Μίλα μου βρώμικα 650

Αγαπητή Μυρτώ, είμαι στο δεύτερο έτος και έχω μείνει χωρίς φίλους. Στην πόλη που πέρασα, δεν πέρασε κανείς από την παρέα μου στο σχολείο και η μόνη παρέα που έχω εδώ είναι αυτή από τη σχολή... Δυστυχώς αποτελείται μόνο από κορίτσια, για την ακρίβεια είμαστε συνολικά πέντε... Οι τρεις από αυτές έχουν αγόρια που δεν μένουν καν εδώ και φυσικά δεν είναι φοιτητές. Με αποτέλεσμα να μη πολυβγαίνουν ή να βγαίνουν μόνο όταν έρχονται αυτοί ή να φεύγουν συνέχεια. Όπως καταλαβαίνεις, ξέμεινα με το άλλο μπακούρι της παρέας. Δεν είχαμε και πολλά κοινά αλλά τα βρίσκαμε (συνήθως με δικούς μου συμβιβασμούς). Όλα μια χαρά μέχρι τη φετινή χρονιά, όταν και συνειδητοποίησα πόσο ΚΑΤΙΝΑ είναι. Θα μου πεις, μετά από δύο χρόνια το κατάλαβες; Ναι, τώρα το κατάλαβα γιατί αρχίσαμε να κάνουμε παρέα και με δυο άλλες κοπέλες από τη σχολή και πήγαινε ο κοινωνικός σχολιασμός σύννεφο. Είχε φτάσει σε σημείο να μεταφέρει ό,τι της εκμυστηρεύονταν η μία παρέα στην άλλη. Μια μέρα σκέφτηκα λοιπόν ότι ίσως σχολιάζει και εμένα με τις άλλες δύο, όπως κάνει και με τις υπόλοιπες. Και, μάντεψε, δεν έπεσα έξω. Χωρίς λοιπόν να της δώσω εξηγήσεις (λάθος μου, το παραδέχομαι) απομακρύνθηκα. Σταμάτησα τα μηνύματα, τα τηλέφωνα, ό,τι γενικά δήλωνε κολλητή παρέα, όμως συνέχισα κανονικά να της μιλάω όταν ήμασταν όλες μαζί. Απομακρύνθηκα γενικά και από όλες τις άλλες. Θεώρησα ότι δεν ήταν σωστό να κάνω κολλητή παρέα μαζί τους εφόσον τις είχα σχολιάσει ουκ ολίγες φορές αρνητικά και αρκέστηκα στα τυπικά και όποτε μπορούσα και με καλούσαν έβγαινα μαζί τους... Αλλά η «κολλητή» μου φυσικά και δεν έχει τις ίδιες ευαισθησίες με εμένα και μπορεί να κράζει τους πάντες και να κάνει παρέα μαζί τους χωρίς καμία απολύτως ενοχή! Επομένως έγινε κολλητή με τις δύο που έκραζε πιο πολύ! Και το χειρότερο, αναγκάζομαι να τις βλέπω κάθε μέρα στη σχολή, όπου η υποτιθέμενη φίλη μου βρίσκει συνεχώς την ευκαιρία να μιλήσει για εξόδους τους που φυσικά εγώ δεν ήμουν καλεσμένη ή να μη μου απευθύνει καν το λόγο!!! 

