Μυρτώ μου, ελπίζω να απαντήσεις όσο πιο σοβαρά γίνεται. Είμαστε και οι δύο 16 χρονών, τα είχαμε εννέα μήνες και ολοκληρώσαμε πρόσφατα χωρίς να συζητήσουμε και να το αναλύσουμε πολύ. Δυστυχώς, η πρώτη φορά ήταν χάλια και για εκείνη και για μένα. Εκείνη πόνεσε φοβερά, έκλαιγε, εγώ φρίκαρα, τα ’χασα, δεν ήξερα τι να κάνω, ρε Μυρτώ. Η δεύτερη φορά ήταν καλύτερη (μάλλον γιατί βρισκόμασταν σε σπίτι μόνοι μας, ενώ την πρώτη το κάναμε στο σπίτι του κολλητού μου και υπήρχε λαός απέξω). Ξέρω ότι κάθε φορά θα είναι όλο και καλύτερα, αλλά ξαφνικά εκείνη μου είπε ότι δεν θέλει να το ξανακάνουμε και ότι με αγαπάει αλλά δεν με βλέπει πια ερωτικά. Από τότε που μου το είπε, σκέφτομαι συνέχεια πόσο μαλάκας είμαι. Τι να κάνω, ρε Μυρτώ μου, πες κι εσύ, δεν θέλω να τη χάσω. Την αγαπάω. Α.
…Ή αλλιώς, τα Πέτρινα Χρόνια της Εφηβείας… Τι Οδύσσειες και πράσινα άλογα, εδώ σε θέλω, φίλε Όμηρε.
Υ.Γ. 1 Θα σας έλεγα να προσφέρετε χρόνο στο κορίτσι και επιείκεια στον εαυτό σας. Γιατί σας λέτε μαλάκα;
Υ.Γ. 2 Τι θα γίνει με εκείνο το μάθημα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία, ρεεεεε;
Έλεος, πανέμορφη Μυρτώ! Ας μας λυπηθεί κάποιος... ή κάποιες, εν προκειμένω! Πώς γίνονται 2 μήνες μόνο προκαταρτικά και τι θα πει «μόνο κλειτοριδική»; Δεν απαλλάσσω τους άντρες από τις ευθύνες τους, αλλά ας κοιτάξουμε πρώτα τη δική μας καμπούρα. Ο οργασμός είναι πρώτα εγκεφαλικός, έχει τελειώσει ποτέ καμιά μας με κάποιον που θεωρεί μαλάκα; Σοβαρά αμφιβάλλω! Ας ξεκλειδώσουμε λοιπόν πρώτα τις αγκυλώσεις του μυαλού μας, του κορμιού μας και της σπουδαίας διαπαιδαγώγησης που έχουμε λάβει από τη μάνα μας και το φίλτατο κοινωνικό περίγυρο, και μετά να δούμε ποια έχει οργασμό και τι είδους... Ποια δεν καβ...ει ακούγοντας τη φωνή του άντρα που ποθεί, ακόμη και στο τηλέφωνο; Μήπως βγαίνει κανένα χέρι από τη συσκευή και της χαϊδεύει την κλειτορίδα; Έλεος, κουκλίτσες μου... Οργασμός υπάρχει και στο στόμα και στην κλειτορίδα και στο ωραίο πραγματάκι ανάμεσα στα πόδια και ανάμεσα στις εξίσου όμορφες καμπύλες των οπισθίων! Ιιιιιιιιι, πώς ξεστόμισα τέτοια κουβέντα... εγώ η αμαρτωλή, η ανήθικη, η έκφυλη!Η Μυρτώ φταίει, με έχει κακομάθει... Πανέξυπνη Μυρτώ μου, σε φιλώ! Συνέχισε να μπαίνεις στη ζωή μας με τον ασύγκριτο τρόπο σου!
Μ’ αυτά που γράφετε, θα μας κοτσάρουν καμιά ασπρόμαυρη ετικέτα σαν εκείνες που βάζουν στα αγριεμένα r’n’b άλμπουμ, με την ένδειξη PARENTAL ADVISORY πάνω δεξιά στη γωνίτσα. Συγκρατηθείτε λίγο, αγαπημένη. Πού νομίζετε ότι βρίσκεστε; Στη Βουλή;
Υ.Γ. Όντως ο οργασμός είναι πρώτα εγκεφαλικός, αλλά όχι μόνο. Σε άλλη περίπτωση, θα κυνηγούσαμε όλες ξεφρενιασμένες τον Στέλιο Ράμφο, με τα κιλοτάκια στα δόντια.
