Το 1951, ο 14χρονος Τζέιμς Χάρισον από την Αυστραλία κατάφερε να αναρρώσει από μια κρίσιμη επέμβαση στο στήθος. Οι γιατροί αφαίρεσαν τον έναν από τους πνεύμονες του και ο Χάρισον παρέμεινε στο νοσοκομείο για τρεις μήνες. Κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου, έμαθε πως κατάφερε να κρατηθεί στη ζωή χάρη στην μετάγγιση μεγάλης ποσότητας αίματος που δέχθηκε. Λίγα χρόνια αργότερα, επρόκειτο να γίνει εθελοντής αιμοδότης και ο ίδιος.
Σύμφωνα με τη νομοθεσία της Αυστραλίας, για να γίνει κανείς δωρητής αίματος έπρεπε να έχει κλείσει το 18ο έτος της ηλικίας του. Έτσι, ο 14χρονος τότε Χάρισον έπρεπε να περιμένει τέσσερα ακόμη χρόνια μέχρι να μπορεί νόμιμα να πραγματοποιήσει την υπόσχεση του. Δίνοντας συχνά αίμα στην υπηρεσία αιμοδοσίας του Ερυθρού Σταυρού για 60 ολόκληρα χρόνια έσωσε χιλιάδες ανθρώπινες ζωές.
Λίγο διάστημα αφότου ο Χάρισον έγινε δωρητής, οι γιατροί του είπαν πως το αίμα του θα μπορούσε να δώσει λύση σε ένα θανατηφόρο πρόβλημα. «Στην Αυστραλία, έως το 1967, εκατοντάδες βρέφη πέθαιναν κάθε χρόνο χωρίς οι γιατροί να μπορούν να εντοπίσουν την αιτία θανάτου και αυτό ήταν θλιβερό» δήλωσε στο CNN η Jemma Falkenmire, μέλος του οργανισμού αιμοδοσίας του Ερυθρού Σταυρού της Αυστραλίας.«Τα ποσοστά αποβολών στις γυναίκες ήταν αυξημένα και τα μωρά που επιβίωναν, παρουσίαζαν εγκεφαλικές δυσλειτουργίες». Πλέον έχει αποδειχθεί πως αιτία όλων αυτών των περιστατικών ήταν η νόσος rhesus, κατά την οποία το αίμα της εγκύου «επιτίθεται» στα κύτταρα αίματος του εμβρύου.
Η νόσος Rhesus εκδηλώνεται όταν η ομάδα αίματος της εγκύου είναι «rhesus-αρνητικό» και το έμβρυο έχει ομάδα αίματος «rhesus- θετικό», την οποία έχει κληρονομήσει από τον πατέρα. Ο οργανισμός της μητέρας εκδηλώνοντας ευαισθησία απέναντι σε αυτή την ομάδα αίματος παράγει αντισώματα που καταστρέφουν τα κύτταρα του εμβρύου, καθώς τα αντιλαμβάνεται ως ξένα, «εχθρικά» σώματα.
Οι γιατροί ανακάλυψαν ότι ο Harrison διέθετε ένα σπάνιο αντίσωμα στο αίμα του και έτσι, στα πλαίσια μιας εκτενούς συνεργασίας, το χρησιμοποίησαν για την παραγωγή ενός ενέσιμου με την ονομασία Anti-D. Το Anti-D δεν επέτρεπε στον οργανισμό της μητέρα με ομάδα αίματος «rhesus-αρνητικό» να αναπτύξει αντισώματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Δεν έχει δοθεί επίσημη απάντηση σχετικά με το γιατί ο Χάρισον διαθέτει αυτό τον σπάνιο τύπο αίματος. Ωστόσο, οι γιατροί υποθέτουν πως αυτό οφείλεται στις μεταγγίσεις αίματος που δέχθηκε όταν ήταν 14 ετών.
Η υπηρεσία αιμοδοσίας τονίζει πως δεν υπάρχουν περισσότεροι από 50 άνθρωποι στην Αυστραλία που να διαθέτουν αυτού του είδους τα αντισώματα. «Κάθε φιάλη αίματος που δωρίζεται είναι πολύτιμη, αλλά ιδιαίτερα το αίμα του Τζέιμς Χάρισον έχει κάτι το εξαιρετικό. Κάθε ενέσιμο Anti-D που έχει ποτέ παραχθεί στην Αυστραλία προέρχεται από το αίμα του Χάρισον», δήλωσε η Falkenmire και συμπλήρωσε «Παραπάνω από το 17% των γυναικών στην Αυστραλία βρίσκονται σε κίνδυνο και ο Τζέιμς έχει βοηθήσει στο να σωθούν πολλές ανθρώπινες ζωές. Περίπου 2.4 εκατομμύρια, για να είμαστε ακριβείς».
Έχοντας κάνει 1.173 δωρεές πλάσματος (συστατικό του αίματος) – 1.163 από το δεξί του χέρι και μόλις 10 από το αριστερό- έχει γίνει γνωστός στην κοινή γνώμη ως «ο άνδρας με το χρυσό χέρι». «Αισθάνομαι κάπως αμήχανα όταν μου λένε “είσαι ήρωας”. Το να βοηθώ ανθρώπους δίνοντας αίμα είναι κάτι που μπορώ να κάνω. Είναι ένα από τα “ταλέντα” μου, ενδεχομένως και το μοναδικό, το ότι μπορώ να είμαι δωρητής αίματος» δήλωσε ο ίδιος στο CNN. Έχοντας ξεπεράσει το επιτρεπόμενο ηλικιακό όριο αιμοδοσίας ο ίδιος εξομολογείται πως θα συνέχιζε να είναι αιμοδότης αν του επιτρεπόταν. Το 1999 είχε τιμηθεί με το «Medal of the Order of Australia». Την περασμένη Παρασκευή ο Τζέιμς Χάρισον έκανε την τελευταία του, σωτήρια, δωρεά αίματος.
4°
