Μυρτώ, μια σύντομη ερώτηση, θα μου πεις γιατί όλοι οι άντρες στον πρώτο μήνα είναι όλο λουλούδια, γλύκες, καλημέρες/καληνύχτες, θέλουν να σε βλέπουν κάθε μέρα και αφού περάσει ο πρώτος μήνας γίνονται μαλάκες; Και αν εμείς τους θέλουμε μετά τον πρώτο μήνα αλλά θέλουμε και την καλημέρα μας και την καληνύχτα μας, τι κάνουμε; Το παίζουμε ανετούλες και cool ή κάνουμε καβγά;
Οι νευροχημικές διαδικασίες του εγκεφάλου φταίνε. Στην αρχή βαράνε στο ψαχνό και γίνεται αναμπουμπούλα, θύελλα, μαζικό τσουνάμι ορμονών, ζαλάδα κι ευδαιμονία. Ε, μετά σιγά-σιγά αρχίζει το πράγμα να ψιλοπέφτει, χαλαρώνει το πάρτι, πιο easy listening οι μουσικές, έρχεται στα ίσα του και ο εγκέφαλος και αρχίζει να δουλεύει κανονικά.
Υ.Γ. Δε μας εμποδίζει κανείς να πούμε και να ζητήσουμε την καλημέρα μας και την καληνύχτα μας. Αν ο άλλος δεν γουστάρει δεν θα πάρει.
Φοβάμαι. Είμαι σε μία πάρα πολύ καλή σχέση –τι πάρα πολύ καλή, τέλεια–εδώ και σχεδόν 10 μήνες. Είναι καλός, στοργικός, με αγαπάει, με φροντίζει, με στηρίζει. Δεν θέλω τίποτ’ άλλο. Κάνουμε σχέδια μαζί για μεταπτυχιακά στην ίδια πόλη, για να συζήσουμε, όλα αυτά τα υπέροχα. Τον αγαπάω κι εγώ πάρα πολύ, θα έκανα τα πάντα γι’ αυτόν. Αλλά φοβάμαι ότι όλα αυτά είναι πολύ καλά για να είναι αληθινά, ότι κάτι θα κάνω και θα τα κάνω όλα μαντάρα και θα τον χάσω και, κυρίως, μερικές φορές ότι εκείνος δίνει περισσότερα απ’ όσο εγώ ενώ πραγματικά δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω. Επίσης είμαι πολύ μικρή για να έχω κάτι τόσο καλό, δεν ξέρω. Είμαι παρανοϊκή, ρεαλίστρια, ηλίθια, τι απ’ όλα; Μήπως όλα μαζί; Βοήθεια.
Υ.Γ. Τώρα που σ’ τα γράφω είμαι καλά, γι’ αυτό είναι κάπως συγκροτημένο. Απλώς είναι κάτι φορές που με πιάνουν κρίσεις κι άντε να με μαζεύετε μετά.
Έχετε δίκιο, είστε πολύ μικρή για να έχετε κάτι τόσο καλό. Κάντε κι εσείς λίγο υπομονή μέχρι να μεγαλώσετε, περάστε λίγο σκατά αυτά τα παλιοχρόνια της νιότης, βρείτε κάναν κάγκουρα να σας μαυρίζει την ψυχή και πορευτείτε χωρίς βιασύνες. Έρχονται τα χρυσά ογδόντα και, μαζί τους, η πραγματική αγάπη.
Μυρτώ, γεια σου! Με το φίλο μου είμαστε μαζί 1 χρόνο. Η γνωριμία έγινε μέσω μιας φίλης μου (καθότι φίλος του αδελφού της) και η οποία επέμενε να του δώσω μια ευκαιρία, όταν εκείνος έδειξε ενδιαφέρον για μένα και εγώ ούτε που τον είχα προσέξει. Τελικά παρότι αρχικά δεν με είχε ενθουσιάσει, η υπομονή και η επιμονη του με κέρδισαν. Απ’ την αρχή όμως έδειξε πως δεν συμπαθεί το χαρακτήρα της φίλης μου και τη θεωρεί κακή επιρροή. Ως εκ τούτου, είχα αναγκαστεί κάποιες φορές να βγω μαζί της και να του πω ψέματα, για να μην τσακωθούμε. Με αφορμή αυτό, άρχισε να φαίνεται και η αντιπάθεια της φίλης μου προς το πρόσωπό του και προσπαθούσε συχνά (τονίζοντας τα ελαττώματά του) να με πείσει πως δεν κάνει για μένα. Κάποτε μου έβαλε την υποψία πως διατηρούσε κρυφά Facebook (ο κύριος, που ήταν κατά). Κι όταν το έψαξα, ανακάλυψα με αποδείξεις πως είχε δίκιο. Τσακωθήκαμε, φτάσαμε στο χωρισμό, αλλά τα ξαναβρήκαμε. Αφού έμαθα πως για καιρό ήξερε και εκείνος τα δικά μου ψέματα και εθελοτυφλούσε για να μη με χάσει. Μου παραδέχθηκε την αλήθεια και υποσχεθήκαμε να μην ξαναπούμε ψέματα ο ένας στον άλλον. Από τότε η σχέση μας έγινε καλύτερη από πότε, μέχρι πριν λίγες μέρες, που η ίδια φίλη μού έβαλε ξανά αμφιβολίες. Άρχισε να μου πετάει μισόλογα και, αφού την πίεσα, μου είπε πράγματα για το φίλο μου και την οικογένειά του που με προβλημάτισαν πολύ. Είχα ακούσει πως στο παρελθόν είχε κάνει διάφορα (όπως πολλοί φίλοι του), αλλά όσο είμαστε μαζί δεν μου έχει δείξει οποιαδήποτε περίεργη συμπεριφορά, πέρα από κάποιες παραξενιές που όλοι έχουμε λίγο-πολύ. Και απέναντί μου άψογος! Τώρα μαθαίνω για πρόβλημα υγείας του αδελφού του που αγνοούσα, για οικογενειακά προβλήματα που αν ισχύουν (δεν ξέρω πώς και σε ποιο βαθμό τον έχουν επηρρεάσει) και το χειρότερο πως κάποτε, με όσα είχε δοκιμάσει, έφτασε στα πρόθυρα να πεθάνει. Όλα αυτά βέβαια μισόλογα των χωριανών, που αν όμως αληθεύουν εκείνος μου έκρυψε (ενώ με βλέπει σοβαρά). Κι η φίλη μου, γίνεται να μου λέει ψέματα, όταν έχει πληροφορίες από το οικογενειακό της περιβάλλον; Και γω, που δεν μπορώ να την εκθέσω, τι να κάνω και πώς να τ’ αποδείξω; Kι αν ακόμα πού και πού πίνει τίποτα (έστω για να χαλαρώσει), πώς μπορώ να είμαι ήσυχη ;
Τα μυστικά των ανθρώπων «εκμαιεύονται» με εμπιστοσύνη. Όσο περισσότερο μας χωράει μια σχέση, τόσο πιο χαλαροί είμαστε. Ψέματα λέμε όταν νιώθουμε ότι ο άλλος δεν είναι με το μέρος μας. Επίσης, όταν λέμε ψέματα πιεζόμαστε αφόρητα. Και κάποτε σκάμε. Τέλος, οι φίλοι που χώνουν με τέτοιο τρόπο τη μύτη τους στη ζωή των άλλων, καλό είναι να αρχίσουν κάνα γυμναστήριο.
Υ.Γ. Αυτό που κάνετε την αθώα παιδούλα και γύρω-γύρω ναρκοπέδιο, με ξεπερνάει.
18°
