Κορίτσι μου γλυκό, έχω να μοιραστώ μαζί σου κάτι ελπίζοντας ότι η συμβουλή σου θα είναι διαφορετική από των υπολοίπων. Είμαι 23, αυτός 49 και παντρεμένος. Ήταν πολύ ξεκάθαρος από την αρχή. «Δεν χαλάω την οικογένειά μου» είπε. Το δέχτηκα γιατί άλλωστε δεν θα ήθελα να πληγώσω κανέναν, πόσο μάλλον τα παιδιά του. Μέσα σε όλα αυτά που είπε, όμως, ήταν και πολλά που υποσχέθηκε και δεν έκανε ποτέ. Επίσης δουλεύει υπερβολικά πολλές ώρες με αποτέλεσμα να έχουμε μισή με μια ώρα την ημέρα και αυτό δεν είναι σε καθημερινή βάση. Δεν με θέλει για το σεξ και αυτό είναι σίγουρο, όντας ο πρώτος μου, δεν θεωρώ ότι τον ικανοποιώ και ιδιαίτερα. Άσε που δεν μπορώ να τελειώσω κιόλας διότι δεν μπαίνει καν στο κόπο. Κάθε τρεις και λίγο είμαστε σε ένταση διότι εγώ αποζητώ κάποια στοιχειώδη που εκείνος υποστηρίζει πως δεν μπορεί να δώσει και, αν θέλω, να βρω κάτι άλλο που να με καλύπτει. Με πιάνουν και οι ανασφάλειές μου γιατί αριθμεί συνεχώς αρνητικά και τα θετικά τα λέει μια φορά το εξάμηνο, τον πιάνουν οι στριμάδες του και μιλάει λες και είμαστε γείτονες και μια λέει για την ηλικία, μια για τη γυναίκα του, μια ότι χάνω χρόνο και, όπως καταλαβαίνεις, τρελαίνομαι και νομίζω ότι μένει σε αυτή τη σχέση χωρίς να θέλει πραγματικά. Σημειωτέον, είμαστε μαζί 1,5 χρόνο και ειλικρινά είμαι πανευτυχής όταν είμαστε μαζί και είναι καλά. Δεν ξέρω τι να κάνω. Έχω σκεφτεί να φύγω αλλά του υποσχέθηκα το αντίθετο και είμαι τύπος που αν πω κάτι είναι υπογεγραμμένο συμβόλαιο. Από την άλλη τον αγαπάω τόσο που σκάω πολλές φορές και δεν θέλω να τον χάσω. Όμως με κάνει χάλια κάθε τρεις και λίγο, δεν παίρνω αυτά που έστω θα μπορούσα και τέλος με φτάνει σε σημείο να αναρωτιέμαι αν φταίω εγώ που είναι συνέχεια δυσαρεστημένος και μέσα στην γκρίνια. Πώς μπορώ να κρατήσω αυτή τη σχέση χωρίς να πεθάνω τελικά; Ευχαριστώ για το χρόνο σου.
Κορίτσι μου γλυκό, έχω να μοιραστώ κάτι μαζί σου ελπίζοντας ότι η καψούρα που έχεις φάει θα κάνει ένα τσακ πιο κει, μπας και καθαρίσει ο ουρανός μέσα στο κεφάλι σου. Κανείς δεν μένει σε μια σχέση χωρίς να θέλει πραγματικά, ειδικά αν είναι 50 χρονών σε μια παλιωμένη καθημερινότητα και την έχει πολύ περισσότερο ανάγκη από σένα που είσαι μόνο 23 σε ένα ολοκαίνουργιο γκομενικό σύμπαν. Οπότε αντί να ανησυχείς μήπως τον χάσεις –που δεν παίζει, δεν πρόκειται να σε αφήσει ποτέ ήσυχη–, καλύτερα να ασχοληθείς με τον εαυτό σου και να σκεφτείς γιατί τσιμπάς τόσο με το γνωστό «όσο με πληγώνεις τόσο με πορώνεις». Κατά τα άλλα ελπίζω να καταλαβαίνεις τη σοβαρότητα του θέματος η οποία δεν έγκειται στο ότι τα ’χεις με έναν πολύ μεγαλύτερό σου και μάλιστα παντρεμένο, αλλά στο ότι αυτός ο άνθρωπος αδιαφορεί για τη σεξουαλική σου ζωή. Ας μη χαλάσει την οικογένειά του, όπως λέει, κι ας δουλεύει πεντακόσιες ώρες. Το να μην ασχολείται με το σώμα μας και τις επιθυμίες μας ο εραστής μας και να κάνουμε ότι δεν τρέχει τίποτα, είναι μια μαλακισμένη μιζέρια. Σε βάθος χρόνου, όταν όλα αυτά θα αχνοφέγγουν ως απλή ανάμνηση, θα τον σιχαίνεσαι πολύ γι’ αυτό το λόγο. Γνώμη μου.
Αγόρι βρίσκει αγόρι σε γείτονα χώρα. Το τάργκετ γκρουπ μου: γόης με κατάθλιψη. Περνάμε Σου-Κου υπέροχο. Σεξ, βόλτες, φαγητά. Επιστροφή στο σπίτι. Επικοινωνία καθημερινή μεν, μα τώρα τι; Τις μέρες που τον θέλω θα κάνω υπομονή. Τις νύχτες όμως; Δεν έχει και μακρύ μαλλί να τον σύρω στη σπηλιά μου, να γίνει τση κολάσεως… Κοκομπλόκο
Αγαπητό Κοκομπλόκο μου, έχω φίλους με κοντά μαλλιά που σέρνουν ο ένας τον άλλο στις σπηλιές τους κάθε Σαββατοκύριακο εδώ και δέκα χρόνια κι ας βρίσκονται η μια σπηλιά εδώ κι η άλλη στου διαόλου. Φιλιά στα καζάνια τση κολάσεως.
Δε θέλω να σε ρωτήσω κάτι, θέλω απλά να πω σε εκείνη που μίλησε για το «παλιό θηρίο του φιλιού» ΠΟΣΟ ΜΑ ΠΟΣΟ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ! Jo
Συνυπογράφω με τρεμάμενα χέρια και με πλατύ χαμόγελο και με πεταλούδες στην καρδιά και με απερίγραπτη συγκίνηση και με παθιασμένη ορμή και με καρτουνίσιο, καταφατικό ανεβοκατέβασμα κεφαλιού και με λίγα δάκρυα νοσταλγίας γι’ αυτό το παλιό θηρίο του φιλιού που αποκοιμήθηκε ένα βράδυ στο λιμάνι μιας φθινοπωρινής παραθαλάσσιας πόλης της νησιωτικής Ελλάδας και έκτοτε τρέφεται με αέρα κοπανιστό.
12°
