Κοντεύει, Μυρτώ μου, να τελειώσει κι ο Ιούλιος χωρίς να νιώσω λίγο καλοκαιρινά. Λεφτά για διακοπές δεν παίζουν, λεφτά για έξω δεν παίζουν, όρεξη για τίποτα δεν παίζει και ένα αγόρι που «παίζει» μάλλον θα σταματήσει να «παίζει» αφού δεν παίζουν όλα τα παραπάνω… Βασικά δεν θα ξεκινήσει καν γιατί βρισκόμαστε ακόμα στα «γεια σου, τι κάνεις, πάμε να πιούμε κάνα ποτό;». Δεν βαριέσαι. Αυτά είχα να πω και δεν σου ζητάω να μου λύσεις κανένα πρόβλημα, απλώς έτσι μου ’ρθε και στα έγραψα. Φιλιά. -Άννα.
Αν σταματήσει να παίζει το αγόρι επειδή δεν παίζουν όλα τα υπόλοιπα θα είναι ο τρόπος για να βυθιστείτε ωραιότατα στη ματαιότητα του φετινού καλοκαιριού. Άρα ξέρουμε εκ των προτέρων τι θα γίνει στη μία περίπτωση ή τουλάχιστον προβλέπουμε πως ο Σεπτέμβριος θα σας βρει μίζερη, απογοητευμένη και γενικώς σκατά – που δεν είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσει μια καινούργια, πιθανότατα υπερζόρικη σεζόν. Παίζει όμως και το άλλο. Ποιο; Να δώσετε μια ευκαιρία στο αναπάντεχο αυτού του καλοκαιριού (που ως γνωστόν δε ξανάρχεται) με αυτό το αναπάντεχο αγόρι (που ίσως ξανάρθει αλλά ποιος ξέρει κόλας) και να μπείτε στο φθινόπωρο πιο κοντά στη φάση «θα την παλέψουμε» από ό,τι στη φάση «δεν παλεύεται τίποτα». Βέβαια μπορεί και να μη συμβεί τίποτα απ’ όλα αυτά και το γκομενικό να αποδειχτεί χάλι και εσείς να βυθιστείτε ακόμα περισσότερο στη ματαιότητα του καλοκαιριού. Ή μπορεί να αποδειχτεί χάλι το γκομενικό κι εσείς να πείτε «ασταδιάλα θα βρω κάτι άλλο» και να πάρετε τα πάνω σας. Σε κάθε περίπτωση, όταν ανοίγουμε μόνοι μας δρόμο, υπάρχει δρόμος να περπατήσουμε.
Υ.Γ. 1 Γιατί να είναι τόσο περίπλοκο το να φροντίζουμε τον εαυτό μας gamoto;
Υ.Γ. 2 Μου λείπουν οι αστείες, γκαφατζίδικες ιστορίες, τα γκομενικά που έχουν πλάκα – τι έγινε; Η κρίση ή η αλλαγή της γενιάς;
Μυρτώ μου, είμαι 21 χρονών και το αγόρι μου 24. Είμαστε μαζί 6 μήνες (εκείνος πριν από μένα είχε σχέση με μια μεγαλύτερή του για δυο χρόνια και εγώ τα είχα με ένα παιδί από τα 17 μου) και περνάμε καλά, όμως το πρόβλημα που έχει παρουσιαστεί είναι ότι το αγόρι μου μου ζητάει να κάνουμε διάφορα που δεν μου αρέσουν και με κομπλάρουν. Περίπου μετά από 3 μήνες που αρχίσαμε, ήρθε και μου ζήτησε να ξυριστώ τελείως γιατί λέει τον φτιάχνει περισσότερο και τώρα, πριν από μερικές μέρες, την ώρα του σεξ, άρχισε να δοκιμάζει να το κάνουμε από πίσω χωρίς να με προειδοποιήσει. Εγώ φυσικά φρίκαρα, σταμάτησα τελείως, του είπα ότι δεν μπορεί να παίρνει πρωτοβουλίες χωρίς να με ρωτήσει αν μου αρέσει κάτι και τελικά τσακωθήκαμε και έφυγε. Μου αρέσει και τον θέλω, αλλά όχι τόσο πολύ ώστε να κάνω αυτά που μου ζητάει μόνο και μόνο για να ικανοποιηθεί. Είναι μια υπέρβαση που θα γινόταν για κάποιον πολύ ξεχωριστό για μένα και φοβάμαι ότι δεν είναι αυτός. Δεν ξέρω αν έχω δίκιο ή αν είναι παρανοϊκά αυτά που λέω και νιώθω, πάντως το αγόρι μου με θεωρεί υπερβολική και πολύ φοβάμαι ότι όλο αυτό μεταξύ μας δεν θα οδηγήσει πουθενά ακριβώς επειδή έχουμε τόσο διαφορετικές θεωρίες για τη ζωή και τις σχέσεις. Δεν ξέρω Μυρτώ μου, είμαι στεναχωρημένη.
Ομολογώ ότι δεν είχα σκεφτεί ποτέ μου ότι το να το ξυρίσεις ή να το αφήσεις αξύριστο καθρεφτίζει μια θεωρία απέναντι στη ζωή και στις σχέσεις. Τι να πω; Ίσως έχουν πέσει νέα δεδομένα στο τραπέζι και δεν τα ’χω πάρει χαμπάρι.
Υ.Γ. Κάπως προβληματίστηκα τώρα. Σοβαρά. Ένας 25χρονος γνωστός μου σκέφτεται να παντρευτεί με το κορίτσι του. Ένας άλλος συνομήλικός του είναι σε σχέση εδώ και πέντε χρόνια. Αρμαγεδδών.
Μυρτώ μου, τι κάνεις; Σε διαβάζω χρόνια και σε γουστάρω πολύ αλλά δε σου έχω γράψει ποτέ γιατί μέχρι σήμερα η ζωή μου δεν είχε κανένα πρόβλημα! Γελάς; Γέλα, λέω αλήθεια όμως. Μου έχουν πάει όλα καλά και σταθερά, δουλεύω σε δουλειά που μου αρέσει, παίρνω καλά λεφτά, έχω υπέροχους γονείς, υπέροχη σχέση, γαμάτους φίλους, γαμάτη ζωή. Και ξαφνικά έσκασε ΤΟ πρόβλημα. Ερωτεύτηκα! Ερωτεύτηκα! Ερωτεύτηκα! Το παιδί δουλεύει στη δουλειά του πατέρα μου, που δυστυχώς εκεί δουλεύει και το «επίσημο» αγόρι μου! Μυρτώ μου, το ξέρω ότι οι περισσότεροι που με διαβάζουν τώρα θα λένε «μωρή μαλάκω, χέσε μας» αλλά τα προβλήματα του καθενός είναι σχετικά με τη ζωή του, έτσι δεν είναι;
Έτσι είναι.
Υ.Γ. Αλλά δαγκώνω τη γλώσσα μου να μην πω το ίδιο.
11°
