Μίλα μου βρώμικα 458

Μυρτώ, σκάω μύτη σε μπαρ που είχα να πατήσω 2 χρόνια και ο κούκλος μπάρμαν με θυμάται με το όνομά μου, ενώ είχαμε συστηθεί μόνο ονομαστικά και παρόλο που τον είχα σβήσει από Facebook. Κερνάει εμένα και τη φίλη μου το γνωστό ποτό –που αφορά τη σεξουαλική ευχαρίστηση που μας προσφέρουν οι άντρες– και φεύγουμε κυρίες. 2 φορές έχω πατήσει μετά για να τον δω πάλι και τον ξαναέκανα φίλο στο fb. Την τελευταία, μάλιστα, ενώ με χαιρέτησε αμέσως και μου έριχνε συνέχεια ματιές αρχικά, από ένα σημείο και μετά σημασία! Να σημειώσω ότι ήμουν σε παρέα 6 κοριτσιών. Τι να κάνω για να τον ρίξω και να μη φαίνομαι και λυσσάρα; Έχω σκαλώσει για τα καλά. Help me.

Ναι, γενικά δεν είναι και πολύ καλή ιδέα να πηγαίνετε για να φλερτάρετε κουβαλώντας μαζί και όλο το λύκειο Ελληνίδων. Επιμείνετε στα μικρότερα σχήματα που βολεύονται πιο εύκολα στην μπάρα – στην οποία εννοείται ότι προτιμάτε να κάθεστε, αφενός γιατί είσαστε κορίτσι με άποψη και αφετέρου γιατί ο στόχος είναι σε απόσταση βολής. Το να «ρίξετε» έναν άντρα που δείχνει ότι σας γουστάρει, είναι σχετικά εύκολο στις μέρες μας: πιάνετε κουβέντα για την ξυλόσομπα που πήρατε πέρυσι και σωθήκατε, για το σπίτι σας που βγαίνει σε πλειστηριασμό, για τη σύνταξη του πατέρα σας που μειώνεται κι άλλο, για τα πανεπιστήμια που αν ανοίξουν γράψτε μου, για τον έξτρα φόρο που θα πληρώσει ο παππούς σας επειδή έχει κοτέτσι στο χωριό κ.λπ. Μόλις τα ακούσει αυτά ο μπάρμαν (που στάνταρ έχει τα ίδια προβλήματα) θα τσιμπήσει άμεσα, θα αρχίσει να λέει το δικό του πόνο, σύντομα θα δείτε ότι συμφωνείτε σχεδόν σε όλα, θα πιείτε κι ένα σφηνάκι παραπάνω για να το γιορτάσετε, κι έτσι το αντιμνημονιακό επόμενο ραντεβού σας θα το ’χετε στο τσεπάκι. Καλή επιτυχία στον αγώνα σας.

Υ.Γ. 1 Όμως το σκεφτήκατε καλά; Θέλετε να τα φτιάξετε με μπάρμαν και δη όμορφο; Μπαίνει ποτέ μόνο του το πρόβατο (εσείς) στο στόμα του λύκου (μπάρμαν); Θα πεθαίνετε στη ζήλια όταν μένετε σπίτι κι εκείνος θα φεύγει γιατί πρέπει να δουλέψει, θα ξεροσταλιάζετε στην μπάρα πίνοντας τον άμπακο μέχρι να σχολάσει, θα κάνετε σεξ τις ώρες που οι άλλοι ξυπνάνε για τη δουλειά (ποια δουλειά; λέμε τώρα), θα σας γυρνάνε τα μυαλά όταν αργεί να γυρίσει, θα σκέφτεστε ότι ένα σωρό πορνίδια τον πολιορκούν και θα τρώτε τα έπιπλα. Ζωή είναι αυτή;

Υ.Γ. 2 Το γκομενικό με μπάρμαν είναι χειρότερο ακόμα κι απ’ το γκομενικό με δημοσιογράφο.

Υ.Γ. 3 Πλάκα κάνω.

