Athens Voices 445

Πιτσιρίκος 4 χρονών: Κέρδισαν πάλι οι καλοί.
Πιτσιρίκα 4 χρονών: Μα στο έχω πει. Χίλιοι καλοί παντού χωράνε. Ένας κακός δεν χωράει πουθενά.
(Τρίτη βράδυ. Σινέ Πέραν, Περιστέρι. Ταινία: Οι ήρωες του δάσους)

…Αναρχόσουν για λίγο...
(Σε τοίχο, με μαρκαδοράκι. Πλατεία Καλλέργη, Κάτω Πετράλωνα, Κυριακή βράδυ)

Σερβιτόρος: Γιατί δεν κάθεστε από την άλλη να βλέπετε και έξω;
Ηλικιωμένη κυρία: Μια χαρά είμαι έτσι. Δεν θέλω να βλέπω έξω.
Σερβιτόρος: Σωστά, δεν έχει και καμιά θέα να δεις. Άνθρωποι να περνάνε είναι.
(Σε cafe της Πανεπιστημίου, Σάββατο μεσημέρι)

«Να είσαι στο Facebook συνέχεια. Μη βγεις στιγμή, μπορεί να χαθώ».
(Χαμένη κοπελίτσα μιλάει στο κινητό της. Άνω Πετράλωνα, Τρίτη απόγευμα)

Τρίτη απόγευμα, κόκκινη γραμμή μετρό. Σταματάει στον Άγιο Ιωάννη, παρέα από πιτσιρικάδες φωνάζει στην υπόλοιπη παρέα, στο διπλανό βαγόνι:
-Ρεεε! Άγιος Γιάννης, κατεβαίνουμε.

- Κοίτα να δεις, αυτό το αεροπλάνο μάς ακολουθεί από το Λονδίνο που απογειωθήκαμε.
- Το φωτάκι στο φτερό είναι, ρε.
(Συνομιλία από το πίσω κάθισμα. Πτήση Λονδίνο-Αθήνα, Easy Jet, νύχτα Παρασκευής)