Μίλα μου βρώμικα 558

Γεια σου, Mυρτώ! Προφανώς και υπάρχει θέμα σοβαρό! Με γουστάρει και γουστάρω γκόμενο που τον έχει καψουρευτεί φίλη μου στο κοντινό παρελθόν... αυτός πολιορκεί, εγώ δεν ξέρω τι να κάνω! Η φίλη δείχνει κουλ – βέβαια, χρόνια καψούρας, δεν ξέρω πόσο κουλ μπορεί να είναι! Η φίλη είναι φίλη και την αγαπώ, ο άλλος είναι πάθος ανεξέλεγκτο! Μάλλον έμπλεξα λιγάκι.. αλλά υγείες!

Αν υπάρχει φίλη που παραμένει κουλ όταν η κολλητή της τα φτιάχνει με τον τύπο που ερωτεύτηκε η ίδια (και δεν της προέκυψε κιόλας, απ’ ό,τι κατάλαβα), εγώ είμαι καρότο. Στη θέση σας θα έκανα μερικές απόπειρες –μάταιες εννοείται– να αντισταθώ, μετά θα έπεφτα με τα μούτρα, μετά θα πήγαινα και θα τα ξέρναγα όλα στη φίλη μου, μετά θα με έζωναν οι τύψεις, μετά θα μου πέρναγε το πάθος, μετά θα ξενέρωνα, μετά θα μου έλειπε η φίλη, μετά θα τα έβαζα με τον «μαλάκα που δεν άξιζε τον κόπο», μετά θα ένιωθα μοναξιά, κενό, σκατά, μετά θα συνέχιζα τη ζωή μου ελπίζοντας ο χρόνος να φανερώσει τη δύναμη της φιλίας και να ξανασυναντηθούν οι δρόμοι μας, μετά οι δρόμοι μας θα ξανασυναντιόντουσαν, μετά θα πίναμε ένα βράδυ τον άμπακο, μετά θα μου τα έχωνε, μετά θα τσακωνόμασταν, μετά θα δίναμε εξηγήσεις, μετά θα έλεγα «συγνώμη», μετά θα πίναμε κι άλλο, μετά θα βρισκόμασταν λίγο πιο συχνά, μετά ακόμη πιο συχνά, μετά συχνά, μετά θα το ταχτοποιούσαμε μέσα μας και θα πορευόμασταν. Αλλά ποτέ δεν θα ήταν όπως πριν.

Υ.Γ. 1 Αν όμως πρόκειται για τον άντρα της ζωής σας;

Υ.Γ. 2 Υπάρχει άραγε ο άντρας της ζωής μας;

Μυρτώ, θέλω απλά να δηλώσω πως κάποιες φορές η άνοιξη έρχεται τον Φεβρουάριο, μένει καμία βδομάδα και φεύγει άπειρα μίλια μακριά κι εσύ μένεις να βλέπεις πεταλούδες, αστεράκια, πόνυ να τρέχουν κάτω απο τα ουράνια τόξα και τη Λόρα να τρέχει με ξέπλεκες κοτσίδες γύρω απο το μικρό σπίτι στο λιβάδι όπου βόσκουν χαρούμενες ροζ αγελαδίτσες. Δεν είναι φοβερό;! Αν δεν ξανάρθει η άνοιξη θα πάω να τη βρω!

Καλό δρόμο σας εύχομαι και πάρτε μαζί κάνα αντισταμινικό, τίποτα κορτιζονούχα, ένα ρινικό σπρέι καλού κακού. Ποτέ δεν ξέρεις πόσο επιθετική μπορεί να γίνει η ξαφνική και πλούσια ανθοφορία…

Μυρτώ, γεια σου. Λοιπόν είμαι 24 ετών και έχω 3 χρονιά σεξουαλικές επαφές. Με το πρώην αγόρι μου έπαιρνα αντισυλληπτικά. Μετά χωρίσαμε και έκανα μια περιστασιακή σχέση με ένα άλλο παιδί, αλλά αυτή τη φορά χρησιμοποιούσαμε προφυλακτικό κι όλα μια χαρά. Μέχρι μια μέρα, δεν ξέρω πώς, κάπως έσπασε/βγήκε κι είχαμε ατύχημα, σε 15 ώρες πήρα το χάπι της επόμενης μέρας (μέχρι 24 ώρες έχει ποσοστό επιτυχίας 95%!). Μας λέει ο φαρμακοποιός ότι η επομένη περίοδος θα αργήσει λόγω του χαπιού. Περνά πολύς καιρός, πάω στο γυναικολόγο και μου λέει έγκυος 9 εβδομάδων! Ο γιατρός συμπέρανε ότι αφού πήρα το χάπι ήταν ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και χωρίς να δούμε τίποτα άλλο, μου κλείνει ραντεβού για την επομένη κιόλας. Εγώ του λέω να το κάνουμε σε λίγες μέρες, να το σκεφτώ, και λέει δεν έχουμε περιθώρια ενώ η κύηση διακόπτεται μέχρι την 12η εβδομάδα αλλά τότε δεν το ’ξερα. Δεν ήθελα να το κάνω, ο πατέρας του παιδιού μού είπε ότι αν θέλω να το κρατήσω δεν θα είχε πρόβλημα, απλά δεν θα μπορούσαμε να το μεγαλώσουμε μαζί. Εγώ το ήθελα και είμαι από εύπορη και ανοιχτόμυαλη οικογένεια, όποτε δεν θα είχα πρόβλημα στήριξης. Θεωρώ ότι ήταν λάθος επιλογή, απλά έπραξα πάνω στον πανικό και επειδή με πίεσε ο γιατρός. Έχουν περάσει 5 μήνες από τότε και όμως είμαι χάλια, έφυγα κι από τη δουλειά (δουλεύω σε νηπιαγωγείο!) και κάθομαι όλη μέρα σπίτι και κλαίω, πριν μια εβδομάδα έκανα και σεξ με κάποιο φίλο μου και πάνω στο πράγμα άρχισα κι έκλαιγα. Δεν ξέρω τι να κάνω! Γιατί να ήμουν τόσο άτυχη, το 5% αποτυχίας έτυχε σε μένα και δεν ήμουν καν σε γόνιμες μέρες! Άλλες κοπέλες δεν παίρνουν προφυλάξεις και δεν παθαίνουν τίποτα, εγώ από μια φορά κατέστρεψα τη ζωή μου.

Με το δικό σας σκεπτικό θα έπρεπε κάτι φίλες μου να είχαν κρεμαστεί από το παράθυρο του ΙΑΣΩ – αν όχι την πρώτη φορά, οπωσδήποτε τη δεύτερη· αν όχι τη δεύτερη, σίγουρα την τρίτη· αν όχι την τρίτη, ασφαλώς την τέταρτη. Η ζωή δεν καταστρέφεται από μια ατυχία, όσο κι αν είναι τραυματική. Και οκ, έχουμε δικαίωμα να πράττουμε καμιά φορά πάνω στον πανικό μας. Σωστό ή λάθος δεν είναι κάτι που μπορείτε ψύχραιμα να το κρίνετε αυτή τη στιγμή.

Υ.Γ. Πιστέψτε με, αν ήσασταν συναισθηματικά έτοιμη να το κρατήσετε θα το είχατε κάνει. Οπότε ηρεμήστε.

Μυρτώ μουουου, έρχεται το καλοκαίρι. Το νιώθω γύρω μου, το μυρίζω παντού. Ευτυχία…

Α, καλά

Στείλε το γράμμα σου ταχυδρομικά ή στο fax της A.V. ή στο info@athensvoice.gr για τη στήλη Μίλα μου βρώμικα.