10 πράγματα που δείχνουν ότι μερικοί από μας δεν είμαστε λίρα εκατό*

1. Έχεις κανονίσει σπουδαία έξοδο με φίλους/άτομα που σε κόφτουν. Ήθελες πάρα πολύ να βγεις μαζί τους μέχρι πρόσφατα. Μια ώρα πριν την προγραμματισμένη έξοδο, παρακαλάς να πάρει κάποιος από τους πολυαγαπημένους σου και να αναβάλλει (για να μην το κάνεις πάλι εσύ και σε σιχτιρίζουν)

2. Έχεις κανονίσει ταξιδάκι, με χίλια ζόρια και βρίσκοντας το φθηνότερο-φθηνό εισιτήριο (θα ταξιδέψεις σε ένα ράφι ανάμεσα σε δύο παλαιστές του Σούμο, με την χειραποσκευή σου στα δόντια). Το βράδυ πριν το ταξιδάκι, αποφασίζεις ότι δεν είσαι έτοιμη/ος. Ότι δεν έχεις ένα τσίτι, ένα μαγιό, ένα φράκο να βάλεις στην χειραποσκευή σου. Ότι δεν είσαι εσύ για τέτοια.

3. Έχεις διαβεβαιώσει τους πάντες ότι θα πας στα εγκαίνια της έκθεσης κομπλικέ κεντημάτων της ξαδέρφης σου, και βέβαια δεν πρόκειται να πας επειδή κάνεις αποτρίχωση, αλλά δεν έχεις μούτρα να της το πεις. Στέλνεις γραπτό μήνυμα. Την ώρα που η ξαδέρφη αγορεύει στο βάθρο της έκθεσης, όχι πιο πριν.

4. Έχεις αγοράσει εισιτήρια για παράσταση/Μέγαρο/Ηρώδειο. Είναι η βραδιά, μάλιστα (για πότε έφτασε;). Και δεν θέλεις να κουνήσεις από την πολυθρόνα σου. Μα θεωρητικά, ψοφάς για Φίγκαρο, τι ακριβώς σου συμβαίνει και σέρνεσαι;

5. Έχεις αποφασίσει να πας για καθυστερημένη μαστογραφία/παπ/προστάτη/εμφύτευμα/μασέλα, από τον Ιανουάριο. Είναι Ιούνιος και ακόμα μασάς με το μάγουλο.

6. Έχεις 100 ευρώ σε έναν λογαριασμό που είναι ανενεργός. Όποτε ξεμένεις από λεφτά, ορκίζεσαι ότι θα μαζέψεις τα απαραίτητα έντυπα (εκκαθαριστικό, φωτοτυπία ταυτότητας, λογαριασμό ΔΕΚΟ, δήλωση Νόμου 105, παλιό βιβλιάριο, δήλωση μετάνοιας, απεταξάμην, τετράδιο εκθέσεων τρίτης δημοτικού κλπ) και θα τα πάς στην τράπεζα, για να σου δώσουν το 100άρικο. Αλλά ποτέ δεν σου έρχεται ο όρκος πρόχειρος καθημερινή, στις (λίγες) ώρες που είναι ανοιχτές οι τράπεζες.

7. Πρέπει να επισκεφτείς ηλικιωμένο άτομο του περιβάλλοντός σου. Και δεν πας. (Μετράει λίγο το ότι υποψιάζεσαι πως θα αφήσει την μπανιέρα του/της στον Ερυθρό Σταυρό…)

8. Το κομπιούτερ σβήνει άουτ-οφ-δε-μπλου, οφείλεις να το πας για σέρβις, αλλά όσο ξανα-ανάβει, επίσης στα καλά του καθουμένου, κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις. Μήπως σιάξει μόνο του; Δείχνει καλό εργαλείο, γιατί όχι;

9. Θέλεις με όλη σου την ψυχή να πάς για μπάνιο σε παραλία της Αττικής το Σαββατοκύριακο. Δεν πας το Σάββατο, ορκίζεσαι για την Κυριακή. Δεν πάς ούτε την Κυριακή. Ενώ ΘΕΛΕΙΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ. Δηλαδή, άντε να σε καταλάβεις… 

10. Σου τηλεφωνεί κάποιος Σάββατο, 9.00 πμ, και σε ξυπνάει. Λέει «ωχ, σόρι, σε ξύπνησα;» και απαντάς πολύ ζωηρά, «όχι, όχι, μα τι λες τώρα, δεν κοιμόμουνα, δυο ώρες έχω σηκωθεί!» (Είναι λίγο άσχετο με τα προηγούμενα, αλλά εικονογραφεί τι σημαίνει «δεν είμαι λίρα εκατό», σε περίπτωση που κάποιος έχει ακόμα αμφιβολίες, είναι-δεν είναι λειψός/ή κατά μερικά γρόσια….)

(* έκφραση που προέρχεται από την Τουρκοκρατία, από την χρυσή τούρκικη λίρα, που ήταν ίση με 100 γρόσια. Μια χρυσή αυθεντική λίρα, είναι 100 γρόσια: οτιδήποτε λιγότερο, είναι  λειψό, ελαττωματικό