Μίλα μου βρώμικα 419

Καλησπέρα, Μυρτώ. Είμαι 20 και έχω ένα χρόνο σχέση. Το αγόρι μου είναι 10 χρόνια μεγαλύτερος... αλλά καμία σχέση με την ηλικία του. Συζήτηση σοβαρή δεν μπορεί να γίνει, μπεμπεκίζει συνέχεια και ό,τι κουβέντα έχουμε κάνει ώστε να βελτιώσουμε τη σχέση αυτή... τη μαθαίνει αμέσως η μάνα του! Το μόνο που με κρατάει μετά από ένα χρόνο νταντέματος, 100 προσπάθειες για να καταλάβει ότι δεν είναι όλα ρόδινα, χαλαρά και στον αέρα, είναι το σεξ! Τι μπορώ να κάνω για να καταλάβει ότι δεν πάει άλλο έτσι. (Όταν, δε, λέω για χωρισμούς και τα λοιπά, γίνεται άλλος άνθρωπος... για 3 μερες).  Violette

Πάλι καλά. Τρεις μέρες από δω, τρεις μέρες από κει, στο τέλος μπορεί και να σας βγει κάνα μηνάκι ωριμότητας.

Υ.Γ. 1 Δηλαδή, μου λέτε ότι αφού ξεκατινιάζει όλη σας τη σχέση στη μάνα του, μετά έρχεται και σας το ανακοινώνει; Ή έχετε μυστικές απευθείας επαφές με την πεθερά;

Υ.Γ. 2 Θέλετε σύντροφο και έχετε γιο. Πάρ’τε τις ευθύνες σας.

Νιώθω ότι σε κάποιον πρέπει να μιλήσω. Νιώθω φοβισμένη. Είμαι 19, θα έπρεπε να νιώθω έτσι; Πολλές φορές το βράδυ, όταν ξαπλώνω, νιώθω την ανάγκη να με αγκαλιάσει κάποιος. Νιώθω μόνη μου κι ας μην είμαι. Δεν νιώθω πλέον χαρά, ανεμελιά. Θα γελάσω όταν δω ότι και ο άλλος γελάει και όχι επειδή θα το νιώσω. Δεν ξέρω ποια είμαι, τι πρεσβεύω, τι κάνω στη ζωή μου, τι σημαίνει πραγματικά να σου αρέσει κάτι. Απλά συμβιβάζομαι. Και το τρομακτικό είναι ότι δεν με ενοχλεί κιόλας. Πιο παλιά ήμουν πιο δραστήρια. Μου άρεσε να βγαίνω με τους φίλους μου, να χορεύω δίχως αύριο, να παίζω με γκομενάκια. Τώρα βγαίνω απλά για να βγω, συναναστρέφομαι απλά για να συναναστραφώ. Από τη μια δεν έχω τη δύναμη να τα αρνηθώ, αλλά από την άλλη, όταν τα κάνω, δεν νιώθω. Νομίζω ότι τα κάνω όλα μηχανικά γιατί πρέπει να τα κάνω. Πρέπει να βγω, να γελάσω, να γνωρίσω κόσμο, να κάνω σεξ. Θέλω να θέλω να τα κάνω όλα αυτά, να τα απολαμβάνω. Με φοβάμαι!

Υ.Γ. Ξέρω, δεν είσαι ψυχολόγος μου, αλλά βοήθησέ με. Ευχαριστώ. Βασιλική

Σας έχει πάρει από κάτω. Συμβαίνει σε όλους. Άλλοτε διαρκεί ένα πρωινό, άλλοτε χρόνια. Fight, sister. Αυτά δεν αλλάζουν με συμβουλές από μένα – δεν είμαι ψυχολόγος. Πρέπει να μιλήσετε με αυτούς που εμπιστεύεστε, να ανοίξετε την καρδιά σας, να βρείτε τι έχετε βαρεθεί και ίσως να τολμήσετε να βγείτε έξω από το πρόγραμμα. Δεν ξέρω αν έχετε κατάθλιψη, αλλά τελευταία όλοι είμαστε με τα μυαλά στα κάγκελα.

