Αthens Voices 247

 - Ιτς φάιβ γιούρος εντ φόρτι μίνιτς.

- Cents. Χι χι χι…

(Ταμίας σουπερμάρκετ με Φιλιππινέζα, Αμπελόκηποι)

- Να σας ρωτήσω κάτι, κυρία… Αυτά τα μπισκότα έχουνε μέσα αλάτι;

- Όχι, καλέ, γλυκά είναι.

- Γιατί γράφει τότες Αλλατίνη; Μας κοροϊδεύουνε;

(Παππούς με πωλήτρια σουπερμάρκετ)

«Εγώ όταν βγαίνω για έφοδο στο τάγμα, παίρνω μαζί μου μια γαλέτα, την αλείφω μαρμελάδα και τους την πέφτω»

(Μονιμάς. Ευτραφέστατος. Μοναστηράκι.)

«Τα ψώνια είναι το ήμισυ του παντός»

(Τίτλος κεφαλαίου από το βιβλίο μαγειρικής της Ελένης Ψυχούλη, εκδ. Φερενίκη)

«Τζιπ με ξανθές. Ο εφιάλτης του οποιουδήποτε ανθρώπου»

(Νεαροί πάνω σε μηχανή, πίσω από τζιπ με ξανθές, σε χαλασμένο φανάρι στο Χαλάνδρι)

«Ρε παιδιά, έχετε 20 λεπτά να πάρω κάτ… Α, δεν πάω καλά»

(Χρήστης σε παρέα που μόλις του έχουν δώσει € 1).

«Γιουροβίζιον έμαθα θα το πάρει η Νορβηγία. Inside πληροφορία»

(Τρία αγόρια, ένας λαθρακουστής και ένα ασανσέρ)

«Ωραίο είναι το χρώμα φίλε, πάρ’ τα. Έτσι κι αλλιώς μετά από λίγο καιρό στην Αθήνα όλα τα παπούτσια γίνονται γκρίζα»