Προς Τουλίπα με παράπονο (και άποψη). Τα πράγματα είναι απλά: δεν λείπει τίποτα από τις γυναίκες. Ζούμε στην εποχή που κανένας, άντρας ή γυναίκα, δεν θέλει δεσμεύσεις. Και καλά κάνουν. Είναι γεγονός πως οι άντρες περνάμε μία κρίση ταυτότητας. Υπομονή, θα περάσει, όπως και η οικονομική κρίση. Χαλάρωσε και απόλαυσε την ανεξαρτησία σου (θα τη νοσταλγήσεις όταν θα έχεις περισσότερες ευθύνες!). Αφού μαγειρεύεις και εμένα μου αρέσει να τρώω, θα ήμουν πρόθυμος να σε ξαλαφρώσω σε αυτό τον τομέα. Για αρχή. Και μετά βλέπουμε...
Ανυπόμονος κηπουρός
Αγαπητή Τουλίπα με παράπονο, όπως βλέπεις τα πράγματα είναι απλά: βάζεις μια φωνή κι αμέσως σου ’ρχεται η λύση στο πιάτο. Εσύ θα μαγειρεύεις τον άμπακο, ο άλλος θα τρώει τον άμπακο και όλα θα πορεύονται ομαλώς για αρχή. Μετά βλέπετε. Ξέρω γω αν σ’ αρέσει να πλένεις, μπορεί να του αρέσει κι εκείνου να του βάζουν μπουγάδα οπότε η σχέση θα προχωρήσει ένα step παραπέρα, αν σ’ αρέσει να σφουγγαρίζεις μπορεί να του αρέσει κι εκείνου να του σφουγγαρίζουν και μετά να το πάτε σερί, μπακάλης, χασάπης, σούπερ μάρκετ, γαμώ τις επιτυχίες θα ’χετε.
Μυρτώ, σόρι το γράμμα δεν είναι για σένα, είναι για την Τουλίπα με Παράπονο του προηγούμενου τεύχους, αλλά επειδή είσαι καλό κορίτσι (γλειψ, γλειψ) δε θα σε πειράξει να το δημοσιεύεσεις (ε; ε; Φανταστική Μυρτώ;) Λοιπόν, μικρή παραπονεμένη Τουλίπα, έχω να σου δώσω μια συμβουλή-πρόταση: αφού οι άντρες, όπως λες, δεν ξέρουν τι θέλουν (που συμφωνώ και επαυξάνω) ενώ εσύ ξέρεις, γιατί δεν δοκιμάζεις την τύχη σου με μια κοπέλα; Σκέψου το και αν το αποφασίσεις, προτίθεμαι και διατίθεμαι να σε μυήσω στα μυστικά (καλά όχι και τόσο μυστικά, έτσι το λέω για να κάνω εφέ) της ομόφυλης συντροφικότητας, μιας και οι γυναίκες μεταξύ μας συνεννοούμαστε καλύτερα για το τι πιστεύουμε ότι είναι η σχέση και (why not;) η αγάπη. Σε περιμένω στον ανθισμένο κήπο και ό,τι ήθελε προκύψει. Και μη νομίζεις επειδή τα λέω έτσι νόστιμα ότι δεν έχω απογοητευτεί κι εγώ από τις περιπέτειες στους δικούς μου «κήπους». Ψάχνω κι εγώ κάτι διαφορετικό, μια αγάπη που τα άνθη της να αντέχουν στους καιρούς, στις βροχές, στα χιόνια και περισσότερο από όλα στον καύσωνα γιατί είμαι και παθιάρικο άτομο εκτός των άλλων!
Υ.Γ. Πάθος, δράματα, χωρισμοί, επανενώσεις, η σπεσιαλιτέ μου!
Πολύ λουλουδικό παιδιά αυτή τη βδομάδα, μοσχοβόλησε η στήλη μου, μπράβο.
Υ.Γ. 1 Καλά αυτό το υστερόγραφο τι το θέλατε; Για να το δει η άλλη και να πει «α ωραία ευκαιρία να πειραματιστώ με το ίδιο φύλο και να γίνει η ζωή μου μακελειό»;
Υ.Γ. 2 «Αληθινή αγάπη δεν είναι αυτή που αντέχει στο μακροχρόνιο χωρισμό, αλλά εκείνη που αντέχει στη μακροχρόνια οικειότητα».
Μυρτώ-θεά-κάνε μας καλά. Φαντάσου το Άρης-Μητσάκι (από τη σειρά, ναι!) αλλά πριν το σημείο που κάνουν σεξ και με κάποιες από μέρους του bisexual ενδείξεις - για τις οποίες δεν ξέρω ούτε εγώ πώς νιώθω. Κοντεύει χρόνο το εργάκι. Πριν το καλοκαίρι ύπνο σπίτι του τουλάχιστον τρεις φορές τη βδομάδα, το καλοκαίρι μαζί και τώρα γουρουνιές στις 4 το ξημέρωμα που έρχεται να με πάρει απ’ το σπίτι και πάλι σπίτι του ύπνο αγκαλιά. Πιο αγκαλιά δεν γίνεται. Τον ξέρω, με ξέρει, αγαπιόμαστε και τα λοιπά. Όμως διερωτώμαι: πότε θα φτάσουμε στο επεισόδιο που το κάνουν; Γιατί δεν παίζεται το φιλικό, το ματσάκι το καλό;
Όταν τον ρώτησα αν είμαστε φίλοι -ενώ ήμασταν ξαπλωμένοι και μπλεγμένοι σαν κουβάρι- μου απάντησε «Ε, ναι, τι είμαστε;» Πράξεις vs Λόγια. Δεν ξέρω τι να πιστέψω.
Ε… Χμμ… μήπως διότι το αγόρι είναι κάπως ομοφυλόφιλο και βρίσκεται σε άλλη φάση; Μήπως διότι νιώθει για σας την αγάπη και την οικειότητα που έχουν μεταξύ τους τα μέλη της ίδιας οικογένειας, τα αδερφάκια λ.χ.; Μήπως διότι είσαστε το είδος του κοριτσιού που ο άλλος φοβάται ότι αν συμβεί κάτι μεταξύ σας θα είναι τόσο μπερδευτικό και not easy going που θα δημιουργήσει μη αναστρέψιμους κραδασμούς στην easy going πολύτιμη σχέση του; Μήπως διότι όταν έχεις μια γοητευτική easy going σχέση με κάποιον, την προτιμάς ως έχει και τη διατηρείς όπως είναι με την τόση όση φλερταριστική της ατμόσφαιρα;
Μυρτούδι, εδώ είμαι, ερωτευμένη με έναν 25άρη στα 45 μου, χωρισμένη από ένα γάμο – ναυάγιο, τρομαγμένη αλλά και ευτυχισμένη το ίδιο δευτερόλεπτο, με δυο παιδιά σε ηλικία που με έχουν απόλυτη ανάγκη και με έναν πρώην σύζυγο άνεργο, εξαρτημένο οικονομικά από εμένα. Αυτά. Καλό χειμώνα!
Καλό χειμώνα και καλά κρασά.
Υ.Γ. Το να απεξαρτηθεί μόνος του ο εξαρτημένος οικονομικά σύζυγος το αποκλείουμε ως ιδέα γενικά;
Στείλε το γράμμα σου ταχυδρομικά ή στο fax της A.V. ή στο info@athensvoice.gr για τη στήλη «Μίλα μου βρώμικα».
9°
