Ο επικεφαλής της «Δημιουργία, Ξανά!» Θάνος Τζήμερος αποκάλυψε ότι είναι συγγενής εξ αγχιστείας με τον Τσε Γκέβαρα προκαλώντας έναν μικρό χαμό στα social media. Ως καλεσμένος στην τηλεοπτική εκπομπή του Θέμου Αναστασιάδη, ο κ. Τζήμερος μίλησε για την Κούβα που έχει επισκεφθεί, το θάνατο του Κάστρο και τη συγγένειά του με τον Γκεβάρα.
Ο επικεφαλής της «Δημιουργία, Ξανά!» εξήγησε με λεπτομέρειες πώς συνδέεται με την οικογένεια Γκεβάρα σε ανάρτησή του στο Facebook.
Και στη συνέχεια λόγω των αντιδράσεων ο Θάνος Τζήμερος θέλησε να κλείσει την όλη ιστορία του «συμπεθεριού» με μία νέα ανάρτηση, στην οποία αποδομεί τον αποδομεί τον «επαναστάτη» και τον χαρακτηρίζει κακό οικογενειάρχη, προκειμένου, όπως λέει, «να ξαναγραφτεί η ιστορία του κόσμου, με λιγότερες οικουμενικές δάφνες, αλλά πολύ, μα πάρα πολύ, προσωπικό πόνο». Αναλυτικά το ποστ του κ. Τζήμερου.
Κλείνω όλη την ιστορία του "συμπεθεριού" με τον Τσε με τη φράση που έγραψα στην προηγούμενη ανάρτησή μου:
"Η ξαδέλφη μου έχει πολύ πιο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα από αυτή του... πεθερού της. Διότι όλες οι επαναστάσεις που έκανε στη ζωή της πέτυχαν. Ενώ ο Τσε, αυτή που έκανε παρέα με τον Φιντέλ στην Κούβα κατέληξε σε στυγνή δικτατορία και οι άλλες που προσπάθησε στο Κονγκό και στη Βολιβία το μόνο αποτέλεσμα που είχαν ήταν να αφήσει τα παιδιά του ορφανά."
Όταν κάνεις 4 παιδιά έχεις ήδη 4 υποχρεώσεις στη ζωή, αν όχι 5 καθώς υπάρχει και μια γυναίκα που δεν είναι καθόλου εύκολο να τα μεγαλώσει ως χήρα. Καταλαβαίνω αυτόν που ρισκάρει τη ζωή του, ρισκάρει ακόμα και την ορφάνια των παιδιών του για να σώσει την πατρίδα του. Συμπαθάτε με αλλά δεν καταλαβαίνω τι σε κάνει ενώ η πατρίδα σου δεν κινδυνεύει (ο Τσε γεννήθηκε, μεγάλωσε και σπούδασε στην Αργεντινή) να τρέχεις όπου μυρίζεσαι πιστολίδι για να προκαλέσεις, τάχα μου, την παγκόσμια επανάσταση. Κι αφού πέτυχε η ανατροπή του Μπατίστα στην Κούβα (αλλά όχι και η επανάσταση, διότι επανάσταση σημαίνει ξαναστήσιμο κάτι που ουδέποτε έγινε στην Κούβα που παρέμεινε ερείπια μέχρι και σήμερα) έφυγε το 1965 για το Κονγκό με μια ντουζίνα μαύρους Κουβανούς για να εξαγάγει την επανάσταση στην Αφρική! Επισημαίνω ότι το Κονγκό είχε ήδη κερδίσει την ανεξαρτησία του (1960) αλλά σπαρασσόταν από εμφύλιες συγκρούσεις. Δεν έκανε τίποτε, οδήγησε τους συντρόφους του στο θάνατο και έφυγε μετά από 7 μήνες για άλλη επαναστατική "αγορά", τη Βολιβία, όπου σκοτώθηκε το 1967.
Όλο αυτό το διάστημα η γυναίκα του με 4 μικρά παιδιά ήταν στην Κούβα και βέβαια τότε δεν υπήρχαν κινητά ούτε και SKYPE για να επικοινωνούν. Περίμεναν πότε θα πάρουν είδηση ξέροντας ότι ο πατέρας τους σχεδόν επεδίωκε τον θάνατο. Είδηση που δεν απέφυγαν και δεν υπήρχε περίπτωση να αποφύγουν. Κάποιος που θέλει να μετατρέψει όλον τον κόσμο σε κομμουνιστική κόλαση - μολονότι εκείνος την αντιλαμβάνεται ως παράδεισο - δεν υπάρχει περίπτωση να μην σκοτωθεί.
Δεν ξέρω λοιπόν τι είναι εκείνο που κάνει έναν πατέρα να αδιαφορεί τόσο πολύ για την οικογένειά του - για 4 μικρά παιδιά και μια νέα γυναίκα (30 ετών ήταν η γυναίκα του, η οποία ζει ακόμα, όταν έμεινε χήρα) και να τρέχει όπου μυρίζεται αίμα. Δεν ξέρω τι συναισθήματα για την ανθρωπότητα έχει κάποιος που δεν έχει συναισθήματα για τα παιδιά του. Αν ήμουν παιδί θα προτιμούσα τον πατέρα μου να τον βλέπω ζωντανό παρά σε μπλουζάκι. Κι επειδή είμαι πατέρας, σάς δηλώνω ότι πάνω από το γάργαρο γέλιο του Αχιλλέα δεν βάζω τίποτε στη ζωή.
"Κι αν έρθει τώρα η λευτεριά που είναι όλα ρημαγμένα, τι να την κάνω αγόρι μου γλυκό χωρίς εσένα;" λένε οι συγκινητικοί στίχοι του Σιμόπουλου στο τραγούδι του Σπανού που ανεβάζω και σας συστήνω να το ακούσετε προσέχοντας κάθε του λέξη.
Λυπάμαι, επαναστάτες του φραπέ, που αποδομώ τον "συμπέθερο", αλλά κάποια στιγμή θα έπρεπε να ξαναγραφτεί η ιστορία του κόσμου, με λιγότερες οικουμενικές δάφνες, αλλά πολύ, μα πάρα πολύ, προσωπικό πόνο.
14°
