Μίλα μου βρώμικα 697

Καλή και σοφή μου Μυρτώ, το πρόβλημά μου είναι ένας καθηγητής από τη σχολή. Παντρεμένος με δύο παιδιά αλλά με παίζει αισχρά. Το αισχρά μην το πάρεις αρνητικά. Δεν το ’χω σε τίποτα να ενδώσω, να ξες, αλλά αν προκύψει αίσθημα τι κάνουμεεεεεεεε; - Viv.

Νομίζω ότι το ’χετε προκύψει το αίσθημα είτε ενδώσετε είτε όχι. Αλλιώς δεν θα καθόσασταν να γράφετε γράμματα. Το σχέδιο είναι απλό: ενδίδετε, περνάτε απίθανα δυο τρεις φορές και μετά ακολουθεί ένα μαύρο καλοκαίρι όπου εσείς ξεροσταλιάζετε πάνω από τα κινητά ενώ ο άλλος ξεσκατίζει τα μωρά του, χάσκοντας με τις ηλιοκαμένες φοιτήτριες στις παραλίες. Μπίνγκο.

Υ.Γ. Αυτό θα γίνει αλλά, αν γουστάρετε, πάτε. Υπάρχουν και περιπτώσεις που όλα πήγαν υπέροχα και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Ξεφυλλίστε μερικά μυθιστορήματα της φανταστικής λογοτεχνίας, θα βρείτε πολλά παραδείγματα.

Είμαστε μαζί, αγαπιόμαστε, αλλά βαριόμαστε. Εκείνος λιγότερο, εγώ περισσότερο. Μέχρι στιγμής κανένας μας δεν το έχει παραδεχτεί, απλώς κοιμόμαστε αγκαλίτσα και λέμε συνέχεια ο ένας στον άλλο «σ’ αγαπώ». Έχουμε ζήσει υπέροχες στιγμές και ξέρεις πόσο μετράει στις μέρες μας η συντροφικότητα, το να γυρίζεις σπίτι και να είναι κάποιος που σε νοιάζεται, το να ξυπνάς από εφιάλτη και να σε παίρνει στην αγκαλιά του, να αγωνιά για σένα, να σε θέλει. Όπως λέει και η Πάστα Φλώρα, «έχει τόσο θόρυβο αυτός ο πελώριος κόσμος». Αχ, Μυρτώ μου, μας είπες δεν χωρίζουν έτσι οι ζωές των ανθρώπων που αγαπήθηκαν με τόσο κόπο, αλλά δεν μας είπες πώς χωρίζουν... -Φανή 83

Η αλήθεια είναι πως το παρέλειψα διότι τότε δεν είχα ιδέα – ήμουν και μικρό κορίτσι. Μετά διαπίστωσα πως έτσι ακριβώς χωρίζουν οι ζωές κι έβγαλα τον σκασμό. Επίσης σας συμβουλεύω να μη δίνετε μεγάλη βάση στα τραγούδια, μην τα παίρνετε τόσο σοβαρά. Οι στίχοι που γράφονται επάνω σε υπάρχουσα μελωδία υπόκεινται σε κανόνες που αφορούν το μέτρημα των συλλαβών και τον τονισμό τους, οπότε κοτσάρεις εκεί ένα «δεν» και κάνεις τη δουλειά σου. Με καταλαβαίνετε, ελπίζω, διότι εγώ σας καταλαβαίνω απόλυτα. Χωρίς πλάκα.

Υ.Γ.1 Χωρίζουν δύσκολα και με πόνο πολύ και με κουτιά γεμάτα πράγματα που πρέπει να φύγουν αλλά λες «ας τα κρατήσω άλλη μια βδομάδα». Χωρίζουν με μοναχικές βόλτες και σιωπή. Χωρίζουν αποφεύγοντας ολόκληρες περιοχές, νησιά, προφίλ στο fb. Σιγά σιγά ξαναφτιάχνει ο καθένας το καστράκι του, βρίσκει το κουράγιο να ξανακοιμηθεί μετά τον εφιάλτη που είδε, μαθαίνει και πάλι να αντέχει τον θόρυβο αυτού του πελώριου κόσμου μέχρι που κάποιο πρωί κοιτάζει την ηλιόλουστη πόλη και λέει «ρε μαλάκα, είμαι καλά».

Υ.Γ.2 Και τότε έρχεται ο καινούργιος έρωτας και τον ξαναπαίρνει ο διάολος.

Ποια είναι η γνώμη σου για τις dick pics; Πιστεύεις ότι κάποιος που στέλνει τέτοιες φωτό (και σου ζητάει να στείλεις κι εσύ) μπορεί να σε σκέφτεται σοβαρά; Γιατί παίζει μεγάλο ντιμπέιτ μεταξύ αυτών που θεωρούν ότι δεν υπάρχει τίποτα κακό, είναι ένας σύγχρονος τρόπος επικοινωνίας, και αυτών που υποστηρίζουν ότι είναι μαλακία και ξενέρωμα. Στο κάτω κάτω όλα είναι θέμα γούστου και προτίμησης. Εσύ τι λες;

Λέω ότι αν κάποιος μου έστελνε το παπάρι του για να επικοινωνήσουμε θα σκεφτόμουν ότι έχει έναν ψυχικό πλούτο κι ένα διανοητικό πλάτος και γι’ αυτό τα δειγματίζει με αυτό το χαρακτηριστικό, σχεδόν ποιητικό, τρόπο. Αν μάλιστα ήταν και μπλε, θα δικαίωνε τη γνωστή φράση.

Υ.Γ. Όταν λέτε «σου ζητάει να στείλεις κι εσύ» εννοείτε ότι σας ζητάει να βρείτε κι εσείς ένα παπάρι ακόμα (μ’ ακούς;) και να το δειγματίσετε; 

Υ.Γ.2 Θα ’ρθει μια μέρα που όλοι θα επικοινωνούμε στέλνοντας ο ένας στον άλλο φωτό από τον αστράγαλο, τον αγκώνα, μια ακτινογραφία ή μια εξέταση ούρων ή αίματος. Τότε πια θα μιλάμε για αληθινή οικειότητα στην επικοινωνία, οπότε, ναι, ας ξεκινήσουμε στέλνοντας ο ένας στον άλλο τα παπάρια μας.

Υ.Γ.3 Και παίρνοντας τα παπάρια μας.

Μυρτούδι μου, το κάναμε στο πρώτο ραντεβού και τώρα εξαφανίστηκε. Αυτό φταίει; Οι φίλες μου λένε ναι, αλλά εγώ δεν θέλω να πιστέψω πως οι άντρες είναι τόσο ρηχοί και μαλάκες. sos

Εδώ υπάρχει κόσμος που πιστεύει ότι η Γη είναι επίπεδη. Μη σας πω γι’ αυτούς που λένε ότι μια μέρα οι Χθόνιοι θα βγουν από τα έγκατα του πλανήτη και θα καταλάβουν την παγκόσμια εξουσία. Γενικά, ήρθαμε σε αυτή τη ζωή για να πιστεύουμε πολλά και διάφορα. Εγώ λ.χ. πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα γίνει ο διαχωρισμός κράτους - εκκλησίας στην Ελλάδα. Γενικά, γιόλο.

Υ.Γ. Αν φασωνόσασταν κι εξαφανιζόταν θα ’χε διαφορά; Το θέμα δεν είναι το σεξ, είναι ότι οι άνθρωποι έχουν χεστεί πάνω τους και δεν τολμάει να πλησιάσει ο ένας τον άλλο.