Μίλα μου βρώμικα 439

Μυρτώ, τα ’χω με ένα μπάζο γιατί έχω σκάλωμα με τον αδερφό του! Έχεις καμιά ιδέα πώς να ξεφορτωθώ το μπάζο και να «φορτώσω» το καλό γκομενάκι;
She Devil.

Η μόνη ιδέα που έχω είναι ότι είσαστε κοπρόσκυλο.

Μυρτώ, το αγόρι μου το γνωρίζω από το σχολείο και είμαστε μαζί μέχρι σήμερα, μετά από δύο χρόνια. Τον αγαπάω και με αγαπάει, παίζω πιάνο και εκείνος κιθάρα, έχουμε φτιάξει και ένα συγκρότημα με άλλα παιδιά και μαζευόμαστε και παίζουμε ή βλέπουμε ταινίες, γενικά περνάμε τέλεια. Αλλά έχω πρόβλημα. Το αγόρι μου είναι από τη Σρι Λάνκα (ο μπαμπάς του μόνο) και οι γονείς μου κάνουν τα πάντα για να μας χωρίσουν. Τηλεφωνούν συνέχεια όταν είμαι μαζί του, κατεβάζουν μούτρα όταν τον βλέπουν, του μιλάνε απότομα ή μουρμουρίζουν για τους ξένους όταν εκείνος είναι μπροστά. Μυρτώ, σου γράφω αυτά που δεν μπορώ να φωνάξω και ελπίζω ότι εσύ τουλάχιστον θα καταλάβεις πόσο δύσκολο είναι να είσαι 20 χρονών, να μη βρίσκεις δουλειά πουθενά και να έχεις αντιμέτωπους τους πιο αγαπημένους σου ανθρώπους. Με πιέζουν τόσο πολύ, που κάθε βράδυ πετάγομαι στον ύπνο μου ή με πιάνουν τα κλάματα μέχρι το πρωί κι ας μη δείχνω τίποτα σε εκείνον. Ντρέπομαι που το λέω, μερικές φορές εύχομαι να μην τον είχα γνωρίσει, να μην τον αγαπούσα. Τι να κάνω, δεν ξέρω.
Σοφία

Πρώτα-πρώτα αλλάξτε ευχή. Δοκιμάστε αυτή: «Μερικές φορές εύχομαι να μην ήταν οι γονείς μου καραρατσιστές και να μη φρίκαραν που ο αράπης τόλμησε να σηκώσει τα μάτια στο λευκό τους κρίνο». Τα πράγματα θα ήταν πιο ελπιδοφόρα αν οι πιο αγαπημένοι σας άνθρωποι είχαν ίσιο μυαλό, όχι αν εσείς δεν αγαπούσατε κάποιον από τη Σρι Λάνκα. Πιστεύω ότι δεν θα νιώθετε τόσο πολύ πιεσμένη αν βρείτε δουλειά και βγάζετε δικά σας λεφτά, όμως προς το παρόν προστατεύστε τη σχέση σας, τη ζωή σας, την ψυχή του αγαπημένου σας όχι μόνο από τους γονείς σας, αλλά και από εσάς την ίδια. Δεν υπάρχει λόγος να τον συναντούν, αν δεν μπορούν να φερθούν σαν άνθρωποι. Το ίδιο θα σας έλεγα αν είχατε σχέση με Εσκιμώο, υδραυλικό, 20 χρόνια μεγαλύτερό σας, τραγουδιστή όπερας, γυναίκα, νάνο, εκτροφέα σαλιγκαριών ή ό,τι άλλο τους φαινόταν παράταιρο.