Μυρτούδι, έχω πρόβλημα. Είμαι 19 χρονών και δεν έχω ολοκληρώσει ακόμη. Φοιτήτρια Νομικής (κάτι που δεν περίμενα να συμβεί, αλλά πλάκα έχει). Αρκετά αισιόδοξη, αν σκεφτείς ότι εκείνος με τον οποίο θα έκανα τα πάντα έφυγε από τη ζωή πριν από 1 χρόνο. Είμαι ένα υπερκοινωνικό πλάσμα που γνωρίζει άτομα (σε τρένα, μετρό, συναυλίες) λίγο μεγαλύτερης ηλικίας από μένα, σχετικά όμορφα, τα οποία κατευθείαν με καλούν στο σπίτι τους δείχνοντάς μου πως θέλουν μόνο να με πηδήξουν. Κάποιοι από αυτούς μου αρέσουν, αλλά νευριάζω με αυτή τη συμπεριφορά. Είμαι υπερβολική; Λες να μη διορθώνεται η κατάσταση; Σε παρακαλώ, απάντησέ μου ακόμη και αν δεν το δημοσιεύσεις. Αριάδνη
Κατά τη γνώμη μου, δεν είσαστε υπερβολική. Ζητάτε λίγο εμπνευστικό φλερτ, λίγα παραισθησιογόνα ερωτόνια εκτόξευσης που όντως είναι δυσεύρετα στις μέρες μας. Τι κρίμα, όμως, τόσα ελκυστικά πλάσματα να μη διαθέτουν ίχνος συναισθηματικής ευφυΐας. Σε ποια στρατόσφαιρα, ποιου πλανήτη, το σεξαπίλ θα ισοδυναμεί με την ικανότητα δεύτερης ανάγνωσης του κειμένου; Και, φυσικά, αν δεν ήταν τόσο συναισθηματικά γκάου τόσο πολλοί όμορφοι άντρες, οι γυναίκες θα ήμασταν ευτυχείς. Κι εγώ δεν θα είχα δουλειά.
Υ.Γ. 1 Αριάδνη, μη μασάς. Όταν σου ’ρθει, θα σου ’ρθει.
Υ.Γ. 2 Επί τη ευκαιρία, να απευθύνω μια έκκληση στο αρσενικό κοινό που μας διαβάζει και μας παρακολουθεί: ελεύθερες σχέσεις και σεξουαλική απελευθέρωση δεν σημαίνει απαραίτητα ροπαλιά στο κεφάλι και σούρσιμο απ’ το μαλλί στη σπηλιά. Θέλει αγγίγματα, βλέμματα, σιωπές και διάφορα άλλα ματζούνια το αλησμόνητο σεξ.
Αγαπητέ Άλεξ, δεν σε δημοσιεύω, όπως ζήτησες, θέλω όμως να υπενθυμίσω την ιδέα και τη λογική αυτής της στήλης. Κοινώς, τα γράμματα είναι για να διαβάζονται. Σε παραπέμπω λοιπόν στο πρώτο γράμμα της στήλης για να καταλάβεις ότι δεν είσαι εξωγήινος και ότι δεν υπάρχει μάνιουαλ σεξουαλικότητας που να ταιριάζει σε όλους. Όλοι κομπλάραμε και ακόμα κομπλάρουμε, και κανείς δεν έχει όση αυτοπεποίθηση θα ήθελε. Μην πέφτεις, είναι ανθρώπινο, τα ίδια τραβάμε όλοι.
Υ.Γ. Αν πας εκεί που λες, δεν νομίζω ότι θα αλλάξει τίποτα. Το θέμα σου δεν είναι απλώς το να ξεφορτωθείς το βάρος του «παρθένου», αλλά να εμπιστευτείς, να ελευθερωθείς και να απολαύσεις χωρίς αυτολογοκρισία.
