Σε είδα στα Άνω Πετράλωνα

Σε είδα στον ύπνο μου ⇒ Ξύπνησα ιδρωμένος. Προσπάθησα να θυμηθώ πότε σε είδα για πρώτη φορά. Θυμήθηκα. Ήταν σε κοινή παρέα στη Σουρικάτα. Δεν σταματούσες να γελάς. Την επόμενη φορά θα σου μιλήσω. Ετοιμάσου...

Σε είδα σε μια γνωστή γωνιακή καφετέρια της Αιμίλιου Βεάκη στο Περιστέρι ⇒ Εγώ έπινα τον καφέ μου πάνω σε αναμμένα κάρβουνα και εσύ γελούσες με τον φίλο σου. Σε κοιτούσα, με κοιτούσες και κάτι ψιθύριζες στον διπλανό σου. Έφυγες λίγο πριν από μένα. Έπρεπε να σου πω κάτι, αλλά ήταν σαν να μου είχαν κλείσει το στόμα. 

Χατζής, Νέα Σμύρνη, Σάββατο, γύρω στις 11 το πρωί ⇒ Εσύ τούμπανο, παράγγειλες μιάμιση μερίδα μπουγάτσα. Μου έκανε εντύπωση το «μιάμιση». Φάε, βρε αγόρι μου. Καλός είσαι, και με τα λίγα παραπανίσια σου κιλά. Τέσπα, δεν μιλάω άλλο, γιατί συνοδευόσουν. Είμαι αυτή που καθόταν στο γειτονικό τραπέζι και διάβαζε «Το Βήμα». Το ξέρω πως με είδες.

Μετρό Αργυρούπολη ⇒ Ήσουν μέσα. Λαδί μπουφάν, γαλάζιο πουκάμισο, τζιν καφέ αθλητικά. Γυαλιά με μωβ φακό. Κοιταζόμασταν, κατεβήκαμε Σύνταγμα, πήγες απέναντι. 

Κηφισιά, στο Paul, Κυριακή ⇒ Παράγγειλες κάτι τέλεια αυγά και σε ρώτησα τι είναι αυτό που παράγγειλες. Κατάλαβα όμως πως δεν είχες όρεξη για κουβέντα. Εγώ φταίω; Δεν σου άρεσα; Χμ!

Άνω Πετράλωνα, στη Δημοφώντος ⇒ Εγώ με ένα κόκκινο Πεζό, εσύ πεζή. Σταμάτησα και σου έκανα νόημα να περάσεις στη διάβαση. Το «ευχαριστώ σου» ως νεύμα ήταν ό,τι πιο γλυκό έχω συναντήσει ever!

Γράψε για το ΣΕ ΕΙΔΑ και στείλε το μήνυμά σου με mail στο info@athensvoice.gr

Εσείς είστε σίγουροι πως δεν υπάρχει κάποιος που θέλει να σας πει κάτι; Ακούστε τις αγγελίες που έκαναν τους Αθηναίους να κοιτάζονται στα μάτια κάθε μέρα στο Athens Voice Radio 102.5.