(Περίληψη προηγουμένου: Η Ευρυδίκη για τον πρώην αγαπημένο της ντύθηκε καλόγρια και ο κουμπάρος ελπίζει να βγάλει και γι’ αυτόν κανένα γούστο)
Έφτιαχνε το γάλα του μικρού και το σκεφτόταν: Εμφανισιακά ήταν κάτι παραπάνω από καλή. Ψηλή, αδύνατη, με αέρα, μοντέρνο ντύσιμο, ακόμα και το πρόσωπό της τρωγότανε. Όμως είχε κολλήσει με εκείνη την ιστορία που ντύθηκε καλόγρια. Και πώς είναι δυνατόν να είχε καψουρευτεί έναν τύπο που κάθε μέρα ήταν στην εκκλησία χωρίς, μάλιστα, να κάνουνε σεξ; Τι κριτήρια ήταν αυτά για να τον ερωτευτεί; Όταν τάισε τον πιτσιρικά με πήρε τηλέφωνο και μου μίλησε για τις ανησυχίες του.
Κουμπάρος: «Έλα ρε, λες να είναι μουρλή;»
Μπάμπης: «Ε, και; Μαθημένος είσαι»
Κουμπάρος: «Ναι, αλλά αυτή την γκόμενα θα μπορούσα να τη δω και για κάτι πιο μόνιμο. Έχει κάτι ποδάρες…»
Κουμπάρος: «Θα βγούμε το βράδυ. Σκέφτομαι μόνο ότι άμα είναι να λέει ασυναρτησίες όλη την ώρα, τι να κάνω; Να την ανεχτώ; Δεν πίνει κιόλας…»
Την περίμενε στην πλατεία της Νέας Φιλαδέλφειας και, καθώς τον είχε στήσει κάνα τέταρτο, άρχισε να μετράει πόσες από τις περαστικές φορούσανε σορτς και τις έβγαλε 7 στις 10. Μετά εμφανίστηκε και η Ευρυδίκη. Κι εκείνη φορούσε σορτς. Και ψηλά τακούνια. Κι ένα μπλουζάκι που άφηνε την κοιλιά της έξω. Και χαμογελούσε. Και όλοι την κοιτούσαν. Φιλήθηκαν σταυρωτά στο μάγουλο και ο κουμπάρος ανασηκώθηκε λιγάκι στις μύτες για να τη φτάσει.
Κουμπάρος: «Έχει ένα μεζεδοπωλείο στη γωνία. Πάμε εκεί;»
Ήταν ένα ήσυχο, περιποιημένο κατάστημα, με ένα τραπεζάκι ελεύθερο στη γωνία. Στο ακριβώς δίπλα τραπέζι καθόταν ένα ζευγάρι και ο τύπος είχε γουρλώσει τα μάτια του προς την Ευρυδίκη – η δικιά του δεν έλεγε και πολλά. Στο μεταξύ, η Ευρυδίκη δεν έτρωγε περισσότερα από τα μισά φαγητά για λόγους σιλουέτας και κάποιας μακροχρόνιας θεραπείας ομοιοπαθητικής. Από κρέας μόνο κοτόπουλο και γαλοπούλα. Ψάρια έτρωγε. Όσπρια, ψωμί, μακαρόνια, γλυκά δεν έτρωγε. Ούτε πατάτες. Κι από ποτό μόνο κρασί κόκκινο. Παρήγγειλαν ένα τέταρτο και η σερβιτόρα έφερε ένα μισόκιλο.