Στα παπάρια σας, ας μείνετε μόνη μέχρι να βρείτε παρεάκι της προκοπής. Αρκεί το θάρρος και η περδικούλα σας. Και να ξέρετε, δεν θα το έκαναν πολλοί αυτό. Συχνά φοβόμαστε να ξεβολευτούμε, να έρθουμε σε ρήξη, να θυσιάσουμε (το όποιο) κοινωνικό στάτους έχουμε χτίσει, μόνο και μόνο για λόγους προσωπικής ηθικής. Έχει κόστος και πληρώνεται με μοναξιά ενδεχομένως, αλλά είναι και μεγάλη μαγκιά να διαχωρίζεις τη θέση σου και μπράβο, κοριτσάρα, σε γουστάρω πάρα πολύ. Μα πάρα πολύ.
Υ.Γ. 1 Δεν ξέρω αν το καταλάβατε, μου πατήσατε έναν κάλο που έβγαλα εδώ και κάτι χρόνια στην καρδιά. Το έχω ζήσει το εργάκι, κάπως έτσι την έκανα κι εγώ με ελαφρά. Και όταν έπαψε να με αφορά, δεν με ένοιαζε ούτε να δώσω εξηγήσεις, ούτε τίποτα. Είμαι σίγουρη ότι ξέρουν τον λόγο. Και αν δεν, ας κόψουν τον λαιμό τους να τον μάθουν. Δεν υπάρχει πιο χυδαίο από το να κράζεις τους φίλους σου πίσω απ’ την πλάτη τους και ειδικά όταν πρόκειται για κοριτσοπαρέες. Όξω, κατιναριά.
Υ.Γ. 2 Και μου λείπει πολύ συχνά, την είχα φίλη φίλη, όχι από ανάγκη κοινωνικοποίησης όπως λέτε ότι σας συνέβη.

Προς την κοπέλα που τα έχει 4 χρόνια με τον Κριό που ανέβηκε ξαφνικά Θεσ/νίκη, αν το όνομά του αρχίζει από Δ, είναι 29 χρονών και κατάγεται από Άρτα, ίσως έχω πληροφορίες. Δημοσιεύστε το, αν θέλετε, αλλιώς πληροφορήστε την κοπέλα ή δώστε μου τα στοιχεία της, αν οι πληροφορίες που έδωσα ring a bell! 
- Η τιμωρός του εγκλήματος της απιστίας! 

Ωχ ωχ ωχ.
Υ.Γ. 1 Ανθρώπινο κρέας μού μυρίζει.
Υ.Γ. 2 Ύστερα από δέκα περίπου χρόνια, μια καινούργια τιμωρός έκανε τη δυναμική εμφάνισή της σ’ αυτή τη στήλη. Με την ευκαιρία να στείλω θερμές αγκαλιές και φιλιά στην παλιά, αγαπημένη Πασχαλίτσα Τιμωρό, αναγνώστρια-σχολιάστρια στολίδι του «Μίλα μου Βρώμικα», που τα ίχνη της αγνοούνται εδώ και κάτι φεγγάρια.
Υ.Γ. 3 Πού να κυλιέσαι άραγε; 

Αγαπητή Μυρτώ, ξέρω πως δεν το συνηθίζεις, αλλά θα ήθελα να σου ζητήσω τα στοιχεία της κοπέλας του τεύχους 648 (ή να επικοινωνήσω μαζί της με κάποιον τρόπο) που το αγόρι της φεύγει απροειδοποίητα στη Θεσσαλονίκη για να δει τους δικούς του. Έχω γνωρίσει έναν Κριό που μένει στην Αθήνα και είμαστε πολύ ερωτευμένοι, έρχεται τακτικά να με δει αλλά ήταν σε σχέση 4 χρόνια και τώρα λέει ότι χώρισε. Από την άλλη, όταν του λέω να κατέβω εγώ Αθήνα μού απαντάει ότι προτιμάει να έρχεται αυτός, γιατί εδώ ξεκουράζεται και αφοσιώνεται σε εμένα ενώ εκεί έχει συνέχεια δουλειές και δεν μπορεί να χαλαρώσει να απολαύσει τη σχέση μας. Σε ευχαριστώ, Μυρτώ μου. (Με έζωσαν τα φίδια)

Και ξανά ωχ ωχ ωχ.
Υ.Γ. Πολλή δουλειά έπεσε στα φίδια αυτό τον μήνα, ζώσε τον έναν, ξεζώσε τον άλλο, ξαναζώσε τον παράλλο. Χαμός.