Εγώ: ο κλασικός τύπος της λογικής, που έχει την ψευδαίσθηση ότι τα έχει όλα υπό έλεγχο. Αυτός: μεγαλύτερος, πιο έμπειρος, πιο ενθουσιώδης, αλλά με τα θέματά του. Έπειτα από μεγάλο διάστημα συναισθηματικού «χειμώνα» βρήκα στο πρόσωπό του την αφορμή να «αφυπνιστώ» και να αφεθώ, παρόλο που γνώριζα πως διαφέρουμε άρδην. Φυσικά, οι συνέπειες ήταν ολέθριες…! Έκανα όλα όσα κορόιδευα στις σχέσεις των άλλων. Βγήκαν στην επιφάνεια φόβοι, ανασφάλειες, ψυχοσωματικά, καθώς έχασα τον έλεγχο της κατάστασης, ίσως για πρώτη φορά στη ζωή μου. Έπειθα τον εαυτό μου ότι μπορώ να το διαχειριστώ και να αποδεχτώ τον άλλο γι’ αυτό που είναι, παρά το γεγονός ότι το σώμα μου με προειδοποιούσε για το αντίθετο. Και όλα αυτά για να μην το χάσω. Πήρα τη μεγάλη απόφαση να δώσω ένα τέλος, διότι άρχισα να αρρωσταίνω. Η λογική μου έλεγε να φύγω, η καρδιά μου έλεγε να μείνω. Άκουσα την πρώτη. Τότε άρχισαν τα δράματα, οι κατινιές, τα κλάματα, τα καψουροτράγουδα… Δεν βοήθησαν καθόλου, το αντίθετο μάλιστα! Πλέον θεωρώ ότι όλα αυτά ήταν αφορμή να ξεκουνηθώ από το θρόνο μου και να δουλέψω με τον εαυτό μου, να καταλάβω τι σκατά συμβαίνει με μένα. Άρχισα να με προσέχω περισσότερο, ακούγοντας το μυαλό, την καρδιά και το σώμα μου και αποκτώντας πιο ειλικρινή σχέση μαζί μου, κάνοντας ένα βήμα προς την «ενηλικίωση».

Λένε ότι ο έρωτας περνάει με έρωτα. Οψόμεθα! Θα περιμένω άλλα 5 χρόνια να βρεθεί κάποιος να μου γαμήσει το μυαλό. Ή μήπως θα πέσω πάλι με τα μούτρα κάνοντας τις ίδιες μαλακίες...

Δηλαδή, εννοείτε ότι όλα αυτά με την ενηλικίωση και τη δουλειά με τον εαυτό σας τα πετύχατε μόνος σας; Και μάλιστα, με αφορμή μια σχέση γεμάτη δράματα και κλάματα και υστερίες; Τι να πω, σας συγχαίρω και σας υπολήπτομαι διότι δεν υπάρχει πιο δύσκολο από το να ελέγξεις μια πεισματάρα καρδιά που βαράει το δικό της βιολί μέσα στο φεστιβάλ της Νεύρωσης. Έτσι όπως πάτε, στην τέταρτη σχέση θα είσαστε ο Φρόιντ.

Μυρτώ μου, κλείνω 14 μήνες χωρίς δουλειά, χωρίς σχέση και χωρίς όρεξη για τίποτα. Δεν έχω κάτι να ρωτήσω, απλώς η ίδια αναρωτιέμαι «πόσο ακόμα;». Φιλιά.

Υπομονή. Τα πάντα θα λυθούν σε περίπου ένα χρόνο από τώρα, ακριβώς τη στιγμή που ολόκληρη η χώρα θα συνδέεται με το δωρεάν ασύρματο wi fi του Σαμαρά και ένα ουράνιο φως θα μας λούζει όλους.

Στείλε το γράμμα σου ταχυδρομικά ή στο fax της A.V. ή στο info@athensvoice.gr για τη στήλη Μίλα μου βρώμικα