Εϊ, Μυρτώ, δεν την παλεύω. Δεν την παλεύω άλλο μόνη μου, θέλω έναν άντρα. Δεν μπορώ άλλο καφέδες, ποτά, εκδρομές με φίλους. Δεν μπορώ άλλους γάμους κ βαφτίσεις. Δεν μπορώ άλλα «κ στα δικά σου». Δεν μπορώ να δίνω άλλα δίκια στη μάνα μου. Δεν μπορώ να το παίζω άλλο κουλ. Δεν μπορώ να έχω την υγεία μου, τη δουλειά μου, τα λεφτά μου κ να μην έχω έναν άντρα, έναν γκόμενο, ρε γαμώτο. Δεν μπορώ άλλη υπομονή. Είμαι κ λιοντάρι... άιντε τα είπα λίγο, φταίει κ λίγο το ουίσκι κ ότι πάλι βγήκα κ πάλι μόνη μου την πέφτω. Ξέρω, κάτι κάνω λάθος, είμαι κ μπούφος προφανώς. Λιονταρίνα ή μπούφος;
Λιονταρινόμπουφος. Από τη μια πλευρά τα λέτε χύμα, σταράτα και περήφανα χωρίς πολλά σου μου του, διότι τέτοιες προσωπικότητες δυναμικές είσαστε οι λιονταρίνες και μπράβο σας. Από τη b side, όμως, τη σκοτεινή, απλώνεται το λυκόφως του μπούφου, και εκεί, μέσα στο μισοσκόταδο, αχνοφαίνεται η σκιά μιας μαμάς, διάφορα πρόσωπα συγγενών, σκηνές από βαφίτισια, ένας παπάς με ένα κλαμένο μωρό στα χέρια και διάφορα άλλα εφιαλτικά ενσταντανέ. By the way, μέσα στη φούρια ξεχάσατε να πείτε το βασικότερο όλων. Γιατί δεν έχετε γκόμενο; Τι αναζητάτε σε έναν γκόμενο σπεσίφικλι; Με ποια κριτήρια διαλέγετε γκόμενους; Μήπως να κάτσετε να παρατηρήσετε για ποιο λόγο συμβαίνει να θέλετε και να μην έχετε, αντί να ασχολείστε με τα δίκια των διαφόρων κομπάρσων της ενήλικης ζωής σας;
Μυρτώ μου, έχω να σου πω τα εξής. Τι κατάντια;; Πάρα πολύ άσχημα τα χρόνια πλέον και οι καιροί μας. Είναι κάτι τέτοια σκηνικά που κάνουν να μπασταρδεύει όλο το σύμπαν. Ακόμα και οι ίσιοι στραβώνουν. Ακόμα και οι καλοί κακιώνουν, ακόμα και οι ισορροπημένοι λοξοδρομούν. Τι έχει γίνει εκεί έξω κ όλα δεν μπορούν να φτιάξουν ούτε να στεριώσουν; Σε μένα, μια απάντηση βρίσκει νόημα και αυτή ισχύει δίχως αύριο: απλά «δεν σε γουστάρουν αρκετά» – είχε βγει και ταινία τόσο αληθινή. Όταν σε γουστάρουν, όχι απλά αρκετά, αλλά πολύ, τρελαίνονται και είναι ικανοί για όλα. Μπορούν όλα να τα αψηφήσουν, να τα ισοπεδώσουν κ ακόμα και να σε σκεφτούν για το δέκα το καλό, ενώ και οι ίδιοι μέσα τους ξέρουν ότι δεν είσαι αυτό που λέμε «κορίτσι για σπίτι»! Τι να πω και να βελάξω, πώς να διαμαρτυρηθώ, που λέω πλέον να το κλείσω το μαγαζί, να γράψω «δε χρησιμοποιείται παρά μόνο για ιδιοκατοίκηση» και απλά να χαθώ. Τι να μου κάνει εμένα μια αγκαλιά και ένα καλό γαμ*; τι να μου κάνει; Γιατί; Για να πονάω μετά περισσότερο; Γιατί να υπάρχει τόσος εγωισμός που μόνο όταν και μέχρι εκεί που θέλει ο άλλος να θεωρείται επιτρεπτό και όταν πας εσύ να πεις κάτι στιλ «πότε θα έρθεις να σου κάνω το τραπέζι και το κρεβάτι», δήθεν για πλάκα και λίγο αστείο, να παίρνεις ως απάντηση «ζαλίζομαι τώρα, θέλω να φάω, μη με υπερφορτώνεις»... Πώς να συνεχίσεις μετά να είσαι οκ με αυτό το σκηνικό; Μετά δεν σου μένει μέσα σου; Δεν σε κάνει να θες να πεις, βρε άντε μου... και καλά συγυρίσματα;;;!!! Αλλά δεν λες τίποτα. Απλά αποχωρείς βουβά, όταν τον έχει πάρει ο ύπνος μετά από ένα σχετικά καλό, όπως είπαμε, σεξ!! Πώς, λοιπόν; Υπάρχει περίπτωση να αλλάξουν τα ερεθίσματα κ όλα να γίνουν λίγο πιο ξεκάθαρα και ντόμπρα; Θέλω, Μυρτώ μου, να μου απαντήσεις με το χέρι στην καρδιά. Κάνε μια πρόβλεψη για χάρη μου και μη σκεφτείς αν με στεναχωρήσεις. Και μην το πάρεις μεμονωμένα ως περιστατικό. Απάντησέ μου πιο γενικόπλευρα, ίσα για να μου πεις αν θα φτιάξει η ανθρωπότητα. Φιλιά και συνέχισε την καλή δουλειά. Αντζ, 35.
Δεν θα σας στεναχωρήσει καθόλου η πρόβλεψή μου. Έχετε ένα πλούσιο, χυμώδες στιλ που εκφράζεται σε κάθε πλευρά της πραγματικότητας. Τι κοινωνικές αναλύσεις με ξαφνικές σφήνες καθημερινών στιγμών, τι αιφνιδιαστικά άλματα στο απώτερο μέλλον και στην πορεία της ανθρωπότητας, τι πρωτότυπη και γενναιόδωρη γλώσσα. Εμένα, όπως ξεκίνησε το γράμμα σας, με πήγαινε ντουγρού σε πολιτικοκοινωνική καταγγελία, αλλά μου κάνατε το twist και βγήκαμε κατευθείαν στο γκομενικό. Μια χαρά ζωντανό, σέξι και γεμάτο εκπλήξεις άτομο είσαστε, γιατί χάνετε χρόνο με κάποιον που, όπως λέτε, δεν γουστάρει αρκετά; Επίσης βλακεία σας που αποχωρείτε βουβά, την άλλη φορά βαρέστε μια καραμούζα στο αυτί του και αποχωρήστε πανηγυρικά μέχρι να βρεθεί κάποιος για σας. Όσο για την ανθρωπότητα, συμφωνώ, δεν απομένει στον κόσμο ελπίδα καμιά. Αλλά αυτό δεν έχει τόσο άμεση σχέση με το γκομενικό σας.
Στείλε το γράμμα σου ταχυδρομικά ή στο fax της A.V. ή στο info@athensvoice.gr για τη στήλη «Μίλα μου βρώμικα».
Ερωτικά αδιέξοδα, sexy απορίες, κρυμμένα μυστικά... και στα fm! Το «Μίλα μου βρώμικα» κάνει τα ερωτικά σας θέματα να ακούγονται σαν παθιάρικο τραγούδι στο Athens Voice Radio 102.5
18°