Ευρυδίκη: «Και γιατί δεν μας το είπες από την αρχή;»
Κουμπάρος: «Δεν πειράζει, έτσι κι αλλιώς θα παίρναμε κι άλλο»
Σερβιτόρα: «Να το αφήσω;»
Ευρυδίκη (προς τον κουμπάρο): «Να το αφήσει; Θα το πιεις όλο; Εγώ ένα ποτηράκι θα πιω»
Κουμπάρος (που είχε αρχίσει να αισθάνεται άβολα): «Ναι, άφησέ το»
Η Ευρυδίκη άρχισε να κοιτάει τον κατάλογο και να μονολογεί: «Χμμμ… Δεν έχουν και πολλά πράγματα. Προτιμώ τα εστιατόρια που δεν έχουν μεγάλο κατάλογο. Μόνο που έτσι δυσκολεύομαι λίγο να βρω κάτι που να μπορώ να φάω. Να πάρουμε γαύρο μαρινάτο;». Κουμπάρος: «Να πάρουμε». Πήραν ακόμα ένα χέλι και ένα καλαμάρι.
Σερβιτόρα: «Παντζάρια, σκόρδο, λαδόξιδο και γιαούρτι»
Ευρυδίκη (προς τον κουμπάρο): «Αχ, δεν τρώω γιαούρτι»
Ευρυδίκη (προς τη σερβιτόρα): «Φέρτε μας μια παντζαροσαλάτα χωρίς το γιαούρτι»
Σερβιτόρα: «Λυπάμαι, την έχουμε φτιάξει σε κάποια ποσότητα, δηλαδή είναι ήδη έτοιμη, δεν γίνεται να σερβιριστεί χωρίς το γιαούρτι»
Ευρυδίκη: «Δεν μπορείτε να το βγάλετε; Ή να φτιάξετε μια άλλη;»
Σερβιτόρα: «Δυστυχώς δεν γίνεται…»
Η Ευρυδίκη βάλθηκε να κοιτάει ξανά τον κατάλογο, ο κουμπάρος έπινε και η σερβιτόρα στεκόταν. Τελικά, αποφάσισε: «Ε, αφού δεν γίνεται, φέρτε μας μια σαλάτα μαρούλι». Κουμπάρος: «Κι ένα μισόκιλο ακόμα». Ευρυδίκη: «Πίνεις πολύ, ε;».
Κανά δυο ώρες μετά, και αφού είχε πληρώσει το λογαριασμό, τη συνόδευσε να βρει ταξί. Μάλιστα, κανόνισαν την επομένη να τον επισκεφθεί στο σπίτι. Όταν έφτασε στο σπίτι του, ξεκλείδωσε την πόρτα στα γρήγορα, η μπέιμπι σίτερ (κι αυτή σορτς φορούσε) τον διαβεβαίωσε ότι ο μικρός είχε φάει και κοιμόταν του καλού καιρού και πήγε προς την κουζίνα να βάλει ένα ουζάκι, γιατί το κρασί του είχε κάτσει στο λαιμό. Τότε, του ήρθε μήνυμα στο κινητό από την Ευρυδίκη:
«Πέρασα πολύ όμορφα σήμερα. Και νομίζω ότι έχεις κάποια από τα χαρακτηριστικά του ιδανικού άνδρα. Το ότι πλήρωσες το λογαριασμό, για παράδειγμα. Μου αρέσει να αισθάνομαι μια οικονομική ασφάλεια».
«Ωχ, το μάτι μου» είπε από μέσα του ο κουμπάρος και με πήρε τηλέφωνο.
Κουμπάρος: «Έλα ρε μαλάκα, θέλει, λέει, να αισθάνεται οικονομική ασφάλεια»
Μπάμπης: «Καλή ήταν; Τι φορούσε;»
Κουμπάρος: «Καλή ρε, αλλά τρελή. Τη μια με τον άλλον στην εκκλησία, την άλλη που θέλει οικονομική ασφάλεια, όλο κάτι κουλαμάρες λέει. Άσε που τους έπρηξε στην ταβέρνα με τη σαλάτα»
Μπάμπης: «Τι;»
Κουμπάρος: «Τρελή, ρε»
Μπάμπης: «Τη φίλησες;»
Κουμπάρος: «Όχι, αλλά θα έρθει αύριο από το σπίτι»
