Τους τελευταίους μήνες έχει βαλθεί να κάνει «σκαλωτικές ερωτήσεις», να θέτει διλήμματα και να τρολάρει με οποιονδήποτε άλλο τρόπο μπορεί -όπως για παράδειγμα με ψεύτικες ειδήσεις- τους περαστικούς που περπατούν ανυποψίαστοι στο κέντρο της Αθήνας και στην πολυσύχναστη Ερμού. Ο Konilo, όμως, δεν είναι κάποιος που εμφανίστηκε ξαφνικά στο ελληνικό community του YouTube.
Μπορεί για μία μεγάλη, ίσως, μερίδα του κοινού να αποτελεί μία αναγνωρίσιμη περσόνα των τελευταίων ημερών κυρίως χάρη στα βίντεό του με τις ερωτήσεις που έχουν συγκεντρώσει πολλές χιλιάδες views -και πολλές φορές έχουν βρεθεί στις τάσεις (trending) της δημοφιλούς πλατφόρμας- ωστόσο τα πρώτα του «χιλιόμετρα» στον συναρπαστικό και ιδιαίτερα παραγωγικό κόσμο του YouTube τα έχει γράψει εδώ και αρκετό καιρό, έχοντας παρουσία στον τελευταίο εδώ και περίπου 4 χρόνια.
Με το περιεχόμενο του καναλιού του να αποτελείται, επίσης, από παρωδίες -στα πρώτα διαδικτυακά βήματά του- σατιρικά εν γένει βίντεο, vlogs αλλά και βίντεο στα αγγλικά, o Konilo είναι ανάμεσα στους Έλληνες του YouTube που ξεχωρίζουν χάρη στο πολύ καλό μοντάζ αλλά και την ιδιότυπη ειρωνεία που τον χαρακτηρίζει ως περσόνα, η οποία κατά καιρούς έχει παρερμηνευθεί από ανθρώπους που έχουν δει το υλικό που έχει ανεβάσει στην πλατφόρμα.
Μίλησα μαζί του προκειμένου να μάθουμε περισσότερα για το πόσο απαιτητική είναι τελικά η δουλειά ενός Youtuber, πώς ο ίδιος βλέπει τη ραγδαία αύξηση των ατόμων που δοκιμάζουν τις ικανότητές τους στη δημοφιλή πλατφόρμα, πώς βρέθηκε κάποτε να ανακρίνεται στον έβδομο όροφο της ΓΑΔΑ, αλλά και πολλά ακόμη.
Το Konilo προήλθε από το επώνυμό μου, πρόκειται ουσιαστικά για έναν αναγραμματισμό, καθώς όλοι στο σχολείο με φώναζαν «Νικολό».
-Ποιο ήταν το έναυσμα για να ξεκινήσεις το YouTube;
Έβλεπα διάφορα βίντεο στην πλατφόρμα με φίλους μου. Παράλληλα, ήμουν πρωτοετής εκείνο τον καιρό στην ΑΣΟΕΕ (σ.σ στο Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας) υπήρχαν πολλά πράγματα στη σχολή μου που δεν μου άρεσαν: αφίσες από παρατάξεις, τσακωμοί, παραεμπόριο έξω στο δρόμο. Είχα ξενερώσει με όλη αυτή τη φάση. Τότε βγήκε στην τηλεόραση και μία διαφήμιση της σχολής η οποία έδειχνε ωραία και επιβλητικά πλάνα. Αποφάσισα λοιπόν να κάνω μία παρωδία αυτής της διαφήμισης γιατί με εκνεύρισε ότι φαίνονταν όλα τέλεια και ανέβασα το βίντεο στο YouTube. Αυτή ήταν η αρχή, μου άρεσε το γεγονός πως το είδε κόσμος (είχε περίπου 1000 views όταν βγήκε) και μετά συνέχισα να κάνω σατιρικά βίντεο. Τότε ήταν ακόμα λίγα τα άτομα (5-10 συνολικά) που ασχολούνταν με τη συγκεκριμένη πλατφόρμα, όπως επίσης λίγοι ήταν και αυτοί που έβλεπαν τα βίντεο. Εντάξει, μετά το πράγμα μεγάλωσε και ελπίζω να συνεχίσει να μεγαλώνει κι άλλο γιατί έχει πολύ ενδιαφέρον όλο αυτό.
