(Περίληψη προηγουμένου: Ο κουμπάρος βγήκε τυφλό ραντεβού με κοπέλα με μεγάλο στήθος αλλά του είπε ότι δεν είναι ο τύπος της)
Δεν μπορούσε να καταλάβει τι σημαίνει ότι δεν είναι ο τύπος της. Και την είχε για σίγουρη. Ήθελε να εξαφανιστεί για λίγη ώρα, να με πάρει τηλέφωνο και να με ρωτήσει «καλά, με τέτοια μούρη έχει και τύπο;», αλλά τελικά πήγε τουαλέτα, στην επιστροφή πήρε ένα ούζο και μετά είχαν τον εξής διάλογο:
Κουμπάρος: «Επειδή το έχω απορία, τι εννοείς ότι δεν είμαι ο τύπος σου;»
Μαριλένα: «Πώς να στο πω… Είσαι πολύ Αθηναίος, βρε παιδί μου…»
Κουμπάρος: «Χαχα! Δηλαδή;»
Μαριλένα: «Δεν μπορώ να στο εξηγήσω. Είσαι πολύ… so what, και τι έγινε…»
Κουμπάρος (κοιτώντας το στήθος που δεν θα έπιανε ποτέ): «Δεν καταλαβαίνω. Δώσε μου ένα παράδειγμα»
Μαριλένα: «Να, αυτό με την πρώην σου. Που τη βλέπεις, που βγαίνετε για καφέ. Δεν τα καταλαβαίνω αυτά τα πράγματα, δεν τα βρίσκω σοβαρά…»
Ο κουμπάρος, από την άλλη, δεν καταλάβαινε πώς «ο τύπος της» ήταν κάποιος με τον οποίο όταν έβγαιναν έκλαιγε για την πρώην του και παραπονιότανε που δεν είχε κερδίσει το λαχείο, γιατί αν το είχε κερδίσει ο κόσμος όλος, όπως και η πρώην, θα τον είχαν σε υπόληψη (δες προηγούμενο επεισόδιο). Παρόλα αυτά, δεν της είπε τίποτα γιατί είχε μια κρυφή ελπίδα ότι στο τέλος μπορεί και να κατάφερνε να τη ρίξει.
Έτσι, όταν εκείνη τον ρώτησε «πώς με βλέπεις; Τι άνθρωπος πιστεύεις ότι είμαι;», ο κουμπάρος αντί να της πει την αλήθεια, της είπε τα εξής: «Από το λίγο που σε ξέρω νομίζω πως είσαι έξυπνη και ότι έχεις μεγάλη αντίληψη, δηλαδή δύο σου λένε και δέκα καταλαβαίνεις. Επίσης, είσαι ευχάριστος άνθρωπος και κάνεις καλή παρέα». Και της έσκασε ένα πονηρό χαμόγελο (σκεπτόμενος τι μαλακίες κάθεται και λέει).
Μετά έκανε το λάθος να ρωτήσει τι γνώμη είχε εκείνη γι’ αυτόν. «Να σου πω. Καλό παιδί φαίνεσαι, και έχεις χιούμορ. Όμως κάτι σου λείπει. Νομίζω πως θα έπρεπε να είσαι περισσότερο δυναμικός». Ύστερα από αυτό ο κουμπάρος κατέληξε ότι οι γάμπες της ήτανε χοντρές σαν φιάλες πετρογκάζ.
Μετά με πήρε τηλέφωνο: «Έλα ρε μαλάκα, πού είσαι; Εγώ έτσι κι έτσι με την άλλη. Μουρλή ήτανε κι αυτή. Ρε, πότε θα βρω μια γυναίκα της προκοπής; Τι κάνεις τώρα; Έλα να πιούμε ένα ούζο». Πήγα και είχαμε τον εξής διάλογο:
Κουμπάρος: «Τι πάει να πει ρε μαλάκα ότι δεν είμαι δυναμικός;»
Μπάμπης: «Καλά, εσύ κάθεσαι και δίνεις βάση τι σου λέει η κάθε άκυρη που δεν σε ξέρει και καθόλου;»
Κουμπάρος: «Καλά λες… Α, δεν σου είπα. Θυμάσαι την άλλη που σου έλεγα ότι μιλάγαμε στο τσατ και την είχα παγώσει για να βγω με την παλαβή; Της έστειλα μήνυμα και θα πάμε αύριο για καφέ»
Μπάμπης: «Έχεις δει φωτογραφία;»
Κουμπάρος: «Όχι, αλλά από τα συμφραζόμενα κατάλαβα ότι πρέπει να τρώγεται»
Μπάμπης: «Ποια είναι τα συμφραζόμενα;»
Κουμπάρος: «Κάτι μου έλεγε που κάπου είχε πάει και όλο μάζευε το φόρεμά της για να μην την παίρνουν μάτι, και ότι πιάστηκε λίγο γιατί φόραγε κάτι δεκάποντα και κάτι τέτοια. Σα να μου ’λεγε ότι είναι σέξι δηλαδή. Θα βρεθούμε αύριο το απόγευμα στο Μοναστηράκι»
3°