Μυρτώ, χρειάζομαι τα φώτα σου... είμαι 26 χρονών και, ναι, δεν είχα ποτέ μου σχέση. Δεν έχω πολύ ψηλά τον πήχη, ούτε δεν βλέπομαι, απλώς δεν έγινε. Κι ενώ έλεγα θα έρθει και να είμαι χαλαρή κι ευτυχισμένη, τώρα τελευταία δεν ισχύει αυτό. Μου γνωρίζουν παιδιά και, ενώ βλέπω πως ενδιαφέρονται, δεν προχωρώ γιατί πιστεύω πως θα διατυμπανίσουν ότι θα είναι ο πρώτος μου. Ντρέπομαι, δηλαδή... ντρέπομαι και φοβάμαι... έχω απελπιστεί... νομίζω πως όλοι ξέρουν την κατάστασή μου, τι να κάνω, τι να σκεφτώ για να μπορέσω να προχωρήσω... Εύχομαι συνέχεια να γνωρίσω κάποιον που να μην τον ξέρει κανένας γνωστός μου, να πάρει αυτό το «βάρος» από πάνω μου και να χαθεί για πάντα.
Κατερίνα

Όταν λέτε «να χαθεί για πάντα» εννοείτε να τον πατήσει μια νταλίκα π.χ.; Ωραίος τύπος είσαστε. Και να πάρει το βάρος από πάνω σας και να τον φάει το μαύρο σκοτάδι.

Υ.Γ. Τι πάει να πει «απλώς δεν έγινε»; Δεν έγινε για κάποιο λόγο – και είναι σοβαρός. Βρείτε τον, λοιπόν, σκεφτείτε γιατί φοβάστε να πλησιάσετε τους άντρες, πάρτε στα σοβαρά τον εαυτό σας και σταματήστε να ασχολείστε με τους άλλους. Έλεος. Δεν είναι βάρος η ανάγκη μας για εμπιστοσύνη. Βάρος είναι οι ενοχές ότι δεν κάνουμε αυτό που κάνουν όλοι.

Την έχασα, Μυρτώ. Και μπορεί να βρεθεί άλλη που θα αγαπήσω και θα με αγαπήσει, αλλά όχι κάποια που να μου ταιριάζει τόσο. Χιλιάδες κλισέ ατάκες για σχέσεις που τέλειωσαν, συγκλίνουν και ορίζουν μια ιστορία, τη δική μου ιστορία, τη δική μας ιστορία. 10 χρόνια φίλοι, 2 χρόνια σχέση, χωρισμός, 1 χρόνος κυνήγι για να την κερδίσω πίσω. Με πισωγυρίσματα, με δεδομένα τα έντονα συναισθήματα, με θυμό, με προσπάθεια αλληλοκατανόησης, με παραδοχή ότι υπάρχει ένα ανολοκλήρωτο ανάμεσά μας, με βαθιά αγάπη. Με αυτή να είναι με κάποιον άλλο, αλλά να μου λέει ότι εμένα θα ήθελε για πατέρα των παιδιών της. Τελικά, όμως, τίποτα δεν έχει σημασία και τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. Γιατί όλα γίνονται για να κάνουμε τον εαυτό μας να νιώθει καλύτερα με τις επιλογές του και οι αποφάσεις έχουν παρθεί προτού χρειαστεί να τις δικαιολογήσουμε. Κι έχω μείνει σαν τον Μπιλ Μάρεϊ, στην τελευταία σκηνή από τα «Τσακισμένα λουλούδια», να κοιτάζω γύρω μου. Όχι ξαφνιασμένος, αλλά πικρόχολος, θυμωμένος, θλιμμένος, απογοητευμένος. Και απόλυτα κενός.

Μια στρατιά μυρμηγκιών παρελαύνει στη ραχοκοκαλιά μου όταν ακούω για ανολοκλήρωτα, βαθιές αγάπες, πισωγυρίσματα και περιπέτειες με Ινδιάνους. Αν θέλει εσάς για πατέρα των παιδιών της, πείτε της να αφήσει μια προκαταβολή να σας κρατήσουμε στην άκρη.

Υ.Γ. Όλα αυτά είναι καύσιμο για το ναρκισσισμό της. Και ασπίδα προστασίας για τον καινούργιο – μην παίρνει και πολύ πολύ αέρα κι εγείρει και απαιτήσεις, ο ψάρακας.

Ερωτικά αδιέξοδα, sexy απορίες, κρυμμένα μυστικά... και στα fm! Το «Μίλα μου βρώμικα» κάνει τα ερωτικά σας θέματα να ακούγονται σαν παθιάρικο τραγούδι στο Athens Voice Radio 102.5