Τον Casey Neistat παρακολουθούσα για πολύ καιρό, μου άρεσαν τα vlogs που έκανε, οπότε έχω πάρει έμπνευση απ’ αυτόν. Γενικά έχω δει διάφορους, και Έλληνες επίσης βλέπω πολύ. Εκτιμώ όλους όσους έχουν φτάσει σε ένα καλό επίπεδο, γιατί ξέρω ότι έχουν κάνει πολλή και καλή δουλειά, ακόμη κι αν εγώ μπορεί να μην είμαι φαν τους.
-Πώς απέκτησες τα απαραίτητα skills για τα βίντεο;
Πέρασα άπειρα βράδια, μαθαίνοντας μέσα από tutorials στο YouTube το πώς να κάνω το γύρισμα, το μοντάζ, τη σκηνοθεσία κτλ. Θα μπορούσα να πω ότι σαν δεύτερο πτυχίο, έχω αυτό του filmmaking που το πήρα μόνος μου, βλέποντας βίντεο στο σπίτι μου.
-Στα πρώτα σου βήματα πολλά από τα βίντεο ήταν κοινωνικού περιεχομένου, στα οποία καυτηρίαζες διάφορα ταμπού της ελληνικής κοινωνίας. Γιατί τα σταμάτησες;
Κοίτα, αυτά τα βίντεο είχαν περίεργο χαρακτήρα, πολλοί δεν καταλάβαιναν την ειρωνεία και νόμιζαν ότι όντως πιστεύω αυτά που λέω. Εγώ νομίζω ότι τελικά είναι και θέμα παιδείας, δηλαδή ανάλογα με το τι πιστεύει ο θεατής, καταλαβαίνει και αυτό που θέλει ο ίδιος. Από την άλλη, καθετί κάνει τον κύκλο του, αλλάζουν τα θέματα. Δεν μπορείς να κάνεις το ίδιο πράγμα για χρόνια.
- Πώς προέκυψε η «στροφή» στο δρόμο και τα γυρίσματα με τους περαστικούς; Με δεδομένο ότι έως τότε για αρκετό διάστημα ανέβαζες βίντεο εσωτερικού χώρου…
Τα βίντεο εσωτερικού χώρου είναι πιο δύσκολα στη δημιουργία τους, θέλουν πιο αυστηρό σενάριο, πολύ περισσότερη δουλειά και συνεργασίες με άτομα προκειμένου να υπάρχει μία καλή συχνότητα. Είναι κάτι που μ’ αρέσει και θα ξανακάνω τέτοια βίντεο, απλά κάποια στιγμή είχα την ανάγκη να κάνω κάτι διαφορετικό. Είδα ότι τα βίντεο με τους περαστικούς είχαν ανταπόκριση και έτσι συνέχισα να τα κάνω. Βλέπω ότι μου πάει η αλληλεπίδραση με τον κόσμο και όλο αυτό μου δίνει το έναυσμα να παράγω περιεχόμενο. Σίγουρα όμως κάποια στιγμή θα επανέλθω στα εσωτερικά γυρίσματα, θέλω και σ’ αυτά να γίνω όσο καλύτερος μπορώ.
-Σίγουρα, ειδικά τον τελευταίο καιρό, είσαι αναγνωρίσιμος από τον κόσμο. Πώς χειρίζεσαι το γεγονός αυτό αλλά και την επιτυχία του καναλιού;
Σίγουρα σε επηρεάζει. Η αλήθεια είναι πως τώρα τελευταία έγινε ένα «μπαμ» με τις ερωτήσεις στο δρόμο. Μέσα σε λίγους μήνες, από τους περίπου 50.000 συνδρομητές που είχα μέχρι πρόσφατα, ξεπέρασα τους 220.000. Έχει γίνει λίγο περίεργο, γιατί όντως κάθε φορά που θα βγω έξω, θα πρέπει να βγάλω και μία φωτογραφία. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι γίνεται ακόμα και όταν κάνω γύρισμα στην Ερμού, μπορεί να βγάλω 200 ή και 300 φωτογραφίες σε κάθε βίντεο. Και έτσι δεν μπορώ να κάνω και εύκολα το γύρισμα. Οκ, έχω γίνει πιο γνωστός, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπαίνω σε αυτόματο πιλότο. Δεν νιώθω κάτι τέτοιο, συνεχίζω να προσπαθώ συνέχεια. Εξάλλου, θεωρώ ότι όλο αυτό είναι και παροδικό, σε δύο μήνες μπορεί να μην είναι το ίδιο, αν τα βίντεο δεν τα έχουν δει τόσοι πολλοί.
