Athens Voices 560

-Καλημέρα. Έναν καφέ και μία κούρου, παρακαλώ.

-(με χαμόγελο) Κουρού, εννοείτε.

-Ναι. Κούρου.

(Ηλικιωμένος καλοντυμένος κύριος σε cafŽ των Αμπελοκήπων, Δευτέρα πρωί)

«Για μια σοκολάτα παραλίγο να χάσουμε το αεροπλάνο!»

(Πιτσιρικάς γύρω στα 7 περιγράφει σε φίλο του τις περιπέτειές του στο λόμπι κεντρικού ξενοδοχείου της Αθήνας, Παρασκευή απόγευμα)

«Μαμά, ο απολύτως αγαπημένος μου τώρα πια είναι ο Πίτερ Πανκ».

(Τρίχρονο πιτσιρίκι μιλάει στη μαμά του, κρατώντας φωτόσπαθο Star Wars. Μαρούσι, Τρίτη πρωί)

«Ευτυχώς που έχεις γιο και σε κρατάει λίγο άντρα, ρε μαλάκα».

(Συμπέρασμα σε αντροκουβέντα μπροστά από κότερο, λιμάνι Ζέας, Σάββατο μεσημέρι)

-Πότε πέφτει Πάσχα;

-Πρωτομαγιά.

-(πανικόβλητη) Πότε πέφτει;;;

-Κυριακή και Πρωτομαγιά.

-Και Πάσχα πότε πέφτει;

(Συζήτηση τριών «καμία ξανθιά» σε γραφείο, Κολωνάκι, Πέμπτη μεσημέρι)

Στον Ηλεκτρικό, ανάμεσα Βικτώρια-Αττική, ακούγονται δύο αντρικές φωνές να συζητούν:

-Οι Βερσαλίες ωραίες είναι φίλε, αλλά καλύτερα να πας στο Λούβρο αν είναι να μείνεις λίγο καιρό στο Παρίσι.

-Ποιος είναι αυτός ο Λούβρος;

(Πέμπτη απόγευμα)