Athens Voices 632

Σε Ταχυδρομείο, πολλοί άνθρωποι περιμένουν να εξυπηρετηθούν με χαρτάκια αριθμού προτεραιότητας. Νεαρός μπαίνει βιαστικός και ρωτάει μία κυρία:

«Σας πειράζει να περάσω πρώτος; Γιατί έχω παρκάρει παράνομα».

«Από μένα είναι εντάξει. Περάστε» απαντάει η κυρία...

…Ο νεαρός πλησιάζει τον γκισέ και τότε όλοι οι υπόλοιποι μαζί αρχίζουν να διαμαρτύρονται. Ζοχαδιασμένος ο νεαρός γυρνάει και φεύγει μουρμουρίζοντας:

«Άμα δεν υπάρχει κατανόηση…»

(Μεσογείων, μεσημέρι Πέμπτης)

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΕΡΑ ΚΑΙ ΣΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ. ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΜΗΝ ΟΥΡΕΙΤΕ ΕΔΩ.

(Ταμπέλα σε κολόνα, κάπου στην Κηφισιά)

«Δεν το πιστεύω, ρε Ελένη! Μα είχε τέτοια μαγαζιά εδώ; Καλά η καφετέρια μα και αστειατόριο;»

(Κυρία φορτωμένη με μπαγκάζια –η πρώτη της φορά στα ΚΤΕΛ Κηφισού– στη φίλη της. Κηφισός, Δευτέρα πρωί)

Έξω από τατουατζίδικο, δύο αραχτοί, φουσκωτοί κλαρινογαμπροί. Από μπροστά τους περνούν δύο όμορφες κοπέλες.

«Τι κάνουμε;» τις ρωτάει ο ένας.

Αυτές χαμογελούν χωρίς να απαντήσουν και συνεχίζουν…

…Ο φουσκωτός συνεχίζει και σχολιάζει:

«Έτσι είναι ρε, τις χαιρετάς κι αυτές σε γράφουν στ’ @ρχίδι@ τους».

(Εξάρχεια, Σάββατο πρωί)

«Το ίδιο σιντί με εχτές παίζει… Την ίδια Σαντέ».

(Φωνή ανάμεσα στους θαμώνες σε café στου Ψυρρή, Κυριακή πρωί)