Athens Voices 671

«Ναι, Μέγαρα πάω. Μήπως θέλεις να σου φέρω καμιά κότα για βραστή; Είναι ωραία τώρα το καλοκαίρι».
(Συνομιλία ταξιτζήδων στο σι-μπι, Σάββατο πρωί)

«Και της λέω να πλύνω τα πιάτα και μου λέει άσ’ τα. Να δεις που όταν φύγαμε θα έβαλε το μαλάκα τον γιο μας να τα πλύνει… Και να δεις που θα τον βάλει να πουλήσει το σπίτι στο χωριό για να φτιάξει το γιαπί το δικό της. Που του λέω του μαλάκα, πενήνταπέντε έφτασες, αν δεν έχει κάτι δικό σου πάνω σου θα σε παρατήσει και θα φύγει, σιγά μη μείνει. Ε, μα!»
(Ελληνίδα μάνα μέσα στο μετρό, συναξάρει, ενώ ο σύζυγος δίπλα κουνάει συγκαταβατικά το κεφάλι. Πέμπτη βράδυ)

«ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ: ΟΙ ΣΚΥΛΟΙ, ΤΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ, ΟΙ ΑΘΛΟΠΑΙΔΕΙΕΣ. ΧΑΡΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΚΗΠΟΥΣ. ΔΗΜΟΣ ΠΕΝΤΕΛΗΣ»
(Πεντέλη. Αποκαρδιωτική ταμπέλα σε πάρκο. Κυριακή πρωί)

Πωλήτρια στο γνωστό ζαχαροπλαστείο του Ασημακόπουλου προσπαθεί να εξηγήσει σε τουρίστες τη γεύση παγωτό σύκο με τσίπουρο:
-Ιτ ιζ σάμθινγκ λάικ ρακί…
-Oh YES! We know raki!
(Χαριλάου Τρικούπη, Σάββατο πρωί)

Σε εξοχικό κέντρο με πεϊνιρλί. Τα τραπέζια γεμάτα κόσμο και οι σερβιτόροι τρέχουν σαν τρελοί να εξυπηρετούν. Κάποια στιγμή ο ένας πλησιάζει τον άλλο, κοιτάει ανήσυχος τον ουρανό και του λέει: «Με τα σύννεφα τι θα κάνουμε;»
(Δροσιά, Σάββατο μεσημέρι)

-Ποιο είναι το μικρό σου;
-Παναγιώτης.
-Άκου να δεις, φίλε…
(Μεγάλος μπάτσος σε μικρό μπάτσο. Πλατεία Μοναστηράκι, Παρασκευή πρωί)