Μίλα μου βρώμικα 619

Αγαπητή Μυρτώ, η λογική μού λέει να κοιτάξω μπροστά στη ζωή μου, να μην είμαι ερωτευμένη με ένα πολύ καλό και ευγενικό παιδί που είναι πεντέμισι χρόνια μικρότερός μου και δεν μου έχει δείξει κανένα ενδιαφέρον ερωτικό έως τώρα. Είμαστε φίλοι και τον εκτιμώ και τον αγαπώ βαθιά, προσπάθησα όταν τον πρωτογνώρισα να του δείξω τα συναισθήματά μου όσο πιο διακριτικά γινότανε, δουλεύουμε στην ίδια δουλειά και δεν ήθελα να τον φέρω σε δύσκολη θέση. Μετά κατάλαβα ότι είχε σχέση, στην οποία μάλιστα φέρθηκε ανώριμα και πληγώθηκε, οπότε δεν ξέρω αν ποτέ κατάλαβε τι νιώθω ακριβώς για αυτόν, το χειρότερο είναι ότι δεν ήξερα κι εγώ τι νιώθω. Ήμουν σε μια σύντομη σχέση μετά και συνειδητοποίησα ότι τον ήθελα ακόμη αλλά με έναν πιο σοβαρό τρόπο. Θα μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου μαζί του... όμως ο ίδιος δεν μου έχει δείξει ότι με βλέπει ερωτικά και μου αρέσει που είμαστε φίλοι... και δεν ξέρω τι να κάνω, να προχωρήσω προς το μέλλον χωρίς να του το πω; Να αφήσω τα πράγματα όπως είναι και το μέλλον να δείξει; Ξέρω όμως πως πάντα θα ελπίζω να είμαστε μαζί. Εκτός αν γνωρίσω κάποιον που να με συγκινήσει όπως αυτό το αγόρι… Δύσκολη η μοναξιά και τα απωθημένα για ένα κορίτσι που έφτασε τα -άντα και το χειρότερο δεν έπαψε να εξιδανικεύει και να ερωτεύεται μια ματιά, ένα χαμόγελο και να παραβλέπει την πραγματικότητα που μας θέλει να μην κολλάμε και να κοιτάμε γύρω μας ζώντας στο παρόν και με όσα μας δίνει η ζωή χωρίς να φανταζόμαστε όσα δεν μας δίνει... Ειρήνη

Κατ’ αρχάς τρία «ζήτω» που έχετε δουλειά. Θα πρόσθετα και «υγεία πάνω απ’ όλα κι όλα τα άλλα λύνονται» αλλά αυτό θα σήμαινε μάλλον την ταφόπλακα της στήλης μου και δεν το θέμε. Συνεχίζουμε το πρόγραμμά μας με απάντηση από τον άντρα του σπιτιού: Του έχετε κουνηθεί; (Σ.Σ. Άκου τώρα!) Αν ναι και δεν έχετε πάρει ανταπόκριση καλύτερα να ατενίσετε το μέλλον γιατί απλά το παιδί ή δεν γουστάρει καθόλου ή δεν γουστάρει αρκετά ώστε να μπει σε μια περιπέτεια που κάποια στιγμή θα τελειώσει γιατί είναι πολύ ξενέρωμα να συναντάς κάθε μέρα κάποιον που έχεις γκομενίσει και να λες «εεεε… πώς πάει; Ε… ναι μωρέ, θα σ’ έπαιρνα τηλ. αλλά την ώρα που πάταγα το κουμπί αρρώστησε ο θείος/παππούς/νονός/ξάδερφος/ανιψιός/κολλητός/αδερφός του κολλητού/παππούς του κολλητού μου/ και είχαμε τρεχάματα». Αλλά υπάρχουν κι εκείνοι που τους κουνιέσαι και δεν καταλαβαίνουν Χριστό, οπότε μήπως να του το κάνετε λίγο πιο σαφές κι όποιον πάρει ο Χάρος; 

Σχέση για ένα χρόνο με αγόρι 7 χρόνια μεγαλύτερο (εγώ 24) για ένα χρόνο περίπου. Στην αρχή ενθουσιασμός, όλη τη μέρα μαζί, μέχρι και μαζί μείναμε για λίγο. Σιγά-σιγά εγώ άρχισα να θέλω χρόνο με τους φίλους μου, βόλτες κ.λπ., άρχισα και πολύωρη δουλειά (εκείνος άνεργος ένα διάστημα) οπότε αρχίσαν οι καβγάδες. Ένιωσα αρκετές φορές ότι ο έρωτας-ενθουσιασμός μού είχε φύγει αλλά τον αγαπάω πολύ και δεν μπορούσα να τον αφήσω. Μέχρι που σε έναν απ’ τους πολλούς τσακωμούς χωρίσαμε οριστικά. Βρισκόμασταν αραιά και πού, το ψάχναμε... Ξέρω ότι είναι ερωτευμένος μαζί μου αλλά εγώ νιώθω αγάπη διαφορετική. Μου έκλεισε ραντεβού να τα βρούμε αλλά δεν πήγα. Φοβήθηκα ότι θα γίνουν τα ίδια. Μπορεί να ερωτευτεί κάποιος ξανά τον άνθρωπό του; Αξίζει να τον ταλαιπωρώ με το να ψάχνω τι θέλω ή να τον αφήσω στην ησυχία του; Νιώθω ότι είναι αυτό που μου ταιριάζει αλλά δεν θα ’πρεπε να μου βγαίνει χωρίς σκέψη; Νιώθω ώρες ώρες ότι λειτουργώ σαν άντρας και τους ταλαιπωρώ μόνο. Τεσπά, μεσσ...

Μπορούν οι απανταχού αναγνώστες της στήλης να με κράξουν… Φιλούμπες

Ε… χμμ. Πιστεύω ότι ο καιρός που πέρασε μέχρι να δημοσιεύσω το γράμμα σας θα έχει δώσει τη λύση που δεν μπορούσατε να βρείτε. Η οποία λύση (και κόβω το αυτί μου) είναι να έχει πάρει ο καθένας το δρόμο του και να έχει πάει στην ευχή της Παναγίας. Όταν νιώθουμε «διαφορετική αγάπη» στα 24 μάλλον κάποιος από τους δύο βούλιαξε στον καναπέ. Και μαζί μ’ αυτόν βούλιαξαν και οι πεταλούδες. Βεβαίως μπορεί όλα αυτά που λέω να είναι μπούρδες σκέτες και αυτή τη στιγμή να είσαστε παντρεμένοι με παιδιά  –’ντάξει, δεν βγαίνει χρονικά, λέμε και καμιά μαλακία για την έξτρα εντύπωση– και πιο ευτυχισμένοι από ποτέ – ντάξει, δεν βγαίνει λογικά, λέμε και καμιά μαλακία για την έξτρα έξτρα εντύπωση.

Υ.Γ. 1 Ναι, μπορεί κάποιος να ερωτευτεί ξανά τον άνθρωπό του όταν ο άνθρωπός του φάει αιφνιδίως τη φλασιά και ξεκουνηθεί και γίνει καινούργιος και αποκτήσει δική του ζωή και προσωπικά «θέλω» και αποκτήσει αυτοπεποίθηση και επιστρέψει η μαγεία. Κοινώς ο θαυμασμός.

Υ.Γ. 2 Αφόρητα κλισέ απάντηση.