Αγαπητή Μυρτώ, είμαι 25 χρονών και όταν έκανα το μεταπτυχιακό μου πέρυσι γνώρισα έναν υπέροχο άνθρωπο από την Κένυα. Περάσαμε μοναδικές στιγμές μαζί ένα χρόνο. Τον θαυμάζω και τον αγαπάω. Tο ίδιο κι εκείνος με περισσότερη γενναιοδωρία και μεγαλείο ψυχής. Τη σχέση δεν τη μοιράστηκα με τους γονείς μου γιατί υποψιαζόμουν ότι θα αντιδρούσαν. Μετά από αρκετούς μήνες, όμως, τους το είπα. Τον περασμένο Σεπτέμβριο έφυγε πίσω στη χώρα του και τα Χριστούγεννα μου έκανε τα εισιτήρια και πήγα να τον δω. Έχει περάσει πάνω από μισός χρόνος από τότε που το ξέρουν και οι τσακωμοί γίνονται όλο και πιο έντονοι όταν το συζητάμε. Προφανώς ο λόγος είναι το χρώμα του συντρόφου μου. Και δυστυχώς τίποτε άλλο, γιατί είναι μορφωμένος και αξιόλογος άνθρωπος. Οι Έλληνες γονείς μου, όμως, όταν με μάθαιναν να μην είμαι ρατσίστρια και να μην κρίνω τους ανθρώπους από την καταγωγή τους, μάλλον δεν πίστευαν ότι θα το έπαιρνα τόσο σοβαρά! Σήμερα ήταν ένας από τους πιο κορυφαίους τσακωμούς γιατί έφτασα σε σημείο να τους πω ότι αν αποφασίσω να είμαι μαζί του και να τον ακολουθήσω στην Κένυα θα είναι δικό τους πρόβλημα, αν συνεχίσουν να έχουν αυτή τη στάση, γιατί πολύ απλά θα με χάσουν. Είναι γονείς μου και καταλαβαίνω ότι στεναχωριούνται (ο λόγος με εξοργίζει), αλλά τις αποφάσεις για τη ζωή μου τις παίρνω εγώ. Είναι αχαριστία αυτό που κάνω; Το τραβάω στα άκρα; Πώς αλλιώς να το χειριστώ; Ευχαριστώ εκ των προτέρων. Κ.
Πάρτε τους μια κούτα Λαντόζ. Θα νιώσουν καλύτερα στο πρώτο εικοσαήμερο.
Υ.Γ. 1 Σόρι, αλλά κι εγώ εξοργίζομαι. Να στεναχωριούνται με τη σκέψη ότι θα βρίσκεστε μακριά τους, έχει λογική. Το άλλο, αν το καταλάβαινα, θα ανησυχούσα. Και δεν βρίσκω καλύτερο χειρισμό από αυτόν που διαλέξατε. Σπαθί.
Υ.Γ. 2 Έχω την εντύπωση ότι οι δικοί μας άνθρωποι αναστατώνονται με κάποιες επιλογές μας, επειδή νιώθουν ότι διαφοροποιούμαστε εντελώς από αυτούς. Είναι πάρα πολύ προσωπικό το κίνητρο, οπότε, ναι, το πρόβλημα όντως είναι δικό τους. Στη θέση σας θα τους έδινα κι άλλο χρόνο. Κάποτε θα το χωνέψουν. Όσο για την αχαριστία, μην το συζητάτε καν. Τη θεωρώ συνώνυμο της προδοσίας και δεν νομίζω ότι προδώσατε κανέναν, αγαπώντας και θαυμάζοντας ένα σοκολατένιο άντρα.
Μυρτώ, ανακάλυψα ότι ο επί 5 χρόνια φίλος μου «παίζει» με άλλες κοπέλες στο Facebook! Στην αρχή το αρνήθηκε! Στη συνέχεια το παραδέχτηκε λέγοντας ότι περνούσε το χρόνο του, κοινώς «χαζολογούσε». Ισχυρίζεται ότι με αγαπά και δεν θέλει με τίποτα να με χάσει και ότι είναι υπερβολή να διαγράψουμε 5 χρόνια για μια βλακεία! Συμφωνώ, αλλά όλα είναι θέμα εμπιστοσύνης και ψυχολογίας! Εγώ να προσπεράσω ό,τι έκανε (γιατί πραγματικά τον αγαπώ και είναι ο άνθρωπός μου), όμως πλέον δεν είμαι σίγουρη γι’ αυτόν. Μέχρι πού έχει φτάσει και τι είναι ικανός να κάνει στο μέλλον;
Τίποτα σοβαρό – αν κρίνω από το πόσο ντεκαβλέ είναι το χαζολόγημα στο fb. Τώρα, το τι νιώθει, γιατί το κάνει και για τι είναι ικανός στο μέλλον, πού να το ξέρω;
Υ.Γ. 1 Όντως, δεν ξεγράφεις 5 χρόνια για μια βλακεία. Και όντως, κλονίζεσαι όταν συμβαίνουν τέτοια πράγματα – έστω κι αν είναι μια βλακεία.
Υ.Γ. 2 Παίζει να σας κάνει και καλό αυτή η φάση. Να ξυπνήσετε, να ζωντανέψετε, να ανησυχήσετε, να τσακωθείτε, να στείλετε sms, να βγείτε ραντεβού, να ξαναφλερτάρετε, να κουβεντιάσετε και να παραδεχτείτε. Τι; Ότι τα 5 χρόνια είναι πολύς καιρός και ότι, ως γνωστόν, η μπριζόλα έχει και κόκαλο.
Χαίρε ω χαίρε, Μυρτώ! Είμαι μικρή βέβαια ακόμα και η σεξουαλική μου ζωή άρχισε μόλις λίγους μήνες πριν, αλλά κάτι μικρό με προβληματίζει: μέχρι τώρα πέρασα τρεις μεγάλους έρωτες, οι οποίοι ήταν αποκλειστικά πλατωνικοί και μονόπλευροι. Αλλά δεν ένιωθα έλξη προς αυτούς τους τρεις και γενικά προς τους άντρες, ακόμα και τώρα σπάνια θα δω έναν άντρα στο δρόμο και θα πω: να, αυτός είναι ωραίος. Το αντίθετο, όμως, συμβαίνει με τις γυναίκες! Αρκετές φορές θαυμάζω κοπέλα στο δρόμο, μάλιστα έχω νιώσει έλξη –σεξουαλική– για δύο φίλες μου. Η επαφή μαζί τους δεν μου φάνηκε κάτι ιδιαίτερο, έστω κι αν έφτασα μόνο μέχρι το φιλί. Απεναντίας, με το φίλο μου, παρόλο που δεν μου άρεσε απ’ την αρχή, νιώθω μεγαλύτερη έλξη και ικανοποίηση, και συναισθηματική και σωματική. Εξακολουθώ όμως να «ανάβω» με γυναίκες! Είναι δυνατόν να μπορώ να ερωτευτώ μόνο άντρες, αλλά να γουστάρω κυρίως γυναίκες; Προφανώς. Για πε μου!
Πιστεύω ότι η σοφή ψυχολόγος μου θα έλεγε ότι βασικά «ανάβετε» με την εμπιστοσύνη και την οικειότητα. Για ξανασκεφτείτε το. Νιώσατε σεξουαλική έλξη για τις φίλες σας, νιώθετε έλξη και ικανοποίηση με το φίλο σας. Νομίζω κιόλας, τι να πω;
10°
