Γ. Ρίχνω το κεφάλι μου προς τα αριστερά, φέρνοντας το αριστερό αυτί πάνω από τον ώμο μου. Εισπνέω. Με μαλακές κινήσεις και εκπνέοντας, περιστρέφω το κεφάλι μου κάτω και προς τα δεξιά μέχρι το αυτί μου να έρθει πάνω από τον δεξιό ώμο. Εισπνέω κι επαναλαμβάνω την κίνηση επιστρέφοντας προς τα αριστερά, με εκπνοή. Αν θέλω κάνω άλλον ένα κύκλο.

Επιτέλους, κοντεύω, σε λίγο θα ασκήσω το εκλογικό μου δικαίωμα, αλλά η μέση μου έχει αρχίσει να με ενοχλεί.

Δ. Πάντα από την Θέση του Βουνού φέρνω τα αριστερό μου χέρι να ακουμπήσει τη μέση με τα δάκτυλα να κοιτούν προς τα πίσω και τον αντίχειρα μπροστά. Το δεξί χέρι περνά μπροστά από την κοιλιά και την αγκαλιάζει μέχρι να βρεθεί στον αντίχειρα, ή όσο πιο κοντά σε αυτόν.

Με τους γοφούς μου να κοιτούν πάντα μπροστά και χωρίς να ανασηκώσω τα πόδια μου,  περιστρέφω τον κορμό μου προς τα αριστερά τόσο μέχρι να νιώσω την ανακούφιση που ζητά η μέση μου. Το κεφάλι μου ακολουθεί πιστά την κίνηση του κορμού μου, το ίδιο και το βλέμμα μου. Επί τη ευκαιρία ρίχνω και μια ματιά να δω τι γίνεται εκεί πίσω. Θα μείνω εδώ για 1-2 βαθιές απολαυστικές αναπνοές. Αργά θα επανέλθω στην αρχική μου θέση και θα επαναλάβω από την άλλη μεριά. Χωρίς βιασύνη. 

Εισπνέω αργά. Εκπνέω ακόμα πιο αργά. Το απολαμβάνω. Είμαι η επόμενη αλλά η κυρία που είναι στην αίθουσα έχει πιάσει ψιλή κουβεντούλα με μια από τις αντιπροσώπους και καθυστερεί. Ήρθε η ώρα που το σώμα μου χρειάζεται να κινηθεί.

Ε. Απομακρύνομαι από την σειρά διατηρώντας την δύναμη της θέσης του Βουνού  και προχωρώ στον διάδρομο. Το πέλμα μου αγκαλιάζει το πάτωμα και καθώς κινούμαι στον χώρο νιώθω να ψηλώνω. Αισθάνομαι ελαφρύτερη, σαν να πετώ σε κάθε μου βήμα.

«Ελάτε. Είναι η σειρά σας», φώναξε ο νεαρός που στεκόταν πίσω μου. Επιταχύνω το βήμα μου κι αισθάνομαι αναζωογονημένη. Ήρθε η ώρα να ψηφίσω!»