Athens Voices 623

Σκηνή στην πλαζ. Κοριτσάκι ετοιμάζεται να πετάξει πετρούλα στο νερό…

-Μαμααά, θα βουλιάξει;

-Καλά, χαζό είσαι παιδί μου; Τι ερώτηση είναι αυτή; Πέτρα είναι, δεν θα βουλιάξει;

-Εεεμμμ μαμά, ξέρεις είναι ελαφρόπετραααα. Ποιος είναι η χαζή τώρα;

(Πήλιο, παραλία Μυλοποτάμου,Σάββατο πρωί)

«Ρε μαλάκα, στον Βασιλιά Ληρ είχε μαξιλαράκια; Δεν είχε. Ε, στους Foo Fighters έχει».

(Συζήτηση 45άρηδων φανς στη συναυλία Foo Fighters, Ηρώδειο, βράδυ Δευτέρας)

Στη γέφυρα πάνω από τις γραμμές του Ηλεκτρικού στο Mall Αμαρουσίου, αλλοδαπός πουλάει αθλητικά. Κοπελίτσα που τα χαζεύει, τον ρωτάει:

-Αυτά τα Adidas μήπως τα έχεις σε 41μισό;

-Κορίτσι μου, μαύρο είμαι, μαϊμού πουλάει, όκι μαγκαζί, τι μου λέει;

(Μαρούσι, Πέμπτη πρωί)

Τρένο Αθήνα-Θεσσαλονίκη. 18άρης φαντάρος, με τη στολή του, μιλάει non stop (και τις 6 ώρες μέχρι Θεσσαλονίκη!) με 45άρα κυρία που έχει δύο πιτσιρίκια, αγόρια, δίπλα της χαμένα στα τάμπλετ τους.

Φαντάρος: Γράφω και ποίηση. Έχω μαζί μου και το ποίημα που έριξα την πρώτη μου γκόμενα….

…Κυρία: Ααα, δεν μας τα είπες αυτά! Βγάλ’ το έξω!

Φαντάρος: …Ποιο;

Κυρία: Το ποίημα!…

…Κι αφού έχουν πει ΤΑ ΠΑΝΤΑ, από μαγειρική μέχρι Survivor μέχρι τον Ρουβά, έρχεται η ώρα του αποχαιρετισμού:

Κυρία: Πες μου ονοματεπώνυμο να σε βρω στο Facebook.

Φαντάρος: Ναι αλλά εγώ θα ξαναγυρίσω Αθήνα σ’ ένα χρόνο, έχετε υπομονή;

Κυρία: Αγόρι μου, είμαι είκοσι χρόνια παντρεμένη…

Γιαγιά μπαίνει στα Tiger, χαζεύει στα ράφια, πλησιάζει στα πολύχρωμα post-it, παίρνει ένα, το μυρίζει και λέει στην πωλήτρια:

«Αυτά δεν μυρίζουνε. Λήξανε».

(Ερμού, Τετάρτη απόγευμα)