-Ποιο είναι το πιο κουλό πράγμα που σου έχει συμβεί μέσα σε αυτά τα χρόνια;
Μου έχουν συμβεί διάφορα γενικά. Για παράδειγμα, πριν κάποια χρόνια είχα πάει στην Αντιτρομοκρατική. Ήταν τότε που γυρνούσα ένα βίντεο στο οποίο παρίστανα τον Ισπανό για να ρίξω και καλά Ελληνίδες και ήθελα να βάλω σαν intro εναέρια πλάνα από το κέντρο της Αθήνας, με ένα drone που είχε ένας φίλος μου. Αφού τραβήξαμε πλάνα έρχεται ένας αστυνομικός στην πλατεία Συντάγματος όπου καθόμασταν και μας είπε πως έπρεπε να πάμε μαζί του. Και έτσι καταλήξαμε στην Αντιτρομοκρατική στη ΓΑΔΑ, στον έβδομο όροφο. Ήταν γενικά πολύ τρομακτικό, είχαμε χεστεί πάνω μας, μας έκαναν και ανάκριση. Υπήρχε ένας πολύ αυστηρός αστυνομικός που μας έλεγε ότι μπλέξαμε άσχημα και από την άλλη, ένας δεύτερος που έλεγε ότι εντάξει, δεν έγινε και κάτι και με ρώταγε σε ποια σχολή είμαι κ.τ.λ. Τελικά μας κράτησαν τρεις ώρες -χωρίς νερό και φαγητό εννοείται- και μετά μας άφησαν. Πάντως, τα πλάνα μπήκαν κανονικά στο βίντεο γιατί είπα ότι αφού μπλεχτήκαμε σε όλη αυτήν την ιστορία, δε γίνεται να χάσουμε και τα πλάνα…
-Πολύς λόγος γίνεται πλέον για τους χορηγούς στο YouTube. Πώς το βλέπεις εσύ όλο αυτό, θεωρείς ότι υπάρχει κάπου χρυσή τομή μεταξύ εταιρειών και δημιουργών;
Αυτό που είναι το καλύτερο σε μία συνεργασία ενός brand με έναν Youtuber είναι να δει ο χορηγός το περιεχόμενο του καναλιού και να προσαρμοστεί σε αυτό που κάνει ο content creator και έχει ήδη επιτυχία. Εμένα ο στόχος μου είναι να κάνω καλύτερα βίντεο, οπότε όταν παίρνω χορηγίες, αυτό γίνεται για να κάνω ακόμα καλύτερα βίντεο, πχ να πάρω μία καλύτερη κάμερα ή να πάω σε ένα άλλο μέρος. Όταν υπάρχει μία τέτοια συνεργασία, κερδίζει και ο θεατής. Το κακό είναι να σου δώσει ένα συγκεκριμένο concept ο χορηγός, ενώ αυτό δεν έχει να σου προσφέρει κάτι σε επίπεδο παραγωγής.
-Εδώ και πολύ καιρό υπάρχει τεράστια αύξηση του αριθμού των ατόμων που ανεβάζουν βίντεο στην πλατφόρμα. Πιστεύεις ότι υπάρχει χώρος για όλους;
Κοίτα, το YouTube είναι κάτι που μπορεί να το κάνει ο καθένας. Χώρος στην ελληνική αγορά προφανώς δεν υπάρχει για όλους, άρα κάποιοι θα το κάνουν ερασιτεχνικά, ενώ κάποιοι που το κάνουν καλύτερα ή το κυνηγάνε περισσότερο με τις εταιρείες, θα μπουν μέσα σ’ αυτή τη μικρή αγορά και θα το κάνουν επαγγελματικά. Εγώ το βλέπω πολύ θετικά που ο καθένας μπορεί να φτιάξει ένα λογαριασμό και να ανεβάσει βίντεο, αλλά εντάξει αυτοί που είναι καλύτεροι, είναι και αυτοί που ξεχωρίζουν οπότε λειτουργεί πολύ καλά η πλατφόρμα.
