Ένας γνωστός καρδιολόγος κάθεται με έναν πρώην φοιτητή και τρώνε παϊδάκια στο Πεκίνο. Λίγα λεπτά αργότερα κάνει την εμφάνισή του ο αρχισυντάκτης του Lancet, του κορυφαίου ιατρικού περιοδικού παγκοσμίως. Σε άλλο τραπέζι, τρεις αναισθησιολόγοι συζητούν για τη δουλειά τους. Όλοι τους βρίσκονται σε ένα κινέζικο εστιατόριο με το όνομα Λιουγιεντάο (η κινεζική ονομασία του Lancet).
Η ιδέα να δημιουργηθεί αυτό το εστιατόριο ήταν μιας ομάδας Κινέζων γιατρών -απόφοιτων των κορυφαίων πανεπιστημίων της χώρας- και σύντομα έγινε γνωστό για την ασυνήθιστη στρατηγική προώθησής του.
Κάνει εκπτώσεις (που αγγίζουν το 30%) σε πελάτες που έχουν δημοσιεύσει άρθρα σε μεγάλα ακαδημαϊκά περιοδικά παγκοσμίως. Από τότε που ξεκίνησε αυτή η «τακτική», ουρές σχηματίζονται καθημερινά από αυτούς που θέλουν να δοκιμάσουν διάφορα πιάτα από το μενού.
«Δεν προλαβαίνουμε»
«Από τον Σεπτέμβριο που έγινε γνωστή αυτή η ασυνήθιστη διαφήμιση, πάνω από 100 γιατροί επισκέπτονται καθημερινά το εστιατόριο» δήλωσε ο διευθυντής Τονγκ Μπαοντίνγκ και προσθέτει ότι ακόμα και γιατροί εκτός πρωτεύουσας ήρθαν αεροπορικώς εδώ για να γευτούν κρεατικά.
Ο Τονγκ έχει ένα σημειωματάριο στο οποίο καταγράφει τις λεπτομέρειες των ακαδημαϊκών εργασιών που έχουν εκδώσει οι πελάτες του. Το σημειωματάριο έχει πλέον πάνω από 65 σελίδες.
Οι εμπνευστές
Το σχέδιο συνέλαβαν ο Γουάνγκ Τσιάν, χειρουργός που εργάζεται στην ανατολική επαρχία Τσιανγκσού και γιατροί φίλοι του.
Όλοι τους είναι απόφοιτοι Ιατρικής από τα κορυφαία πανεπιστήμια της Κίνας, του Τσινγκχούα και του Πεκίνου.
Το Λιουγιεντάο άνοιξε τις πόρτες του τον Απρίλιο και σύντομα έγινε γνωστό για τα υγιεινά πιάτα του. Η πολιτική του είναι να προσφέρει στους πελάτες φαγητό που μαγειρεύεται την ίδια ημέρα και χωρίς επαναχρησιμοποιημένο λάδι.
Τόπος συνάντησης γιατρών
Σε πολλούς φαντάζει περισσότερο με ιατρική λέσχη, παρά με εστιατόριο.
«Άνοιξα το εστιατόριο για να προσελκύσω νέους γιατρούς οι οποίοι θα είχαν εδώ τη ευκαιρία να μιλήσουν και να χαλαρώσουν. Δεν περίμενα ότι θα άρεσε και στους παλαιότερους γιατρούς. Εδώ ένας νέος γιατρός μπορεί να συναντήσει τον καθηγητή του» αναφέρει, γελώντας ο Γουάνγκ.
Στα μέσα Οκτωβρίου ο Γουίλιαμ Σάμερσκιλ, αρχισυντάκτης του Lancet, στα αυτιά του οποίου έφθασε η φήμη του εστιατορίου, πήγε εκεί με φίλους.
Σύμφωνα με έναν σερβιτόρο παρήγγειλαν 20 περίπου αρνίσια κεμπάπ. Πλήρωσε εκείνος τον λογαριασμό, δείχνοντας έτσι τον σεβασμό του στους νέους Κινέζους γιατρούς και στις ιδέες τους.
Το τερπνόν μετά του ωφελίμου
Ο Γουάνγκ παραδέχεται, επίσης, ότι άνοιξε το εστιατόριο για να βγάλει περισσότερα χρήματα.
« Οι γιατροί έχουν πολύ μεγάλο και πιεστικό φόρτο εργασίας με σχετικά χαμηλές αμοιβές. Χρειάζομαι επιπλέον χρήματα για να επικεντρωθώ στη δουλειά μου ως γιατρός» προσθέτει.
Δεν αρέσει σε όλους
Καθώς αρχίζει να νυχτώνει, δύο μαθητές μπαίνουν στο εστιατόριο, γρήγορα όμως φεύγουν.
«Τι είναι αυτό, αίθουσα αναμονής νοσοκομείου; Όλοι μιλούν για ασθενείς και ιατρικές περιπτώσεις» λέει ένας από αυτούς καθώς φεύγει.
20°
