Athens Voices 652

Η ιστορία όπως μας τη διηγήθηκε το θύμα:
11 η ώρα το πρωί, τρεις ρομά έχουν εισβάλει σε σπίτι των βορείων προαστίων όπου βρίσκεται μόνη της ηλικιωμένη κυρία, ενώ η βοηθός της έχει πάει για ψώνια. Οι εισβολείς λένε 
στην κυρία φωνάζοντας:

«Λέγε, γιαγιά! Πού είναι τα χρήματά σου!»…
…Η κυρία, προσπαθώντας να τους καθυστερήσει μέχρι να έρθει η βοηθός:
«Καλά, παιδί μου, δεν ντρέπεσαι νέος άνθρωπος να κλέβεις τα σπίτια του κόσμου;»…
…Ο ληστής της αντιμιλά και τη βρίζει.
Η κυρία: «Τι γλώσσα είναι αυτή, παιδί μου; Έτσι μιλάς στη μητέρα σου;»
(Πρωί Σαββάτου, βόρεια προάστια. Για την ιστορία οι ληστές έφυγαν παίρνοντας χρήματα 
και τιμαλφή και χωρίς να βλάψουν την ηλικιωμένη κυρία)

Έξω από έναν παιδικό σταθμό, ένας παππούς και μία γιαγιά παραλαμβάνουν τα εγγονάκια τους ο καθένας:
«Ωραίος ο μικρός» λέει η γιαγιά. «Πόσων χρονών είναι;»
Ο παππούς σκέφτεται λίγο και της απαντάει: «41 μηνών».
Η γιαγιά: «Πόσο είπατε; Με μπερδέψατε τώρα. Τι στο καλό, μαθηματικός είστε, καλέ κύριε;»
(Κηφισιά, Τετάρτη πρωί)

«Χρόνια πολλά είδωλό μου <3»
(Γκράφιτι στο ασανσέρ της καινούργιας πεζογέφυρας στη Μεσογείων πριν τον κόμβο του Σταυρού)

Συνάδελφος στο γραφείο βλέπει στον υπολογιστή του ένα βίντεο με κάποιον που ζωγραφίζει τελείως ρεαλιστικά. Δίπλα του παρακολουθεί μία άλλη συνάδελφος.
Αυτή: Πόσο μου αρέσουν οι υπερ-ρεαλιστές!
Αυτός: Αυτός δεν είναι υπερ-ρεαλιστής.
Αυτή: Ναι, είναι Μεξικάνος.
(Εξάρχεια, Δευτέρα μεσημέρι)