Τα έχω κάνει σκατά! Είμαι 24 χρόνων και αυτός 20. Συμφοιτητής μου στη σχολή. Τον θέλω πολύ. Είχαμε αρχίσει να διαβάζουμε μαζί – αυτός μου το είχε ζητήσει για να τον βοηθήσω. Μετά από λίγο καιρό με κάλεσε στο σπίτι του για διάβασμα. Κατάλαβα το υπονοούμενο και πήγα. Ξαφνικά μου «όρμησε» και άρχισε να με φιλάει. Κάναμε σεξ. Ήταν εκπληκτικός. Με το που τελειώσαμε, ντύθηκε γρήγορα και έφυγε. Δεν έστειλε ποτέ ξανά, μη σου πω πως με απέφευγε. Ξαφνικά, αρχίζω και τον σκέφτομαι συνέχεια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να του στείλω κατά τη διάρκεια των διακοπών του, το Πάσχα. Του είπα πως θέλω να κάνουμε σεξ. Μου απάντησε πως θέλει και αυτός. Όταν έμαθα πως γύρισε ξανά έστειλα και δεν απάντησε. Εντωμεταξύ, εγώ την επόμενη μέρα που τον είδα το έπαιζα cool! Έχω αρχίσει να τον ερωτεύομαι νομίζω. Τι να κάνω; Ποια η στάση μου;
Δύο οι επιλογές: Πρώτον, αφήνετε τον εαυτό σας ελεύθερο να εκφραστεί και άρα ξαναστέλνετε μήνυμα στο συμφοιτητή, εκείνος αυτή τη φορά απαντάει γιατί στριμώχτηκε, συναντιέστε, κάνετε σεξ και μετά γίνεται καπνός, εξαφανίζεται για πάντα, τον καταπίνει η νύχτα και ποτέ κανείς δεν ξανακούει γι’ αυτόν. Δεύτερον, συγκρατιέστε, τρώτε τοίχους, σίδερα και νύχια, άμα πιείτε δίνετε το κινητό σε καμιά φίλη να το κρατάει, όταν συναντάτε το αγόρι προσπαθείτε να μην εκκρίνετε ουσίες δέσμευσης και τις μυρίσει, παραμένετε cool και φαντασμαγορική όπως σας γνώρισε και σας πόθησε – εντωμεταξύ μπαίνει φουλ ο Ιούνιος, το αγόρι βεβαιώνεται πως δεν έχει λόγο να φοβάται (ό,τι νομίζει πως είναι φοβιστικό), αρχίζει να ανησυχεί και να προβληματίζεται με την απουσία σας (η απουσία είναι γαμώ τα αφροδισιακά ως γνωστόν) και εντέλει επανακάμπτει. Παλιές δοκιμασμένες κατινιές.
Μυρτώωωωω! Σε αγαπώ! Σε διαβάζω κάθε Πέμπτη με το που φτάνω στη δουλειά και μου φτιάχνεις τη μέρα! Είσαι φοβερή και απίστευτα up to the point (τς τς τς…) Και μετά από αυτά τα κολακευτικά για να με προσέξεις (:P). θέλω να σου πω ότι μου αρέσει ένας τύπος που είναι 15 χρόνια μεγαλύτερός μου και είμαστε μαζί και τον αγαπάω και περνάω πολύ όμορφα μαζί του και με αγαπάει κι αυτός και θέλουμε τα ίδια πράγματα σε αυτή τη ζωή (παιδιά, σκυλιά, γατιά – το τελευταίο μόνο εγώ βασικά) και ενώ είμαι καλά, σε κάποιες φάσεις μελαγχολώ και σκέφτομαι ότι θα έχει πολύ μεγάλη διαφορά με τα παιδιά του, ότι κάποια στιγμή εγώ ακόμα θα είμαι νέα ενώ αυτός στη σύνταξη (λέμε τώρα...), ότι θα μου φύγει νωρίς (αν με πιάνεις…) και άλλα τέτοια χαζά και κουλά. Και λέω πού πας ξυπόλυτη στα αγγούρια, βρες κανέναν της ηλικίας σου να συμπορευτείτε σε αυτήν τη γαμάτη και συνάμα ζόρικη ζωή… και τότε σε σκέφτηκα…χε χε χε.
Σου στέλνω τα ζουμερά φιλιά μου! Α.
Είσαστε πολύ αισιόδοξη που πιστεύετε ότι υπάρχει ποτέ περίπτωση να πάρει σύνταξη ο γκόμενός σας ή οποιοσδήποτε άλλος άνθρωπος σε αυτή τη χώρα. Επίσης είσαστε πολύ αισιόδοξη που πιστεύετε ότι σώνει και καλά θα ζήσετε εσείς περισσότερο απ’ αυτόν. Σε άλλα νέα, η μαμά μου κι ο μπαμπάς μου, που είναι συνομήλικοι, τα έκαναν γενικώς μπουρδέλο και χώρισαν, ενώ η κολλητή της μαμάς μου που είναι 13 χρόνια μεγαλύτερη από τον άντρα της, μόλις της τηλεφώνησε ότι γύρισαν από Κούβα που είχαν πάει λίγο να ξεσκάσουν γιατί κουράστηκαν πολύ φέτος το χειμώνα. Εσείς τι άλλα;
Μυρτώ, χρειάζομαι τη βοήθειά σου επειγόντως και πρέπει να μου απαντήσεις. Είμαι 23 ετών και πρόσφατα τα σπάσαμε με ένα παιδί που τα είχαμε 1 χρόνο. Τώρα βέβαια έγινε κάτι κουλό. Γνώρισα μια κοπέλα με την οποία είμαστε υποτίθεται φίλες αλλά μου αρέσει πολύ. Κεραμίδα στο κεφάλι μού έχει έρθει.Τι κάνω;
Υ.Γ. 1 Όταν μας έρχονται κεραμίδες στο κεφάλι μήπως να περιμένουμε να δούμε πόσο δυνατή ήταν η κεραμιδιά;
Υ.Γ. 2 Ή –τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα– όταν μας έρχονται κεραμίδες στο κεφάλι και είμαστε 23 χρονών, δηλαδή άτρωτα πλάσματα, μήπως ξαπλώνουμε κάτω από τον ήλιο και σκεφτόμαστε «τι ωραία που είναι να σου έρχονται κεραμίδες στο κεφάλι καθώς μπαίνει το καλοκαίρι»;
Προς Ρενάτο ενταύθα: Στείλατε μισό γράμμα, μετά το άλλο μισό, δεν κατάλαβα τίποτα, τέλος πάντων, το μισό πήρα μόνο. Ξαναστείλτε το όλο μαζί να συνεννοηθούμε.