Υ.Γ. Δεν είσαι μόνη σου, να το ξέρεις.

Αγαπητή Μυρτώ, είμαι 15 χρονών και εδώ και 19 μήνες έχω φάει κόλλημα με ένα παιδί από το γυμνάσιό μου. Φέτος στο λύκειο είμαστε στην ίδια τάξη και νιώθω τραγικά αμήχανη, δεν ξέρω τι να κάνω, πώς να φερθώ... Ήξερε ότι τον θέλω, αλλά τώρα δεν ξέρω τι ξέρει. Μου μιλάει κανονικά, αλλά είναι επιφυλακτικός, φαίνεται άλλωστε και στο στιλ του που είναι λίγο σνομπ! Τι να κάνω ώστε να σπάσω τον πάγο, να μιλάμε κανονικά, ρε παιδί μου, να τον κοντέψω αλλά μην πάρει αέρα και το πάρει πάλι πάνω του, όπως της προηγούμενη φορά. Είναι καλό παιδί, αλλά 19 μήνες τώρα βασανίζομαι από την καλοσύνη του. Μακάρι να μπορούσα να είμαι πιο κοντά του, ακόμα και μαζί του!

Υ.Γ. Ντρέπομαι πραγματικά που σου γράφω. Τραγικά τα προβλήματα των εφήβων στις μέρες μας (σαν το δικό μου :P)

Αν τον βλέπετε επιφυλακτικό, πιθανόν κρατάει αποστάσεις ασφαλείας. Που πάει να πει ότι ή είναι ο υπεργκόμενος του σχολείου και δεν παίζει κίνητρο ή φοβάται μην του την πέσετε. Στην πρώτη περίπτωση, μπλέξατε με νάρκισσο και καλά ξεμπερδέματα. Αν όμως παίζει το δεύτερο, ίσως πρέπει να τον πλησιάσετε φιλικά για να μη νιώσει απειλή. Πού ξέρετε; Μπορεί να χρειάζεται επικοινωνία για να έρθει πιο κοντά σε ένα κορίτσι. Δεν είναι όλα τα αγόρια κυνηγοί.

Υ.Γ. «Να τον κοντέψω» σημαίνει να τον φέρω πιο κοντά ή να τον κοντύνω;

Γεια σου Μυρτώ μου, πριν από λίγες μέρες μπήκα στο δωμάτιο του γιου μου και είδα σε ένα συρτάρι ένα δονητή. Πώς να το χειριστώ; Και επειδή σε ξέρω, δεν εννοώ το δονητή αλλά το θέμα. Ευχαριστώ.

Δονητές υπάρχουν σε τουλάχιστον 30 σπίτια που ξέρω. Είναι είδος οικιακής χρήσης.

Υ.Γ. 1 Για αρχή, δεν κόβετε τις εφόδους στο δωμάτιο του γιου σας και τις επιδρομές στα συρτάρια του;

Υ.Γ. 2 Μπορεί να είναι δώρο για την καλή του.  Βέβαια, αν ο γιος σας είναι 30 χρονών και τα ’χε με 12 ναύτες πριν, μάλλον είναι gay. Και αυτό δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό. Και, τέλος πάντων, αφήστε τον να σας πει μόνος του, όταν και αν θελήσει, για τις σεξουαλικές του προτιμήσεις.

Υ.Γ. 3 Γιατί δεν δοκιμάζετε να βάλετε το δονητή πάνω στο σύνθετο, δίπλα στις βοσκοπούλες; Θα δώσετε ένα hipster τόνο στο μνημονιακό σας σπιτικό.

Στείλε το γράμμα σου ταχυδρομικά ή στο fax της A.V. ή στο info@athensvoice.gr για τη στήλη "Μίλα μου βρώμικα".