Athens Voices 590

Μαμά ρωτάει τον 4χρονο γιο της, τι έγινε όταν ήρθαν οι Ιταλοί το 1940. Απάντηση:

«Είπαμε όχι και μετά κάναμε γιορτή».

(Μετς, παραμονή 28ης Οκτωβρίου)

«Οι δράκοι δεν είναι ράτσα ειδική. Είναι έλληνες άντρες καθημερινοί».

(Στένσιλ στην υπόγεια διάβαση που διασχίζει την Κηφισίας και βγαίνει μέσα στο Golden Hall)

Αγόρι και κορίτσι, 18 χρονα, πρωί-πρωί σε πάρκο.

«Για δώσε το κινητό σου να δω κάτι» λέει αυτός. Του δίνει, κάτι βλέπει, κάτι κάνει, της το δίνει πίσω.Αυτή το κοιτάει και του λέει: «Γιατί, ρε συ Μάκη, το έβαλες στα κινέζικα, τι θα κάνω τώρα;»

«Να μωρέ, μπήκε ο Τσίπρας μέσα μου χαχαχα… Άμα μου δώσεις ένα φιλάκι στο ξαναγυρίζω στα ελληνικά».

(Άλσος Κηφισιάς, Τρίτη πρωί)

Πενηντάρα, κομψή κυρία περπατάει σε στενό πεζοδρόμιο της Σκουφά. Ξαφνικά, ένα μαύρο καγιέν με φιμέ τζάμια παρκάρει μπροστά της καβαλώντας το πεζοδρόμιο. Έξαλλη η κυρία κάνει νόημα στον οδηγό να κατεβάσει το τζάμι:

«Οδηγείς καγιέν και δεν έχεις 5 ευρώ να δώσεις σε ένα πάρκινγκ; ΤΟΣΟ φτηνιάρης είσαι! Εκτός αν δεν είναι δικό σου, ε; Είναι του αφεντικού σου;»

(Κολωνάκι, Δευτέρα πρωί)

Κοπέλα σε ακριβό κατάστημα ψάχνει τα φορέματα με τη βοήθεια υπαλλήλου ο οποίος έχει πολύ ύφος.

-Για τι περίσταση το θέλετε το φόρεμα;

-Για γάμο. Είμαι η κουμπάρα.

-Πότε είναι ο γάμος;

-Σε μια εβδομάδα.

-Πολύ χαλαρή σας βλέπω.

(Κολωνάκι, Πέμπτη απόγευμα)

Νεαρός 25άρης, πολύ ψύχραιμος και καλοντυμένος, κάθεται στα σκαλιά του μετρό και ανα δέκα δευτερόλεπτα σηκώνει το κεφάλι προς τον ουρανό και φωνάζει… 

«Πού ’σαι, κυρα-Νίτσαααα…»

(Σύνταγμα, Πέμπτη βράδυ)