- Τι είναι αυτό που σου τη «σπάει» στο YouTube;
Η αλήθεια είναι ξενερώνω όταν βλέπω κάποιους να ανεβάζουν βίντεο με εύκολο περιεχόμενο, στα οποία δεν έχει γίνει καν μοντάζ, και να παίρνουν πολλά views. Αλλά, εντάξει, από τη στιγμή που αυτό αρέσει στον κόσμο, τι να κάνουμε;
-Θεωρείς ότι υπάρχει «μάχη» μεταξύ της τηλεόρασης και της πλατφόρμας;
Νομίζω δεν υπάρχει «μάχη» μεταξύ τηλεόρασης και YouTube γιατί είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι, η μάχη είναι ίσως για το πού θα βάλουν τα λεφτά τους οι διαφημιστικές. Βέβαια, πιστεύω πως οι άνθρωποι της τηλεόρασης δεν θέλουν να προωθήσουν το YouTube, ίσως επειδή μπορεί και να φοβούνται την πλατφόρμα. Εγώ κάνω αυτό που μου αρέσει στο YouTube γιατί εκεί έχω μάθει να ανεβάζω το περιεχόμενό μου και ξέρω ότι θα το δει ο κόσμος και μάλιστα περισσότερο από μία κακή εκπομπή στην τηλεόραση.
-Αν σου γινόταν κάποια πρόταση για την τηλεόραση, θα δεχόσουν;
Άμα ήταν μία σοβαρή πρόταση και έβλεπα ότι είναι ωραία, θα πήγαινα. Αλλά είναι διαφορετικό να πας, για παράδειγμα, στην Τατιάνα και να κάνεις τον πανελίστα και άλλο να σου πουν να κάνεις μία δική σου εκπομπή, στημένη όπως γουστάρεις, οπότε εξαρτάται από την πρόταση. Άμα μου δοθεί μία ευκαιρία να κάνω ως δημιουργός αυτό που θέλω, εννοείται ότι θα το σκεφτόμουν αλλά το θέμα είναι ότι πολύ δύσκολα θα υπάρξει μία τέτοια πρόταση.
- Πλέον ασχολείσαι πλήρως μόνο με το YouTube; Σκέφτεσαι να ασχοληθείς με κάτι άλλο αργότερα;
-Ναι, πλέον το κάνω full time και μπορώ και ζω από αυτό. Στο άμεσο μέλλον θέλω να ασχοληθώ μόνο με το YouTube, να φτιάχνω καλύτερα τα βίντεό μου και να κάνω σωστές συνεργασίες με εταιρείες ώστε να είναι και το κοινό ευχαριστημένο και εγώ ο ίδιος με το περιεχόμενο που βγάζω. Εντάξει, είναι ωραίο βέβαια να κάνεις και διαφορετικά πράγματα στη ζωή σου. Τώρα είμαι 24, δεν ξέρω τι μπορεί να θέλω στα 34...
-Τι άλλο κάνεις στον ελεύθερό σου χρόνο;
Το YouTube δεν παίρνει μόνο -απλά- πολύ χρόνο, είναι πραγματικά τρόπος ζωής. Γίνεται η ζωή σου όλο αυτό. Δηλαδή ξυπνάς και σίγουρα πάντα κάτι τσεκάρεις, κοιμάσαι και πάλι σκέφτεσαι τι θα κάνεις. Αν το βλέπεις επαγγελματικά, δεν μπορείς να λες πχ ότι θα κάνω 8, άντε 10 ώρες και μετά θα κάνω κάτι άλλο σαν χόμπι, πρέπει να δίνεις όλη την ενέργειά σου σε αυτό. Αυτή τη στιγμή βγάζω ένα βίντεο την εβδομάδα περίπου κι αυτό μπορεί να πάρει 4, ακόμα και 5 μέρες, γιατί υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν, πέρα από το γύρισμα και το μοντάζ. Γενικά, προσπαθώ και πηγαίνω για κανένα περπάτημα ή καφέ για να πάρω μία ανάσα…
-Τι σχεδιάζεις από εδώ και στο εξής να κάνεις, έχεις κάποιο project κατά νου;
Γενικά μου αρέσουν τα ταξιδιωτικά πράγματα, δηλαδή θα ήθελα να κάνω κάτι με travel. Επίσης, αυτόν τον καιρό έχω αρχίσει να κάνω κάποια βίντεο με καλεσμένους, όπου τους κάνω ερωτήσεις στο χώρο μου και κάνουμε κάποια δοκιμασία. Ήδη έχω κάνει με τον Θανάση Πασσά και τη Μικρή Ολλανδέζα και θα ακολουθήσουν και άλλα, με πρόσωπα που εμένα μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον, κατά βάση Youtubers. Ένα ακόμα project που έχω στο μυαλό μου -και δεν το κάνω αυτή τη στιγμή- θα είναι το ταξιδιωτικό vlog, με ωραία πλάνα και ατάκες.
*Οι φωτογραφίες προέρχονται από το Instagram του Konilo, ο οποίος τις παραχώρησε στην A.V για την προκειμένη συνέντευξη.
7°
