Αθηναϊκές ιστορίες #7α

Δεν είναι από τους μεγαλύτερους πολεμιστές στο φλερτ αλλά εκείνη η γυναίκα τον τάραξε, όπως ήταν ανεβασμένη στο μπαρ και χόρευε με το ρώσικο σκέρτσο της. Της μιλούσαν διάφοροι, μεθυσμένοι και ξεμέθυστοι, την τραβούσαν να χορέψουν, ένα σωρό άνδρες γύρω από μια γυναίκα. «Να της στείλω ένα σφηνάκι;». «Στείλ’ της». Εκείνος 44, εκείνη 36. Όμορφη, πάνω στο δεύτερο γάμο της, έκανε τουρισμό με μια φίλη της στην Αθήνα. Σφοδρός έρωτας.

Εκείνη έφυγε, ξανάρθε, πήγε κι ο κουμπάρος δυο φορές στη Ρωσία – «πρόσεχε», του λέγαμε, «μην είναι ο άντρας της κάνας μαφιόζος και σε βρούνε σε τίποτα σκουπίδια». Στο τέλος έμαθε και ρώσικα: «τσιτσιβίτσα» οι φακές, «στατούγια» το άγαλμα, «κόσκα» η γάτα, «πριντούροκ» ο μαλάκας. Και αφού εκείνη χώρισε, παντρεύτηκαν, παρά τις αντιρρήσεις φίλων, γνωστών και συγγενών. Κι εγώ, ο ένας από τους δύο μάρτυρες της τελετής, ενώπιον ενός δημάρχου που είχε τα μάτια του καρφωμένα στο ντεκολτέ της. Μετά από ένα χρόνο γεννήθηκε ο μικρός, «ο Ρώσος», όπως τον λέει ο κουμπάρος, και ύστερα από έναν ακόμα χρόνο χώρισαν.

Εκείνη μετακόμισε δυο στενά πιο πέρα, με τον καινούργιο της φίλο, και ο κουμπάρος έμεινε να μεγαλώνει μόνος τον πιτσιρικά. Baby sitter δυο τρεις φορές την εβδομάδα για να βγαίνει τα βράδια και τις άλλες μέρες μέσα. Ούζο και μουσικούλα στην κουζίνα, να μιλάμε στο τηλέφωνο, να τον βρίζει η πρώην: «Ακόμα να βρεις γυναίκα; Όλο μόνος σου τη βγάζεις;». Αν ήταν άλλος θα τον είχε πάρει από κάτω, αλλά ο κουμπάρος είναι περίπτωση. Μόνο που δεν καθότανε τίποτα, και είχανε περάσει δυο χρόνια αφότου είχε χωρίσει (και δώσ’ του η πρώην κάθε απόγευμα που παίρνει δυο ώρες τον μικρό: «Δεν βρήκες ακόμα καμιά, ρε πριντούροκ;»).

Μάλλον δεν ήξερε κι εκείνος τι ήθελε. Μια γυναίκα για σχέση; Μια γυναίκα για γκόμενα; Μια γυναίκα να του κρατάει το παιδί και να του καθαρίζει το σπίτι; Όλα μαζί; Τότε ήταν που κάποιος του μίλησε για μια ιστοσελίδα γνωριμιών, το mamba.ru, όπου φτιάχνουν προφίλ και αναζητούν γνωριμία γυναίκες από πρώην ανατολικές χώρες που ζουν στην Ελλάδα. Συνήθως πρόκειται για κοπέλες που δουλεύουν εσωτερικές και η παρέα τους είναι το Ίντερνετ. Κι αν κάτσει και καμιά γνωριμία για έναν καφέ τη μοναδική ημέρα της εβδομάδας που έχουν έξοδο. Ο κουμπάρος έβαλε και φωτογραφία του. Και καθώς δείχνει μικρότερος, αντί να βάλει 48, έγραψε ότι είναι 42. Κάθε βράδυ που δεν βγαίναμε έξω, στο mamba ο κουμπάρος. «Τίποτα, σκατά. Καμιά δεν απαντάει». Αλλά επέμενε. Αγόρασε μάλιστα και κάμερα.

Μια μέρα άρχισε να μιλάει με μια κοπέλα, Ουκρανή. «Ωραίο παιδάκι φαίνεται. 40άρα. Ξανθιά, με ωραίο σωματάκι. Είναι στην Κρήτη, δουλεύει σε ένα σπίτι». Και δώσ’ του να μιλάνε. Αντάλλαξαν και τηλέφωνα. Βγαίναμε έξω κι εκείνη του έκανε παράπονα ότι την άφηνε τα βράδια μόνη της, χωρίς να έχει κάποιον να μιλήσει. Μια μέρα με πήρε τηλέφωνο: «Μαλάκα, γάμησα!». «Τι; Πότε, πού, ποια;». «Ε, όχι ακριβώς, αλλά σχεδόν. Από το skype». Έλα ρε, σοβαρά;». «Ναι! Και θα έρθει Αθήνα την άλλη βδομάδα, θα την αφήσει, λέει, τη δουλειά. Θα φύγει για Ουκρανία και θα τη φιλοξενήσω για μερικές ημέρες στο σπίτι».

Συνεχίζεται…