Athens Voices 619

Κυρία τρίτης ηλικίας, πολύ καλοντυμένη και χτενισμένη, με μεγάλα γυαλιά ηλίου, καπέλο και κραγιόν, ανεβαίνει σε λεωφορείο υποβοηθούμενη, καθώς την έχει πιάσει μία ελαφριά ζάλη. Μία κοπέλα της προσφέρει τη θέση της, η κυρία κάθεται και φυσικά πιάνει την κουβέντα:

… «Αχ κορίτσι μου, είχα πάει να πάρω μία αξονική και από το φόβο μου με έπιασε ταχυπαλμία… και μετά ζαλίστηκα, παραλίγο να σωριαστώ. Τα αποτελέσματα καλά ήταν, αλλά στο μεταξύ πώς φοβήθηκα… Τελικά από αλλού το περιμένεις και από αλλού σου έρχεται…»

Η ίδια κυρία, λίγο αργότερα, ξεφυσώντας:

«Τι να κάνεις, παιδί μου… Οι μισοί είναι στις δουλειές τους κι οι άλλοι μισοί, σαράβαλα. Διαλέγεις και παίρνεις.»

(Γραμμή 813, κατεβαίνοντας την Ιπποκράτους, Τετάρτη μεσημέρι)

Στα Η&Μ, κυρία μαλώνει 

το παιδάκι της:

«Μαρία, επιτέλους σταμάτα να γκρινιάζεις και να κλαις γιατί θα σε πάω σπίτι και δεν έχει ούτε γλειφιτζούρι!» 

Απάντηση τρεμουλιαστή 

και με δάκρυα:

«Τσε τι θες να κάνω; Μωλό είμαι, νυστάζω τσε πεινάω!»

(Αγία Παρασκευή, Δευτέρα μεσημέρι)

Ψυχωτικές 40άρες συζητούν βολτάροντας στο Golden Hall:

-Εμένα με εκνευρίζει που δεν ξεκολλάνε οι οδηγοί τα παλιά αυτοκόλλητα των τελών κυκλοφορίας των προηγούμενων ετών από τα τζάμια τους.

-Ναι, ναι!… Έτσι μου ’ρχεται να πηγαίνω σε όλα τα αμάξια και να τα ξεκολλάω με το νύχι, ένα-ένα!

(Golden Hall, Δευτέρα απόγευμα)

Παρέα σε ταβέρνα δίνει παραγγελία. Ένας χίπστερ παραγγέλνει παπαρδέλες. Η απάντηση έρχεται από φίλο του:

-Και μετά κορόιδευες εμένα που τρώω φιογκάκια με κόκκινη σάλτσα.

(Πεντέλη, Κυριακή μεσημέρι)