Athens Voices 646

«Έχουμε κάνει ένα γκρουπάκι στο Messenger για να μπορούμε να συνεννοούμαστε, τους #Τσικνοχοντρούληδες. Τώρα κανονίζουμε πώς θα ψήσουμε αύριο».
(Ταξιτζής περιγράφει τις προετοιμασίες του για την Τσικνοπέμπτη. Τετάρτη πρωί)

«ΔΕΝ ΝΙΝΕ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ!!!»
(Στον προφυλακτήρα, στο πίσω μέρος ενός Τογιότα. Κέντρο Αθήνας, Δευτέρα πρωί)

Κύριος πολύ trendy, με γενειάδα, μιλάει στο κινητό του:
«…είχε παντρευτεί έναν ξάδερφό μου αλλά είναι πολύ γαμάτο άτομο και μιλάμε συχνά. Βρισκόμαστε και σε κηδείες…»
(Μελίσσια, Παρασκευή απόγευμα)

Τζάμπο Αγίας Παρασκευής. Δύο γυναίκες ρομά ψωνίζουν. Κάποια στιγμή η μικρότερη φωνάζει στη μεγαλύτερη:
-Μάνα! Ε, μάνα!
-Τι θες, μωρή πουτάνα, πια; απαντάει η άλλη.
(Δευτέρα πρωί)

Τύπισσα 40άρα, καλοντυμένη, μιλάει στο κινητό της: 
«…ήθελα να ’ξερα τι παθαίνεις και βάζεις τα κλάματα όταν διαβάζεις αυτά τα βίπερ Νόρα. Τι είσαι μωρή, χαζή είσαι; Ψέματα, χρυσή μου, είναι, φαντασιώσεις. Ξεκόλλα, σε παρακαλώ…»
(Mall, Τρίτη πρωί)

ΙΚΕΑ. Δύο φίλες, μία αδύνατη και μία plus-size βολτάρουν.
-Μωρ’ συ, Μπούμπη, δεν σημείωσες τον κωδικό της καρέκλας…
-Εεε, το ξέχασα, απαντάει η Μπούμπη.
-Ε, μα ναι, βέβαια. Άμα ήταν κανένας κωδικός από τα φαγώσιμα του εστιατορίου δεν θα τον ξέχναγες… Αυτούς τους ξέρεις απ’ έξω, μανάρα μου!
(Σάββατο πρωί, Σπάτα)