Δαγκώνει;

Η προγραμματισμένη επίσκεψη στον οδοντίατρο γινόταν κάτω από συμφωνία μυστική. Εκείνη θα φόραγε γόβες κι εκείνος θα δούλευε με Alice Cooper στη διαπασών.

«Κάτσε Λιζάκι», της είπε και δυνάμωσε την ένταση της μουσικής. Εκείνη έκατσε και περίμενε να διαβάσει από τα χείλη του -μια και ήταν αδύνατο να τον ακούσει- το πρόσταγμα… «Κάνε Α»

Το μεταλλικό κάτοπτρο ψυχρό πάνω στα χείλη και ο ανιχνευτήρας απειλητικά γαμψός. Το χαμόγελο του γιατρού της, επιβεβαίωση πως η βόλτα στη στοματική της κοιλότητα δεν ανέδειξε καμιάν ανάγκη επισκευής. «Ας παίξουμε», σκέφτηκε αυτή και δάγκωσε δυνατά τα εργαλεία χαμογελώντας…

Ο γιατρός περίμενε υπομονετικά να χαλαρώσει τις γνάθους της κοιτάζοντάς την στα μάτια. Η ώρα περνούσε και αυτή επέμενε. Το cd έφτανε στο τέλος και η ησυχία εκείνη τη στιγμή αν και θα’ ταν μια κάποια λύση, δεν βόλευε κανέναν. ‘Έσκυψε και την φίλησε απαλά εκεί ακριβώς που το πάνω χείλος ενώνεται με το κάτω. Σαν στο μάγουλο και καλά αλλά τόσο αποφασιστικά στο στόμα…

Το Λιζάκι χαλάρωσε τις γνάθους, αποδέσμευσε τα εργαλεία και αναστέναξε ξανά και ξανά και για ώρες.

«Σε 6 μήνες πάλι;», του είπε φεύγοντας.

«Πιθανόν», της απάντησε, ρίχνοντας μέσα στο τσεπάκι του μπουφάν της ένα πακέτο καραμέλες… με ζάχαρη!